3/6/16

Τα παράθυρα...


Πρέπει να ομολογήσω πως είμαι άνθρωπος που του αρέσουν τα παράθυρα... Μου αρέσει να βλέπω τον ήλιο και το φως... ή να κοιτάζω τις νύχτες τα αστέρια... Επίσης, μου αρέσει ο αέρας... και μου αρέσει και να ακούω την βροχή... Με ανοιχτά ή κλειστά παράθυρα στο σπίτι... μου αρέσει να βλέπω και να νιώθω την ζωή... Αυτά τα παράθυρα, όμως, που ανοίγουν από το πουθενά... και δεν μπορείς να βρεις πώς θα τα κλείσεις... κάπως με ενοχλούν... Ξέρεις ποια λέω... Αυτά που θέλεις να διαβάσεις ένα κείμενο... που θέλεις να δεις μια εικόνα... που είσαι στην μέση ενός συναισθήματος ή μιας σκέψης... και σε ενοχλούν με το άνοιγμά τους... και δεν μπορείς να βρεις... πού είναι εκείνο το x για να τα κλείσεις... Αυτά τα παράθυρα... που άλλοι θέλουν να τα βάλουν στην ζωή σου... Δεν είναι παράθυρα που επέλεξες εσύ... και ανοίγονται-πετάγονται μπροστά σου... γεμίζοντάς σε, με γελοιότητα και μικρότητα... Αυτά τα παράθυρα που σε κάνουν να μην βλέπεις και να μην νιώθεις την ζωή... Και μέχρι να βρεις να πατήσεις το x για να κλείσουν, ήδη έχουν προλάβει να μπουν στο μυαλό σου... Διαφημιστικά κείμενα και καταναλωτικές εικόνες... Διαφημιστικές λέξεις και καταναλωτικά συναισθήματα... Δεν είναι εκεί η ζωή. Το ξέρεις και το ξέρω. Υπάρχουν παράθυρα και παράθυρα, πόρτες και πόρτες... Φρόντισε να ανοιγοκλείνεις εκείνα τα παράθυρα που αφήνουν ζωντανούς τους ήχους και κρατάν ζωντανές τις αισθήσεις... Φρόντισε να επιλέγεις εκείνες τις πόρτες που σε οδηγούν στην ζωή... Α! Και για να μην ξεχνιόμαστε... Στην δική σου ζωή ε;

No comments:

Post a Comment