11/8/15

Απώλεια


Απώλεια

Απώλεια: Στέρηση πράγματος που είχε κανείς στην κατοχή του.

Αυτό που νιώθεις ότι στερήθηκες θέλω να αναρωτηθείς αν το είχες πραγματικά. Μπορεί να το είχες, μπορεί και να μην το είχες. Μπορεί να το είχες και να μην είναι αυτό ακριβώς που νιώθεις ότι στερήθηκες. Μπορεί να το είχες και να είναι αυτό ακριβώς που νιώθεις ότι στερήθηκες. Πολλά μπορεί... Σε κάθε περίπτωση, μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα. Όταν βρίσκεσαι στο σημείο μετά από μια απώλεια δεν έχεις αρκετά καθαρό μυαλό για να κρίνεις ή καλύτερα για να καταλάβεις μια κατάσταση. Η ψυχολογία σου είναι θολωμένη, η σκέψη σου μπερδεμένη και τα συναισθήματά σου ακατάστατα. Όλα έντονα. Οφείλεις να δώσεις στον εαυτό σου τον χώρο και τον χρόνο που χρειάζεται... για να περάσει όλα τα στάδια... Θα θρηνήσεις. Είναι γεγονός. Δεν γίνεται να μην θρηνήσεις. Αν δεν θρηνήσεις... σημαίνει πως δεν αφήνεσαι στο να θρηνήσεις... Βρίσκεσαι σε άρνηση ή σε αντίδραση... και ακόμα και τότε... θα έρθει και πάλι η στιγμή... που θα θρηνήσεις... απλά θα έχεις πρώτα ταλαιπωρηθεί μέσα στο πείσμα σου να αντισταθείς στον πόνο. Θα πονέσεις. Και θα πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με τον πόνο. Δεν γίνεται να βιώσεις την απώλεια χωρίς τον πόνο... ίσως να μην γίνεται να βιώσεις και τον πόνο χωρίς την απώλεια... Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος πως θα εξαντληθείς... Η κούραση που νιώθεις δεν θα είναι μόνο σωματική... Η ψυχολογική εξασθένιση θα έρθει και θα είναι σύντροφός σου για κάποιο καιρό... μην αφήσεις τον χρόνο αυτόν να είναι ελάχιστος... μην του επιτρέψεις όμως να γίνει και ατελείωτος... Δεν είναι όλες οι απώλειες ίδιες. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Δεν είναι όλες οι διαδικασίες ίδιες. Δεν είναι όλοι οι χρόνοι ίδιοι. Δώσε τόσο χρόνο... όσο χρειάζεσαι όχι μόνο εσύ... αλλά όσο χρειάζεται η απώλεια... για να ενσωματωθεί με εσένα... αφήσε την να γίνει εμπειρία... βίωμα...

Τι έχει κανείς πραγματικά στην κατοχή του;

Ένα πράγμα;
Έναν άνθρωπο;
Μία σχέση;
Μία εμπειρία;
Μία ανάμνηση;
Μία στιγμή;

Τι μπορούμε να πούμε άραγε πως κατέχουμε;

Μια ιδέα;
Μια σκέψη;
Ένα συναίσθημα;
Ένα βίωμα;

Κι αν άραγε αρχίσουμε να νιώθουμε... πως μία ίσως να είναι η πραγματικότητα... πως τίποτα δεν κατέχουμε... ίσως τότε αρχίσουν οι απώλειες να είναι λίγο διαφορετικές...

Κατέχουμε μια ανακάλυψη;
Κατέχουμε μια τέχνη;

Μπορούμε άραγε να υποστηρίξουμε πως κατέχουμε... να τολμήσουμε να το αρθρώσουμε (;) ... την ζωή;

Μα όχι... Δεν γίνεται να κατέχουμε την ζωή... Πώς γίνεται να την κατέχουμε... όταν... τίποτα δεν μπορούμε να ορίσουμε... με σιγουριά, με ασφάλεια... Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο... Ακόμα και τα πιο κοντινά... σε αυτά που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε δεδομένα... ακόμα κι αυτά δεν είναι... Δεν είναι τίποτα σίγουρο... Η ζωή κάνει τα δικά της... ακόμα κι αν εμείς προσπαθούμε να την κάνουμε να κάνει τα δικά μας...

Δεν κατέχουμε... τους ανθρώπους... Αυτό... θα ήταν θλιβερό... Να πεις πως κατέχεις έναν άνθρωπο...

(Κατέχω: Έχω στην ιδιοκτησία μου)

Θα ήταν πολύ θλιβερό... Σαν να υποστηρίζεις πως έχεις έναν άνθρωπο στην ιδιοκτησία σου... Με πονάει και μόνο η σκέψη...

Ή πως τον εξουσιάζεις

(Κατέχω: Εξουσιάζω)

ή πώς τον κατακτάς

(Κατέχω: Κατακτώ)

ή πώς τον κυριεύεις

(Κατέχω: Κυριεύω)

ή...

(Κατέχω: ... ; )

Μα πώς μπορούμε άραγε να ζούμε ανάμεσα σε απώλειες (που σημαίνουν στέρηση πραγμάτων που κατέχουμε) όταν η αλήθεια είναι πως δεν κατέχουμε τίποτα; Ακόμα κι αυτά που νομίζουμε πως κατέχουμε... δεν τα κατέχουμε... Ίσως η απώλεια θα έπρεπε να οριστεί... αλλιώς...

Στέρηση πράγματος που νομίζουμε πως κατέχουμε...

Ίσως αυτό να ήταν-να είναι πιο κοντά στην αλήθεια της ζωής και στην αλήθεια την δική μας...

Απώλεια: Στέρηση πράγματος που νομίζει πως είχε κανείς στην κατοχή του.



11/3/15

05.10.2015 Δευτέρα



(Σκόρπιες) Σκέψεις (μου)


Καμία «κατηγορία» ανθρώπων δεν είναι αρκετά καλή για κανέναν άνθρωπο.
-
Οι «ταμπέλες» είναι για τα καταστήματα όχι για τους ανθρώπους.
-
Οι τιμές είναι για τα προϊόντα όχι για τα συναισθήματα.
-
Οι εκπτώσεις είναι για ό,τι πουλιέται όχι για ό,τι βιώνεται.
-
Τα όρια μεταξύ επίμονης επιμονής και ανυπόμονης υπομονής είναι αχνά.
-
Με σπασμένη χορδή καμία μελωδία δεν ακούγεται σωστά.
-
Ό,τι γράφεται δεν είναι απαραίτητα για να έχει διαβαστεί.

Ό,τι διαβάζεται δεν είναι απαραίτητα για να έχει γραφτεί.
-
Ό,τι φωτίζει, φωτίζεται.

Ό,τι σκορπίζει, σκορπίζεται.
-
Δεν αρκεί να ρίξεις το ζάρι για να νικήσεις.

Δεν αρκεί να κουνήσεις το πιόνι για να κερδίσεις.
-
Αυτός που ξεκινάει πρώτος δεν είναι απαραίτητα και αυτός που θα τα καταφέρει να τερματίσει.
-
Δεν αρκεί να γεννηθείς για να ζήσεις.