3/28/16

Διάλογος


(Και έγραψα πριν κάποιο καιρό...)

Διάλογος

Διάλογος. Αυτήν την στιγμή δίπλα μου. Από παρέα τεσσάρων νεαρών κοριτσιών.

Α-Την Κική την Δημουλά, την ξέρεις;
Β-Όχι.
Γ-Αυτήν που είναι λεσβία; (δεν πρόκειται να περιγράψω το ύφος που ρωτήθηκε αυτό.).
Α-Είπε «Είμαι λίγο θυμωμένη όπως αντιλαμβάνεσαι. Με εμένα. Διότι θα έπρεπε να έχω ωριμάσει. Να μην απορώ με τίποτα.».
Β-Γιατί; (εννοώντας γιατί το είπε αυτό ή γιατί το έγραψε αυτό και με έναν μορφασμό προσώπου που δήλωνε απορία για το για ποιο λόγο να γράψει κάποιος κάτι τέτοιο.).
Α-Δεν την αντέχω την Δημουλά, πολύ κλάψα.
Δ-Μήπως λες την Δημουλίδου;

Ελπίζω να μην χρειάζεται να σχολιάσω τίποτα παραπάνω. Και δεν είναι μόνο το τι ειπώθηκε αλλά και το πώς ειπώθηκε... Και για να ξεκαθαρίσω. Δεν κρίνω τα συγκεκριμένα κορίτσια, την συγκεκριμένη παρέα, τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Δεν γίνεται, όμως, να μην σκεφτώ σε σχέση με το πώς μεγαλώνουμε. Το λέω και το ξαναλέω, το γράφω και το ξαναγράφω, το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι, το νιώθω και το ξανανιώθω. Χρειάζεται επειγόντως μία σχολή εκπαίδευσης ανθρώπων. Εγώ πρώτη από άλλους θα πάω μαθήτρια εκεί... για να διδαχτώ (και έπειτα, ίσως, κάποια στιγμή και να διδάξω) σεβασμό, ανθρωπιά, αγάπη, κατανόηση, επικοινωνία και άλλα τέτοια ανθρώπινα μαθήματα...

Και τελειώνω με δύο φράσεις και πάλι της συγκεκριμένης παρέας...

-(Γελώντας, με ύφος κοροϊδευτικό, υποτιμητικό, δείχνοντας μια κοπέλα) H άλλη ήρθε εδώ για να διαβάσει... Τι διαβάζει;
-(Αδιάφορα, ασπρόμαυρα, σηκώνοντας τους ώμους) Πολλοί έρχονται εδώ για να διαβάσουν.

Αχ, Άνθρωποι! Βιβλία που μας χρειάζονται μπας και γίνουμε άνθρωποι κάποια στιγμή...

Αλλά απορώ κι εγώ γιατί αναρωτιέμαι...

«Είμαι λίγο θυμωμένη όπως αντιλαμβάνεσαι. Με εμένα. Διότι θα έπρεπε να έχω ωριμάσει. Να μην απορώ με τίποτα.».

Και παρόλα αυτά... συνεχίζω να απορώ...

No comments:

Post a Comment