3/24/16

Συνεντεύξεις



Θυμάμαι που διάβασα κάποτε την συνέντευξη μιας γνωστής ηθοποιού (η οποία είχε και μια σημαντική θέση κάπου για τους ανθρώπους του θεάτρου). Η τελευταία ερώτηση που της έγινε ήταν:

«Τι θα λέγατε σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να γίνει ηθοποιός;»

Και η απάντησή της ήταν

«Να μην γίνει ηθοποιός».

‘Ετσι τελείωνε η συνέντευξη...

«Να μην γίνει ηθοποιός.» !!!

Για άλλη μια φορά, κούνησα το κεφάλι. Όχι μόνο ο χώρος ήταν έτσι όπως ήταν, όχι μόνο οι άνθρωποι ήταν έτσι όπως ήταν, όχι μόνο οι καταστάσεις ήταν έτσι όπως ήταν, όχι μόνο οι θέσεις ήταν έτσι όπως ήταν... αλλά τι συμβούλευαν κάποιοι άνθρωποι που ήταν σε αυτές τις θέσεις τους νέους ανθρώπους να κάνουν;

Να ΜΗΝ γίνουν ηθοποιοί!!!!

Εκνευρίστηκα.

Αυτό το ότι υπήρχαν άνθρωποι που ήταν σε τέτοιες θέσεις... και προωθούσαν μηνύματα όπως το να μην γίνουν ηθοποιοί οι νέοι άνθρωποι... Απογοήτευαν κάποιον πριν καν ξεκινήσει να ασχολείται με το θέατρο... Μα τότε γιατί είσαι σε αυτήν την θέση; Να μην είσαι σε αυτήν την θέση! Αν θεωρείς πως δεν αξίζει το θέατρο για να ασχοληθεί κανείς γιατί συνεχίζεις να είσαι στην θέση που είσαι; Ή γιατί από την θέση που είσαι δεν προσπαθείς για κάτι καλύτερο; Δηλαδή και είσαι μέρος του συστήματος και δεν καταπολεμάς όλα όσα ισχύουν στον καλλιτεχνικό χώρο και θέλεις να απογοητεύσεις άλλους ανθρώπους, που το πιθανότερο δεν είναι μέρος του συστήματος, από το να ασχοληθούν με το θέατρο...

Κάποια στιγμή, έτυχε και μου πήραν μία συνέντευξη από ένα περιοδικό και το ανέφερα... Χωρίς να πω το όνομα της ηθοποιού... Δεν ήθελα να εκθέσω κάποιον χωρίς καν να τον γνωρίζω... Δεν ήταν και δεν είναι αυτό το νόημα μου... Ήθελα, όμως, να σχολιάσω μια συνολικότερη κατάσταση που ισχύει στον καλλιτεχνικό χώρο... Πώς είναι δυνατόν να είσαι σε μια τέτοια θέση και να συμβουλεύεις τους ηθοποιούς να μην γίνουν ηθοποιοί; Δεν το χωρούσε το μυαλό μου... Φυσικά, αυτό το κομμάτι δεν το δημοσίευσαν... Μάλιστα αυτός που μου πήρε την συνέντευξη... πήγε να το δικαιολογήσει... Δεν το εννοούσε η ηθοποιός έτσι... Το εννοούσε, αλλιώς... Όπως και να το εννοούσε... Όταν θα διάβαζε κάποιος την συνέντευξη... θα διάβαζε και την συμβουλή «Να μην γίνεις ηθοποιός»... αυτό ήταν το μήνυμα που θα του μείνει... Και δεν υπήρχε καμία συνέχεια στην φράση... Μόνο αυτό... «Να μην γίνεις ηθοποιός». Τελεία. Τίποτα άλλο...

Κοίτα να δεις ειρωνία...

Εσύ να ζεις την διαφθορά, χωρίς να γίνεσαι μέρος της...
Εσύ να ζεις την αδικία, χωρίς να γίνεσαι μέρος της...

Να βλέπεις γύρω σου ταλέντα να σβήνουν και να χάνονται...
Ανθρώπους όχι μόνο να μην αξιοποιούνται αλλά και να καταστρέφονται... ψυχολογικά και σωματικά...

Και, παρόλα αυτά, να συμβουλεύεις τους γύρω σου, τους νέους ανθρώπους...
Αν θέλουν να γίνουν ηθοποιοί, να γίνουν...

Να μην τους λες ψέμματα...
Να τους προετοιμάζεις για το τι μπορεί να αντιμετωπίσουν...
Αλλά και πάλι να γνωρίζεις πως ο δικός τους δρόμος είναι ο δικός τους δρόμος...
Μπορεί να είναι άλλα τα προβλήματα που εκείνοι θα αντιμετωπίσουν... όχι όμοια με τα δικά σου...
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τους στερήσει το να θέλουν να γίνουν κάτι... και το να γίνουν κάτι...

Κι εσύ να λες...

«Να γίνεις ηθοποιός»...

Αν το θέλεις, να γίνεις...

Να σε προστατεύσεις από τα όσα συμβαίνουν, να γνωρίζεις τα όριά σου, να μην κάνεις ποτέ κάτι που δεν θέλεις να κάνεις, να έχεις άποψη, να μην αφήσεις κανέναν να σου μειώσει την αγάπη σου για το θέατρο, να μην επιτρέψεις σε τίποτα και κανέναν να σε υποτιμήσει...

Τέτοια να λες... και πάντα να καταλήγεις...

«Να γίνεις ηθοποιός» !

Εσύ! Από όλους τους ανθρώπους... που ο χώρος σε πόνεσε όσο σε πόνεσε και σου συμπεριφέρθηκε όπως σου συμπεριφέρθηκε... Κι, όμως, ακόμα να πιστεύεις... πως μόνο μέσα από τους ανθρώπους θα έρθει-μπορεί να έρθει κάποια αλλαγή...

«Να γίνεις ηθοποιός» !

Να λες και να ξαναλές...

Και εγώ θα είμαι εδώ...
Να δω την πορεία σου...
Να σε θαυμάσω...
Και να σε αγαπήσω ακόμα περισσότερο επειδή προσπαθείς να κάνεις κάτι που αγαπάς...

«Να γίνεις ηθοποιός»...

Και να προσπαθήσεις να φέρεις έστω και λίγη από την ηθική σου στο θέατρο... Έστω και λίγη από την αγάπη σου στην σκηνή... Έστω και λίγη από την ανθρωπιά σου στην τέχνη...

Το θέατρο σε χρειάζεται, καταλαβαίνεις; Κι ας τους να λένε πως δεν σε χρειάζεται το θέατρο... πως το θέατρο υπάρχει και χωρίς εσένα... Το θέατρο χρειάζεται ανθρώπους σαν κι εσένα... Το θέατρο σε έχει ανάγκη...

«Να γίνεις ηθοποιός»...


No comments:

Post a Comment