Κλείνω τα μάτια.
Τα ανοίγω.
Και σου ζητάω
να κοιτάξεις μέσα σε αυτά
και να διαβάσεις την ιστορία μου.
Μπορείς άραγε να ακούσεις το βλέμμα μου;
Πάντοτε πίστευα πως τα μάτια των Ανθρώπων είχαν και έχουν φωνή, για αυτούς που έχουν ανοιχτή καρδιά να την ακούσουν.
Λέμε «Άκου την καρδιά σου...».
Ωραίο θα ήταν και το... «Ακολούθησε το βλέμμα σου...».
Στα βλέμματα των άλλων είδα τον εαυτό μου.
Στο βλέμμα το δικό μου ένιωσα τους άλλους.
Τα μάτια δεν είναι μόνο καθρέφτης της ψυχής.
Είναι καθρέφτης της ζωής.
Σου ζητάω
να κλείσεις τα μάτια σου,
να τα ανοίξεις,
να κοιτάξω μέσα σε αυτά,
και να διαβάσω την ιστορία σου.
Μπορώ άραγε να ακούσω το βλέμμα σου;
(Θα με αφήσεις;)
Νομίζω έχω ανοιχτή καρδιά.
Μπορώ να ακούσω τη φωνή σου;
Μπορώ να νιώσω τη ζωή σου;
Λέμε «Ακολούθησε την καρδιά σου...».
Ωραίο θα ήταν και το «Άκουσε τα μάτια σου...».
Όταν ακούς τα δικά σου μάτια...
Ακούς και τα μάτια των άλλων...
Όταν ακολουθείς το δικό σου βλέμμα...
Συναντάς και τα βλέμματα άλλων...
Κι εκεί που συναντήθηκαν αλήθινα βλέμματα... γεννήθηκε η ουσία.
Αν ακούς
τη φωνή των ματιών...
Μιλάς και
τη γλώσσα των καρδιών...
