3/13/16

«Αγάπη μου»




Αν θες αλήθεια την γνώμη μου, θα σου την πω... Λες «Αγάπη μου» και «Μωρό μου» παραπάνω φορές από όσες, ίσως, θα έπρεπε... Σκέψου το... Με όσες κοπέλες κι αν ήσουν, και το ξέρω γιατί έζησα όλες τις ιστορίες σου από δίπλα, ποτέ δεν έλεγες το όνομά τους... Καταλαβαίνω... Αυτό δείχνει μια αποστασιοποίηση... και επίσης... σε προστατεύει... από το να κάνεις «λάθη»... Ήθελες πάντα να έχεις την και καλά ελευθερία σου, για εμένα παρένθεση αυτό δεν είναι ελευθερία, αλλά για τον καθέναν ελευθερία είναι κάτι διαφορετικό, και ήθελες να νιώθεις πως μπορείς να έχεις και δύο και τρεις σχέσεις παράλληλες... να νιώθεις πως μπορείς να είσαι και με αυτόν τον άνθρωπο και με τον άλλο... Και έχει μια ευκολία... Λες «Αγάπη μου» κι όλοι οι άνθρωποι ενώνονται... σε δύο μόνο λέξεις... Έχω παρατηρήσει πως... τις περισσότερες φορές... (όχι όλες, μα τις περισσότερες)... οι άνθρωποι που λένε «Αγάπη μου» και ακόμα περισσότερο «Μωρό μου» και άλλα τέτοια... δεν συνδέονται... πώς να το πω... ουσιαστικά... Έχει κάτι επιφανειακό... κάτι... απόμακρο... Σκέψου το... Πόσες φορές είπες το όνομά της; Το δικό της όνομα; Μου μιλάς για αυτήν χωρίς να μου μιλάς για αυτήν... Λες και φοβάσαι να αρθρώσεις κάτι παραπάνω... ακόμα και κάτι τόσο απλό... όπως είναι ένα όνομα... Πολλά πράγματα αλλάζουν μέσα στον χρόνο... Κι ίσως αυτό που δεν σε ικανοποιεί πια... είναι... το ότι έχεις ανάγκη κάτι άλλο... δεν είσαι όπως ήσουν πριν χρόνια... Είναι λογικό... Μήπως ήρθε η ώρα... να αρχίσεις να ρίχνεις τους τοίχους; Εννοώ... Ξέρω πως δεν είναι εύκολο... αλλά αυτή η ασπίδα προστασίας πού σε οδηγεί πια; Τι συμβαίνει μέσα σου; Τι νιώθεις; Τι μπορεί να συμβεί αν πεις το όνομά της; Και αν κάνουμε αυτήν την συζήτηση είναι γιατί κάτι καινούριο έχει γεννηθεί μέσα σου που δεν μπορείς να το χειριστείς. Χαίρομαι που έφτασες σε αυτό το σημείο. Άλλοι άνθρωποι δεν φτάνουν ποτέ. Ξέρω πως είχες μια δύσκολη ζωή. Δεν θέλω να σου πω πως όλοι έχουν μια δύσκολη ζωή αλλά θέλω να σου πω πως αρκετοί άνθρωποι είχαν ή έχουν μια δύσκολη ζωή. Μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Αλλά μαθαίνεις και να μην το αφήνεις να σου στερεί αυτά που δικαιούσαι. Έχεις δικαίωμα στην σύνδεση... στην επικοινωνία... στην ένωση... αλλά στην ουσιαστική ένωση με μια γυναίκα... Έχεις δικαίωμα στον έρωτα... και έχεις δικαίωμα και στην αγάπη... και ξέρω πως αυτή είναι μια «απαγορευμένη» λέξη για εσένα... Γελάς όταν θα πω την λέξη «αγάπη»... Κοροϊδεύοντας κάτι που πιστεύουν και καλά όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι εκτός από εσένα... Αλλά υπάρχει λόγος που υπάρχει η αγάπη. Υπάρχει και λόγος που πιστεύουν οι άνθρωποι σε αυτήν. Είναι σημαντικό να την ζήσεις. Κι ας ξέρουμε κι εγώ κι εσύ... πόσες σχέσεις έκανες στην ζωή σου... ξέρουμε κι εγώ κι εσύ... πως δεν συνδέθηκες ούτε μία φορά... Ούτε μία... Για αυτό συμπεριφέρεσαι έτσι τώρα... Γιατί σου συμβαίνουν πράγματα για πρώτη φορα... Και εσύ τα αρνείσαι! Αντί να τα ζεις... Πώς γίνεται να δυσφορείς με αυτό το μόνιμο το χτυποκάρδι; Αυτό σε κάνει να νιώθεις ζωντανός... Πώς γίνεται να στενοχωριέσαι με αυτήν την ανάγκη σου να είσαι με κάποιον; Ίσως ήρθε η ώρα... να σταματήσεις να λες «Αγάπη μου»... Ίσως ήρθε η ώρα να πεις το όνομά της... Και δεν μιλάω για να το πεις σε εμένα... Μιλάω για να το πεις σε αυτήν... Και δεν σου ζητάω να της πεις τίποτα παραπάνω από αυτό... Τα «Σ’ αγαπώ» είναι μακρυά... Όπως και τα «Είμαι ερωτευμένος»... αλλά... το όνομά της; Πόσο δύσκολο είναι να ειπωθεί; Από εκεί θα ξεκινήσεις... Αν δεν μπορείς να κάνεις δέκα βήματα μαζί... κάνε μισό... είναι κι αυτό αρκετό... Ένα μισό βήμα... είναι ένα ολόκληρο μισό βήμα... Γνωρίζω πόσο νιώθεις πως είσαι έξω από εσένα... Είσαι ένας άντρας... που σε έκαναν να νιώθεις πως δεν πρέπει να νιώθεις... και, κυρίως, πως ακόμα κι αν νιώθεις δεν πρέπει να δείχνεις αυτό που νιώθεις... Αλλά έχεις μια μοναδική ευκαιρία... με έναν μοναδικό άνθρωπο... να ζήσεις κάτι μοναδικό... κάτι που θα σε κάνει να πας παραπέρα και παρακάτω και παραπάνω... Θεωρώ πως ήρθε η στιγμή σου να ζήσεις τον έρωτα έτσι όπως δεν τον έχεις ξαναζήσει... Είναι κρίμα να βάζεις τον εαυτό σου εμπόδιο σε αυτό... Τι μπορεί να συμβεί αν σε αγαπήσει κάποιος; Τι φοβάσαι ότι θα γίνει αν αγαπηθείς; Και τι φοβάσαι ότι θα γίνει αν αγαπήσεις; Όλο αυτό το σκοτάδι... και όλο αυτό το μαύρο... που θέλεις να το κλειδώνεις μέσα σου... και δεν αφήνεις κανέναν να το αγγίξει και να το δει... τι θα γίνει αν το αφήσεις να βγει προς τα έξω; Είναι και αυτό κομμάτι σου... Και έχω την αίσθηση πως αυτή η συγκεκριμένη γυναίκα... δεν θα τρομάξει από αυτό που είσαι... Εκείνη ήδη σε αγαπάει... Θα σε αγαπάει... ακόμα κι όταν δει το σκοτάδι σου... Θα το δεις... Νιώθεις έντονα συναισθήματα για αυτήν και δεν γνωρίζεις τι να τα κάνεις... Αλλά τα συναισθήματα αυτά δεν τα νιώθεις γενικώς και αορίστως... Τα νιώθεις για αυτήν. Και αυτή... έχει όνομα... Και αυτή... έχει πρόσωπο... Και αυτή... είναι ένας ολόκληρος ζωντανός άνθρωπος... που δεν είναι μέσα στο μυαλό σου... είναι εκεί... απέναντί σου... και σε περιμένει... Πες το όνομά της... Και πες το ξανά και ξανά και ξανά... Δες το πρόσωπό της... Και δες το ξανά και ξανά και ξανά... Είναι ένας αληθινός άνθρωπος... Και θέλει να είναι μαζί σου... Όχι με κάποιον άλλον... Το λιγότερο που αξίζει είναι να ακούσει το όνομά της από εσένα... Δεν μπορεί να γίνει άλλη μια γυναίκα... που θα λες απλά απρόσωπα και άχρωμα «αγάπη μου»... Δεν θέλει να είναι η «αγάπη σου»... θέλει να ζήσετε την αγάπη σας. Θέλει να την αφήσεις να ζήσει την αγάπη μαζί σου. Και το πιο φοβερό είναι ότι το θέλεις κι εσύ... Και ο μόνος λόγος που αντιστέκεσαι είναι γιατί δεν γνωρίζεις πώς να το κάνεις... Αλλά μπορείς να μάθεις να αγαπάς... Σιγά σιγά... μαθαίνει κανείς να αγαπάει... ακόμα κι αυτός που νομίζει πως δεν μπορεί... Πώς είναι δυνατόν να πιστεύεις πως ένας άνθρωπος σαν κι εσένα, δεν μπορεί να αγαπήσει; Μπορείς να αγαπήσεις. Μπορείς να αγαπηθείς. Μπορείς να ζήσεις την αγάπη. Και το αξίζεις. Και το αξίζει εκείνη. Εκείνη που για την ώρα δεν έχει όνομα... επειδή δεν τολμάς να το πεις. Δεν είναι μία φορά όπως όλες οι άλλες. Πρέπει να το παραδεχτείς για να μην το σκοτώσεις. Αυτό που συμβαίνει. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν γίνεται αυτήν την φορά να συμπεριφερθεις όπως όλες τις υπόλοιπες. Σε παρακαλώ... Πες το όνομά της... Είναι απλά ένα όνομα...


No comments:

Post a Comment