3/26/16

Σελιδοδείχτης



Μου έκαναν δώρο έναν σελιδοδείχτη.
Ιταλικό σελιδοδείχτη.
Δείχνει τέσσερα ράφια...
Με βιβλία, βιβλία, βιβλία και... βιβλία.
Στο πρώτο ράφι, το πάνω πάνω, το πιο ψηλό, τα βιβλία είναι μεγάλα, χοντρά, ψηλά και φαίνονται βαριά. (Χμ... Ίσως κανονικά να έπρεπε αυτά τα βιβλία να είναι στο κάτω κάτω ράφι για λόγους ασφάλειας...). Είναι ταχτοποιημένα, όρθια και το ένα δίπλα στο άλλο...
Στο δεύτερο ράφι, τα βιβλία είναι πιο λεπτά, πιο μικρά και πιο ανάκατα. Πιο ριγμένα, πιο χαλαρά, πιο αραιά... Ένα βιβλίο είναι εντελώς ξαπλωμένο ενώ έχει και όρθια βιβλία επάνω του να γέρνουν προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση...
Στο τρίτο ράφι, τα περισσότερα είναι ξαπλωμένα και μόνο ένα δύο όρθια και έχει και παρτιτούρες πεταμένες πάνω από τα βιβλία...
Στο τέταρτο ράφι, το κάτω κάτω, είναι λίγα τα βιβλία... Λιγότερα από κάθε άλλο ράφι, όλα ξαπλωμένα, κανένα όρθιο, προς διάφορες κατευθύνσεις... έχει και κεριά... και ένα μελανοδοχείο με μέσα ένα φτερό...
Έχει και ένα m...
Από την λέξη «museo» μάλλον...
Μου αρέσει να σκέφτομαι
πως είναι από το «marilou»…
Και ας μην είναι η αλήθεια...

Μου τον έκανε δώρο ένας άνθρωπος που συμπαθώ χωρίς να γνωρίζω. Και με συγκίνησε αυτή η γλυκιά, μικρή, κίνησή του...

Ένα όμορφο, αυθόρμητο, δώρο...
Από
Έναν όμορφο, αυθόρμητο, άνθρωπο...

Και τι πιο όμορφο! Από έναν σελιδοδείχτη με βιβλία για να σημαδεύεις τις σελίδες του βιβλίου της ζωής...


No comments:

Post a Comment