Τα γράμματα της Μαριλούς (05)

 

(Πέμπτο Γράμμα)

10 Φεβρουαρίου 2022 προς 11 Φεβρουαρίου 2022 (από Πέμπτη προς Παρασκευή)

 

Άκου να δεις, Φίλε μου, τι συμβαίνει στο σήμερά μας! Γύρισα πολύ γεμάτη από το σημερινό μάθημα! Και η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να έχουμε κι άλλες τέτοιες ώρες! Ίσως, μου φαίνονται πιο κοντινά αυτά τα θέματα σε εμένα... πιο προσιτά... πιο οικεία... πιο ανθρώπινα... Αυτό το να είναι πιο διαδραστικό το μάθημα... πιο πρακτικό... Επίσης, νιώθω πως έμαθα αρκετά... και πως τα κατάλαβα όλα! Σημαντικό! Και μου αρέσουν τόσο τα παιχνίδια! Το να παρουσιάζεις έναν άλλον Άνθρωπο της Ομάδας μας... και το να ακούς να σε παρουσιάζει κάποιος άλλος! Και το να βλέπεις όλους μας να παρουσιάζουν τους διπλανούς τους! Α! Πολύ σας Ευχαριστώ για το χθες μας! Όλοι μαζί το κάναμε όμορφο αυτό το μάθημα... Και να σας πω κι ένα μικρό μυστικό ακόμα; Με συγκινήσατε... Είχατε όλοι μια Απλότητα, μια Αυθεντικότητα, μια Αλήθεια (με κεφαλαίο Α...)! Γύρισα σπίτι... χαλαρωμένη... και με ένα αίσθημα Αγάπης και Ανθρωπιάς...

 

Τελευταία μέρα το αύριοσημερά μας! Την άλλη εβδομάδα πάλι! Κλείσαμε μια εβδομάδα! «Γιέιιιιιιιιι!» (Επιφώνημα ενθουσιασμού που συνηθίζω να εκφράζω! Νομίζω το έχω κολλήσει από μια Αγαπημένη μοντέρ μου που φωνάζαμε μαζί «Γιέιιιιιιι» όταν τα καταφέρναμε να δημιουργήσουμε κάτι μαζί!)!
Αν διαβάζεις το μήνυμά μου Παρασκευή βράδυ σου εύχομαι να ξεκουραστείς και να έχεις ένα πανέμορφο Σαββατοκύριακο! Αν το διαβάζεις άλλη στιγμή, σου εύχομαι απλά να απολαμβάνεις τη στιγμή σου... Αυτή η ευχή, τώρα που το σκέφτομαι, εύχομαι να ισχύει όποτε και όπου βρίσκεσαι!!!

 

Τι να μοιραστώ σήμερα μαζί σου; Χμ... Ένα Αγαπημένο βιβλίο!!! Λοιπόν, υπάρχει ένα όμορφο βιβλίο... λέγεται «Ο Γλάρος Ιωνάθαν»... Αυτή είναι η σημερινή βιβλιοπρότασή μου! Διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα! Μέσα σε λίγες ώρες θα το έχεις τελειώσει! Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να έχεις πολύ χρόνο! Λίγος χρόνος χρειάζεται και λίγη διάθεση... Είναι αρκετά! Το έχω διαβάσει σε διαφορετικά στάδια της ζωής μου... παιδί, έφηβη, ενήλικη... και κάθε φορά κάτι καινούργιο έχει να μου πει... Έχει σχέση με την... ελευθερία... Ξέρεις... Δεν θα πω τίποτα παραπάνω...

 

Σου δίνω και μια φωτοτυπία που έδωσα στα παιδιά μου πριν τις γιορτές... Δεν αλλάζω τίποτα, την αφήνω έτσι όπως την έγραψα στους Ανθρώπους μου... Ξέρεις γιατί την αφήνω ίδια; Γιατί τα ίδια ακριβώς που εύχομαι στην Ομάδα μου τα ίδια ακριβώς εύχομαι και σε εσάς! Κι εμείς Ομάδα είμαστε! Είμαστε η Ομάδα μας! Τόσοι Άνθρωποι διαφορετικοί... Τόσοι Άνθρωποι ξεχωριστοί... Ο καθένας με τη δική του ζωή... με το δικό του δρόμο... και συναντηθήκαμε εδώ! Συνηθίζω να λέω στο Θέατρο πως μια Ομάδα την φτιάχνουν οι Άνθρωποί της... Έτσι και εδώ! Την Ομάδα αυτήν την φτιάχνουμε εμείς ανάλογα με το ποιοι είμαστε και με το τι επιλέγουμε να κάνουμε... Είμαι περίεργη αν θα τα καταφέρω να μείνω μέχρι το τέλος του προγράμματος... Αλλά έχω κερδίσει ήδη κάτι μέσα από εδώ...
Εσάς.

 

Να είστε πάντα και παντού καλά

Μέσα από την καρδιά μου...

Να είστε Γενναίοι.

Μαριλού

---

(Πέμπτη Φωτοτυπία)

Όσοι δουλεύουν φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους.

Όσοι δε δουλεύουν φοβούνται μη δε βρουν ποτέ δουλειά.

Όποιος δε φοβάται την πείνα, φοβάται το φαγητό.

Οι οδηγοί αυτοκινήτων φοβούνται να περπατήσουν και οι πεζοί φοβούνται μην τους πατήσουν τα αυτοκίνητα.

Η δημοκρατία φοβάται να θυμηθεί και η γλώσσα φοβάται να τα πει.

Οι πολίτες φοβούνται τους στρατιωτικούς, οι στρατιωτικοί φοβούνται την έλλειψη όπλων, τα όπλα φοβούνται την έλλειψη πολέμων.

Ζούμε στα χρόνια του φόβου.

Φοβάται η γυναίκα τη βία του άντρα και ο άντρας την άφοβη γυναίκα.

Φόβος των κλεφτών, φόβος της αστυνομίας.

Φόβος της πόρτας χωρίς κλειδαριά, του χρόνου χωρίς ρολόγια, του παιδιού χωρίς τηλεόραση, φόβος της νύχτας χωρίς υπνωτικά χάπια και φόβος της ημέρας χωρίς διεγερτικά χάπια.

Φόβος του πλήθους, φόβος της μοναξιάς, φόβος απ' όσα έγιναν και για όσα θα γίνουν, φόβος του θανάτου, φόβος της ζωής.

 

Εδουάρδο Γκαλεάνο

 

Αυτό το κείμενο το συνάντησα λίγο πριν να έρθω σήμερα (13/12/2021, Δευτέρα) στη πρόβα-μάθημά μας! Αμέσως σκέφτηκα πως θέλω να το μοιραστώ μαζί σας! Δεν έχω προλάβει να διορθώσω κάτι, οτιδήποτε, ή να διασταυρώσω αν αυτός είναι ο συγγραφέας που το έγραψε (συνήθως, πάντα ψάχνω για να δω ότι ό,τι σας δίνω είναι «σωστό»). Σήμερα, όμως, θα μοιραστώ χωρίς διορθώσεις και χωρίς διασταυρώσεις... Οι λέξεις μου «μίλησαν» και μπορεί να «μιλήσουν» και σε εσάς... Ήθελα να το μοιραστώ στο «τώρα» μας και να μην το αφήσω για κάποια επόμενη φορά... Εύχομαι να μη φοβάστε... τίποτα και κανέναν. Ή εύχομαι αν φοβάστε (ο φόβος, εξάλλου, ανθρώπινος...) να μην κατευθύνει ο φόβος τη ζωή σας αλλά να είστε εσείς πάνω και πέρα από τους όποιους φόβους σας. Να είστε γενναίοι. Γενναίοι με τη στιγμή. Γενναίοι με τη ζωή. Γενναίοι με τις καταστάσεις. Γενναίοι με τις παραστάσεις. Γενναίοι σε όλους τους κόπους. Γενναίοι σε όλους τους τόπους. Γενναίοι με τους ανθρώπους. Και, κυρίως... με τον εαυτό σας να είστε Γενναίοι... στη ζωή και στην τέχνη πηγαίοι... Σας Αγαπώ. Μαριλού.