(Τέταρτο Γράμμα)
10 Φεβρουαρίου 2022, Πέμπτη
Σε περἰπτωση που, έστω και για μια στιγμή, νόμισες πως θα «γλιτώσεις» από
εμένα σήμερα... και πάλι είμαι εδώ! Όσο βρίσκω, έστω και λίγο χρόνο για να σου
γράψω, θα το κάνω!
Παρόλο που τελειώσαμε νωρίς χθες γύρισα κουρασμένη... αλλά... ξέρεις...
περπάτησα... και, κάπως, καθάρισε το μυαλό μου και ξεκουράστηκε το σώμα μου! Τι
να κάνω που με δυσκολεύει το να κάθομαι για πολύ ώρα σε μια καρέκλα! Νιώθω την
ανάγκη να τεντώνομαι και να κινούμαι! Χμ... Τι να σου γράψω σήμερα;
Τι θέλω να μοιραστώ μαζί σου... Μιας και χθες σου πρότεινα ένα βιβλίο...
σήμερα θα σου προτείνω μια αγαπημένη ταινία... «Τελευταία έξοδος: Ρίτα
Χέιγουορθ» (The Shawshank Redemption). Την είδα τυχαία και όταν την είδα
απόρησα που δεν μου την είχε προτείνει κανείς και, ακόμα περισσότερο, που δεν μας
την είχαν προτείνει όταν ήμουν μαθήτρια στο τμήμα σκηνοθεσίας! Η ταινία θα
μπορούσε να είναι μάθημα σκηνοθετικό, σεναριακό, υποκριτικό! Βέβαια,
διαπραγματεύεται θέμα που μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους «δύσκολο» καθώς όλη η
ταινία είναι μέσα σε φυλακή. Θέλω να πω... δεν είναι κάτι για να χαλαρώσεις... Κι
αν την δεις, να την δεις όταν θα είσαι ξεκούραστος, με καθαρό μυαλό, έτσι ώστε
να μπορείς να παρακολουθήσεις το σενάριο, γιατί κάθετι έχει σημασία στο τι
συμβαίνει, κι όταν θα έχεις διάθεση να δεις κάτι να προβληματιστείς. Εμένα αυτή
η ταινία όταν την είδα, πρώτη φορά, μου έκανε τόση εντύπωση που την είδα και, αμέσως
την επόμενη ημέρα, δεύτερη φορά! Το πιστεύεις; Ήθελα να μπορέσω να την δω μια
δεύτερη φορά χωρίς να έχω το άγχος του τι θα συμβεί και να δω και όλες τις
λεπτομέρειες που την πρώτη φορά είναι εύκολο να σου γλιστρίσουν... Αλλά δεν
θέλω να πω πολλά για να μην μου ξεφύγει τίποτα παραπάνω... Προτιμάω να μη σου
γράφω πολλά για τις ταινίες έτσι ώστε να μπορέσεις να τις δεις με τα δικά σου
μάτια και για τα βιβλία είναι ωραίο να τα διαβάσεις με την δική σου λογική και
να τα νιώσεις όλα όπως τα νιώθεις εσύ! Σε κάθε περίπτωση, είτε σου αρέσει η
ταινία είτε όχι, πιστεύω πως αξίζει να τη δεις...
Σου έχω και κάτι
ακόμα... Σου έχω φράσεις σκόρπιες... ρητά... αφορισμούς... δεν ξέρω πώς να τα
πω! Πάντα μου αρέσει να διαβάζω ρητά και να τα επεξεργάζομαι, να τα σκέφτομαι,
να τα αισθάνομαι!
Να τα... «ταξιδεύω». Χρησιμοποιώ συχνά αυτή τη λέξη... «ταξιδεύω»... Να
«ταξιδεύεις» κάτι...
Δεν ακούγεται ωραίο; Για παράδειγμα, έχεις μια ιδέα... την αφήνεις να ταξιδέψει
μέσα σου για να δεις σε τι θα εξελιχθεί... Αυτήν την φωτοτυπία την έδωσα,
φέτος, στους Ανθρώπους μου! Α! Και μια και σου έγραψα για Ανθρώπους... πάντα
τους Ανθρώπους που έχω μέσα στην καρδιά μου τους γράφω με κεφαλαίο Άλφα! Νομίζω
οι Άνθρωποι που συμπεριφέρονται με σεβασμό, με ανθρωπιά, με κατανόηση... οι
Άνθρωποι που έχουν σαν βάση την Αγάπη (κι αυτή με κεφαλαίο) αξίζουν να γράφονται
και να λέγονται... Άνθρωποι.
Αυτά νομίζω είναι
αρκετά!
Να είσαι πάντοτε καλά!
Να σε Αγαπάς.
Μαριλού
---
(Τέταρτη Φωτοτυπία)
Η πρώτη και η χειρότερη απάτη είναι να εξαπατά κανείς τον
εαυτό του.
-
Μη φοβάσαι τις σκιές. Οι σκιές είναι απόδειξη πως υπάρχει
φως.
-
Κάνε τα πράγματα που σε φοβίζουν και δεν θα σε φοβίζουν
πια.
-
Αν δεν σ’ αρέσει το σκηνικό μες στο οποίο κινείσαι, γκρέμισέ
το και φτιάξε ένα καινούργιο.
-
Το να σκέφτεσαι χωρίς να ενεργείς είναι ονειροπόληση. Το
να ενεργείς χωρίς να σκέφτεσαι, είναι εφιάλτης.
-
Τίποτα δεν πετυχαίνεται αν περιμένεις να λείψει κάθε
εμπόδιο και κάθε αντίρρηση προτού αρχίσεις.
-
Πρέπει κανείς να εφεύρει τον εαυτό του.
-
Κράτα το μυαλό σου ήρεμο, κάνε τις πράξεις σου
εκρηκτικές.
-
Η ζωή δεν είναι πρόβα τζενεράλε για μια άλλη ζωή. Υπάρχει
ζωή και πριν το θάνατο.
-
Να γεύεσαι τα πάντα και θα διαπιστώσεις ότι η ζωή έχει
ωραία γεύση.
-
Δεν υπάρχει δρόμος για την ευτυχία, η ευτυχία είναι ο
δρόμος.
-
(Φράσεις ανώνυμων (έχουν όνομα απλά εμείς δεν γνωρίζουμε
το όνομά τους) που αν τις ενώσεις... αν τις διαβάσεις όλες μαζί... την μία μετά
την άλλη... άνετα μοιάζει να είναι του Ίδιου Ανθρώπου... Ίσως να μοιάζουμε
περισσότερο από όσο διαφέρουμε... Σας εύχομαι να είστε γενναίοι, απέναντι στον
εαυτό σας, στους άλλους, στη ζωή... Μαριλού.)
No comments:
Post a Comment