Τα γράμματα της Μαριλούς (03)

 

(Τρίτο Γράμμα) 

9 Φεβρουαρίου 2022

 

Να ’μαι και πάλι!

 

Λοιπόν, χθες γύρισα με ένα κεφάλι καζάνι. Όταν λέμε καζάνι, το εννοούμε! Δεν μπορείς να φανταστείς! Ή, μάλλον, μπορείς! Το βίωσες κι εσύ! Το βιώσαμε μαζί! Αν κάποιος μπορεί να αισθανθεί το χθεσινό καζανοκεφάλι μου... αυτός είσαι εσύ. Κατάλαβα πιο πολλά από την Δευτέρα... απλά το κεφάλι μου έγινε άνω-κάτω! Εύχομαι κι εσύ να κατάλαβες κάτι, να μην κουράστηκες και να μην ζαλίστηκες πολύ! Άλλο ένα «Μπράβο» θα μας το πω!!! Αναρωτιέμαι πώς θα είναι το σήμερά μας... Για να δούμε...

 

Σήμερα θα σου προτείνω ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα. Λέγεται «Γράμματα σε ένα νέο ποιητή» του Ρίλκε. Είναι πραγματικά γράμματα! Ένας νέος ποιητής έστειλε στον Ρίλκε τα ποιήματά του και του ζήτησε να του πει τη γνώμη του. Εκείνος του απάντησε και έτσι άρχισαν αλληλογραφία. Στο βιβλίο είναι μόνο τα γράμματα του Ρίλκε προς τον νέο ποιητή. Αυτό το βιβλίο ενώ μιλάει για ποίηση εύκολα μπορείς να το αισθανθείς σαν να μιλάει για όλες τις τέχνες! Είναι από τα πρώτα βιβλία που προτείνω στους μαθητές μου ακόμα κι αν δεν διδάσκω ποίηση! (Αλλά τι όμορφη που είναι η ποίηση και πόσο ομορφαίνει τη ζωή μας!)! Πώς σου έγραψα χθες για την ταινία «Ο Θρύλος του 1900» που μπορεί να «μιλάει» για μουσική αλλά πολύ εύκολα αισθάνεσαι σαν να μιλάει και για άλλες τέχνες; Έτσι και με αυτό το βιβλίο. Θα μπορούσε να μιλάει για θέατρο. Εξάλλου και η ποίηση μοιάζει με θέατρο, γίνεται θέατρο... Η ποίηση λέει ιστορίες... Και το θέατρο λέει ιστορίες... Η ποίηση δημιουργεί συναισθήματα... Και το θέατρο δημιουργεί συναισθήματα... Αλλά ακόμα και σε κάποιον που μπορεί να μην τον ενδιαφέρει το θέατρο... αυτό το βιβλίο μιλάει για ζωή... πιστεύω πως όλο και κάτι μπορεί να σου πει, να σου δώσει, να σου προσφέρει!!!

 

Σου έχω και φωτοτυπία σήμερα... Κάποια στιγμή στη ζωή μου δίδαξα σε φοιτητές (Αχ, πόσο ωραία εμπειρία!)! Μία από τις πρώτες φωτοτυπίες που τους έδωσα ήταν μία ομιλία του Τσάρλι Τσάπλιν... όλο και κάπου μπορεί να την έχεις πετύχει... Μπορεί να την ξέρεις, να την έχεις διαβάσει... Μπορεί και όχι. Αν την έχεις διαβάσει, δεν πειράζει, θα την διαβάσεις μία ακόμα φορά. Κι εγώ αυτό έκανα σήμερα! Μια μικρή ομιλία-υπενθύμιση πάντα είναι πολύτιμη! Αν δεν την έχεις ξαναδιαβάσει... νομίζω θα ενθουσιαστείς! Εμένα με είχε συγκινήσει όταν την είχα πρωτοδιαβάσει... Ακόμα με συγκινεί...

 

Δεν είναι σίγουρο πως θα καταφέρω να σου γράφω κάθε μέρα. Αυτό που θέλω να κρατήσεις είναι... πως η ζωή έχει αξία! Πως η ζωή έχει ομορφιά! Πως ακόμα και μέσα σε όλα αυτά που ζούμε... ναι, ναι,ναι, αξίζει να προσπαθούμε! Να ψάχνουμε τα ωραία. Να ανακαλύπτουμε τα σημαντικά. Αυτά που αξίζουν. Όσα και όποια είναι αυτά που αξίζουν για εμάς. Και θέλω να κρατήσεις και κάτι ακόμα. Πως... έχεις ΑΞΙΑ. Έχει σημασία να θυμάσαι την αξία σου. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες σου. Να το θυμάσαι:

 

Αξίζεις.

 

Σου στέλνω δύναμη και Αγάπη.

Μαριλού

----

(Τρίτη Φωτοτυπία)

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω ενάντια στην αλήθεια της ζωής μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε τι δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος, όταν του επέβαλα τις επιθυμίες μου. Ακόμα περισσότερο όταν δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή και ούτε ήταν έτοιμος ο άνθρωπος, ακόμα κι αν αυτός ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ για μια άλλη ζωή και έβλεπα γύρω μου ότι τα πάντα μου έλεγαν να μεγαλώσω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι σε κάθε περίπτωση ήμουν στο κατάλληλο μέρος και πάντα στην κατάλληλη στιγμή. Αυτό με έκανε να γαληνέψω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΛΗΘΕΙΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερό μου χρόνο και να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον. Σήμερα κάνω μόνο ότι μου αρέσει και με γεμίζει χαρά, ότι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά. Με το δικό μου τρόπο και με τους δικούς μου ρυθμούς. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ότι δεν ήταν υγιεινό για μένα. Από φαγητά, πράγματα, άτομα, καταστάσεις και οτιδήποτε με απομάκρυνε από τον εαυτό μου. Παλιά αυτό το έλεγα «υγιή εγωισμό». Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΑΥΤΑΓΑΠΗ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω κάθε μέρα την κάθε στιγμή που ξέρω ότι ΟΛΑ συμβαίνουν. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι οι σκέψεις μου με έκαναν ένα άτομο μίζερο και άρρωστο. Όταν επικαλέστηκα τη δύναμη της καρδιάς μου η λογική μου βρήκε ένα πολύτιμο σύμμαχο. Σήμερα αυτό το λέω ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και οποιαδήποτε προβλήματα αντιμετωπίζουμε με τον εαυτό μας ή με τους άλλους. Αυτό το λέμε ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.

Ξέρω ότι από τις εκρήξεις στο Σύμπαν γεννιούνται νέα αστέρια. Σήμερα ξέρω ότι ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ.

 

Τσάρλι Τσάπλιν

(o γνωστός «Σαρλό», ηθοποιός, σκηνοθέτης, ανθρωπιστής…)

(1889 – 1977)

Αυτή είναι η ομιλία του στα 70στά γενέθλιά του...