(Αυτές τις ημέρες... κοιτάζω εικονούλες... και γράφω ποιηματάκια... Δεν έχω τα δικαιώματα για τις εικονούλες... απλά έρχονται στο δρόμο μου και με εμπνέουν να γράψω κάτι μέσα από αυτές... είναι η πρώτη φορά που βάζω εικόνες στο ιστολόγιό μου κι ελπίζω να μην υπάρξει θέμα με το ότι δεν είναι δικές μου και με το ότι δεν έχω τα πνευματικά δικαιώματα. Δυστυχώς, δεν έχω ψάξει να βρω τους δημιουργούς των εικόνων... ίσως, κάποια στιγμή, φροντίσω να το κάνω... κανονικά θα έπρεπε να το έχω ήδη κάνει... Σκέφτηκα να βάλω εδώ τα ποιηματάκια χωρίς τις εικονούλες... αλλά... νομίζω πως λειτουργούν πιο όμορφα μαζί... οπότε μοιράζομαι και τις εικόνες (που δεν είναι δικές μου) και τα ποίηματα (που είναι δικά μου)... κι αν υπάρξει κάποιο θέμα δικαιωμάτων (που ελπίζω να μην υπάρξει!) με κάποιον ή με κάποιους από τους δημιουργούς εννοείται οι εικονούλες θα βγουν αμέσως... Ζητάω συγνώμη από τους δημιουργούς που δεν ξέρω ούτε τα ονόματά τους... και χωρίς να τους ξέρω τους ευχαριστώ για τις δημιουργίες τους που με οδήγησαν κι εμένα στο να δημιουργήσω... Η δημιουργία φέρνει δημιουργία... Αγάπησα τις εικόνες... Αγάπησα και τις λέξεις...)
Σαν έγινε άνεμος...
Σαν έγινε άνεμος το κόκκινο φόρεμά μου,
σκόρπισα εγώ, σκόρπισε και η σκιά μου,
σαν έφυγαν απ΄ τα χέρια μου κόκκινες πεταλούδες,
λύθηκαν τα μαλλιά μου, δεν ήταν πια πλεξούδες,
σαν έγινε το σώμα μου ένα με τον αγέρα,
ήρθε μέσα μου ζωή και ένιωσα μητέρα,
σαν χάθηκαν τα όρια και το περίγραμμά μου,
έσβησαν μέρες, χάθηκε το χρονοδιάγραμμά μου,
σαν έγινα ένα με το σύμπαν, ένα με την ουσία,
έληξε η όποια απουσία κι έγινε παρουσία,
πάντα επικρατούσε κόκκινο σ' όλη μου την πορεία,
μα τώρα το ίδιο κόκκινο γίνεται αθανασία,
σαν άφησα το "μπροστά" μα άφησα και το "πίσω",
και μόνο το "εδώ" δεν με άφησα να αφήσω,
ένιωσα να γίνομαι όλα όσα είμαι ήδη,
ένιωσα να είμαι κι εγώ της Γης ένα στολίδι,
σαν βρέθηκα στον ουρανό κυμάτισε η καρδιά μου,
και βάφτηκαν με κόκκινο όλα τα όνειρά μου...
(με πεταξαν, σαν ένα περιτύλιγμα, σαν φρούτου φλούδα,
μα άξαφνα έβγαλα φτερά και έγινα πεταλούδα)...
Στον κόσμο όλο κάνω ένα νεύμα,
δεν είμαι φάντασμα, δεν είμαι πνεύμα,
κι ας αιωρούμαι χωρίς σκοπό,
εγώ γεννήθηκα για ν' αγαπώ...
No comments:
Post a Comment