Λουλούδια και Άνθρωποι

Δεν ξέρω πώς βρέθηκα ανάμεσα στα τόσα λουλούδια...
Μα ούτε μία στιγμή...
Δεν θέλησα να κόψω ούτε ένα...

Όχι από φόβο μην τρυπηθώ από τα αγκάθια τους... όπως έσπευσαν όλοι να με προειδοποιήσουν και να με προετοιμάσουν...
Αλλά από αγάπη για αυτά...
Για τα λουλούδια...

Δεν θέλησα να τους στερήσω την ζωή...

Κι όλοι νομίζαν πως φοβόμουν μην πονέσω τον εαυτό μου...
Μα εγώ αρνιόμουν απλά να πονέσω τους άλλους...

Βλέπεις, ποτέ δεν σκέφτηκα πως τα αγκάθια ήταν εκεί για να μου κάνουν κακό... ποτέ δεν βίωσα το ότι υπήρχαν τα αγκάθια σαν κάτι το τρομαχτικό... Τα αγκάθια ήταν απλά μέρος των λουλουδιών, κομμάτι τους, όπως τα πέταλα ή τα φύλλα τους... Το ίδιο όμορφα... Το ίδιο μέρος του συνόλου...

Κι εγώ είχα αγκάθια... κι ας μην τα έβλεπαν ή τα ένιωθαν οι άλλοι... και όχι μόνο τα αγαπούσα... μα και εκείνα με αγαπούσαν... αφού με προστάτευαν αν κάποιος πήγαινε να με κόψει, στερώντας μου την ζωή...

Δεν ξέρω πώς βρέθηκα ανάμεσα στα τόσα λουλούδια...
Μα ούτε μία στιγμή...
Δεν θέλησα να κόψω ούτε ένα...

Και ήταν εκείνη η στιγμή, που διαφοροποιήθηκα από τους υπόλοιπους...

Αφού ένιωσα πως είναι να είσαι λουλούδι και, ταυτόχρονα, πως είναι να γίνεσαι άνθρωπος...

Και έτσι, χωρίς να το καταλάβω, έφτασα να είμαι ανάμεσα στα λουλούδια, άνθρωπος και ανάμεσα στους ανθρώπους, λουλούδι...

Αταίριαστη παντού...
Ταιριαστή πουθενά...

Με το συναίσθημα μου... να τα αγκαλιάζει και να τα αισθάνεται όλα και όλους... και να μην φοβάται τίποτα και κανέναν...

Και δεν μπορούσαν να με τραυματίσουν...
Ούτε τα αγκάθια των λουλουδιών...
Ούτε τα αγκάθια των ανθρώπων...

Γιατί...

Έβλεπα την ομορφιά των λουλουδιών...
Και Ένιωθα την ανθρώπια των ανθρώπων...

Γιατί...

Ένιωθα την ανθρωπιά των λουλουδιών...
Και Έβλεπα την ομορφιά των ανθρώπων...


Δεν ξέρω πώς βρέθηκα ανάμεσα στα τόσα λουλούδια...
Μα ούτε μία στιγμή...
Δεν θέλησα να κόψω ούτε ένα...

Δεν ξέρω πώς βρέθηκα ανάμεσα στους τόσους ανθρώπους...
Μα ούτε μία στιγμή...
Δεν θέλησα να πληγώσω ούτε έναν...



-



(H λέξη «Λουλούδι» και η λέξη «Άνθρωπος», δεν έχουν ακριβώς ίδια μα έχουν ακριβώς ίσα γράμματα... σε αριθμό και σε ποιότητα...)