Τα γράμματα της Μαριλούς (36)

 

(Γράμμα Τριακοστό Έκτο)

14.05.2022 Σάββατο

 

Αγαπημένε μου Φίλε,

 

Είσαι καλά; Δεν σε ρωτάω τυπικά! Σε ρωτάω κοιτάζοντάς σε στα μάτια, Αληθινά! Ελπίζω να είσαι καλά! Μου έλειψες πολύ! Χαίρομαι που θα σε δω σήμερα (για να δούμε ποιοι και πόσοι θα μαζευτούμε!)! Θέλω να ξέρεις πως σε σκέφτομαι και πάντα εύχομαι τα καλύτερα για εσένα! Όπως σου έγραψα και στο Προσωποβιβλίο, εύχομαι να έχεις υπομονή με τον εαυτό σου και πολλή δύναμη σε όποιο σημείο της ζωής κι αν βρίσκεσαι (είτε είσαι είτε δεν είσαι στην πρακτική, στέλνω δύναμη για ό,τι κι αν κάνεις!)!

 

Είναι να σου δώσω και ένα χειρόγραφο γραμματάκι... μα... την επόμενη φορά... Για αυτήν την φορά... πάμε να μοιραστούμε διάφορους θησαυρούς...

 

Καιρό δεν έχω να σου προτείνω ταινία;

 

Είναι μία ταινία αισιόδοξη και συγκινητική... Πιστεύω πως θα σε γεμίσει με μια γλυκιά αίσθηση... Λέγεται «A Beautiful Day in the Neighborhood» (νομίζω εδώ κυκλοφόρησε με τίτλο «Ένας υπέροχος γείτονας»). Βασίζεται σε πραγματική ιστορία, σε έναν παρουσιαστή παιδικών εκπομπών που ήταν πολύ αγαπητός σε μικρούς και μεγάλους και τον υποδύεται ένας ηθοποιός που είναι, επίσης, πολύ αγαπητός σε μικρούς και μεγάλους. Τα θέματα της ταινίας, οι ερμηνείες, η σκηνοθεσία, τα χρώματα (εντυπωσιάστηκα με τα χρώματα!), τα συναισθήματα (εντυπωσιάστηκα και με τα συναισθήματα!)! Καλοσύνη... Αγάπη... Συγχώρεση... Την ταινία την είδα πριν κάποιο καιρό στην μικρή οθόνη (δυστυχώς, όχι στη μεγάλη) και πραγματικά ήταν μια ευχάριστη έκπληξη! Την πρότεινα σε πολλούς Ανθρώπους γύρω μου, οικογένεια, φίλους, γνωστούς, αγνώστους, μαθητές και σε όλους είχε κάτι να πει... Για να δούμε αν θα μιλήσει και σε εσένα... Αχ, και τώρα που σου έγραψα για αυτήν θέλω να την ξαναδώ... Έχει μια αθωότητα, μια παιδικότητα, μια καθαρότητα... και, ταυτόχρονα, μια πραγματικότητα.
Ένα πραγματικό παραμύθι ή μια παραμυθένια πραγματικότητα. Θα σε κάνει να χαμογελάσεις... αλλά μπορεί να σε κάνει και να δακρύσεις ή ακόμα και να κλάψεις... Δεν θα σου πω άλλα, ήδη σου έγραψα παραπάνω από όσα θα ήθελα! Θέλω να βιώσεις την ταινία με τον δικό σου, ξεχωριστό, τρόπο!

 

Μια μικρή υπενθύμιση...

 

Να θυμάσαι να κάνεις την πραγματικότητά σου 

να μοιάζει με το παραμύθι που θα ήθελες να ζεις...

Και μιας και μιλήσαμε για υπενθυμίσεις... 

Σου έχω κι άλλο δωράκι-θησαυρό...

-

Προσωπικές υπενθυμίσεις

 

Έρχονται φορές στη ζωή που εκεί που έχεις σταθεί ξανά στα πόδια σου, έχεις δημιουργήσει νέες ισορροπίες, έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις μπόρες, έρχεται πάλι κάτι να σου τα ανατρέψει και να σου θυμίσει ότι η ζωή είναι ένας αέναος κύκλος στον οποίο εσύ καλείσαι σε κάθε άνοιγμα και κλείσιμό του να μάθεις κάτι και να συνεχίσεις. Το κλείσιμο είναι πολλές φορές σκληρό και το νέο άνοιγμα δύσκολο, αποπνικτικό και οδυνηρό. Και είναι και φορές που λες "δεν μπορώ άλλο, κουράστηκα". Και έχεις κάθε δικαίωμα και να το πεις και να το νιώσεις.

Αυτό που δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις, απέναντι στον εαυτό σου πάντα, είναι να παραιτηθείς διά παντός. Μπορείς να δώσεις όσο καιρό θέλεις και πιστεύεις ότι χρειάζεσαι, αλλά κάποια στιγμή οφείλεις να πάρεις ξανά την πορεία της ανόδου. Όχι ως αυτομαστίγωμα, αλλά ως αυτοσκοπό. Γιατί σε αυτήν τη ζωή μόνο εσύ ξέρεις πραγματικά τον εαυτό σου, μόνο εσύ μπορείς και συνομιλείς με το ενδότερο "εγώ" και γνωρίζεις τι σου κάνει καλό και τι όχι.

Κι όταν το χάνεις αυτό, ο μόνος ικανός να σου το ξαναθυμίσει 100% αυτό είναι και πάλι ο ίδιος σου εαυτός. Το πώς δεν έχει σημασία. Θα βρει τον τρόπο. Εκείνο που έχει σημασία είναι να τον ακούσεις. Να σηκώσεις αρχικά το κεφάλι να δεις ότι ο ουρανός είναι ακόμη εκεί και σε περιμένει και μετά βήμα βήμα να ξανακατακτήσεις ό,τι εσύ θες. Από ένα μικρό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μέχρι τον κόσμο ολόκληρο.

 

Σταύρος Παντέρμαλης

-

Πριν δύο-τρεις μέρες έπεσα τυχαία, στον ηλεκτρονικό κόσμο, πάνω σε αυτό το κείμενο ενός Φίλου... και ήθελα να το μοιραστώ μαζί με τους Ανθρώπους μου... Αμέσως έστειλα μήνυμα στον συγγραφέα και του ζήτησα την άδεια για να μπορώ να σου το φέρω σε χαρτί σήμερα να το διαβάσεις κι εσύ... Μου απάντησε αμέσως... Μου έγραψε πως τον συγκίνησα... Μου έδωσε την άδεια να το μοιραστώ... και έτσι απλά το κείμενο βρίσκεται τώρα και στα χέρια τα δικά σου... Να είσαι πάντα καλά, Φίλε μου... Και να θυμάσαι... Ο ουρανός είναι πάντα εκεί...

 

Με Αγάπη 

(που πηγαίνει βήμα-βήμα κάθε στιγμή της ζωής)...

Μαριλού