(Γράμμα Τριακοστό Πέμπτο)
05.04.2022 Τρίτη
Αγαπημένε μου Φίλε!!!
Από την τελευταία φορά που σου έγραψα
μέχρι σήμερα δεν έχω πάρει ανάσα! Δεν πρόλαβα να ξεκουραστώ καθόλου, έχω τρελό
τρέξιμο με πρόβες και παραστάσεις, δεν διάβασα για το σήμερά μας (αφού τελειώσω
το γράμμα μου σε εσένα σκέφτομαι να κοιτάξω, έστω για λίγο, τις ερωτήσεις
μας!), δεν κατάλαβα πώς πέρασαν οι μέρες αλλά είμαστε εδώ και δίνουμε, σε δύο
διαφορετικά γκρουπ, εξετάσεις πιστοποίησης αυτοματισμού! Καλή μας επιτυχία!
Χθες μόλις έκλεισε η πρακτική μου! Η
τελευταία των αυτοματιστών (αλά ο τελευταίος των Μοϊκανών!) Πέρασα για να
υπογράψω τα χαρτιά και για να κάνω την δεύτερη συμβουλευτική κι έλαβα ένα
γράμμα συγκινητικό! Ευχαριστώ! Το διάβασα πριν την πολύωρη πρόβα μου και ήταν ακριβώς
ό,τι χρειαζόμουν! Πήρα δύναμη και Αγάπη μέσα από αυτό! Δεν έχω λόγια για να
περιγράψω το συναίσθημα...
Σήμερα είχα σκοπό να γράψω ένα χειρόγραφο
γράμμα στον καθέναν! Αυτή θα ήταν η έκπληξή μου! Είναι το μόνο γράμμα μου που
δεν θα είναι ίδιο σε όλη την Ομάδα μα διαφορετικό. Το μόνο γράμμα που θα είναι
φτιαγμένο γράφοντας σε χαρτί όχι πατώντας πλήκτρα στον υπολογιστή! Μου αρέσουν
τα χειρόγραφα γράμματα, αυτό δεν πρόλαβα να το μοιραστώ μαζί σου στα γράμματά
μου... μου αρέσει και το γράφω γράμματα και το να λαμβάνω... Είναι τόσο σπάνια
πια... τα χειρόγραφα γράμματα! Και κοίτα να δεις που με πρόλαβες εσύ και μου
έκανες δώρο ένα χειρόγραφο γράμμα! Σε κάθε περίπτωση, τα γράμματα, έχουν
γραφτεί όλα ήδη στο μυαλό μου, ένα για τον καθέναν για όλη την τάξη μας, απλά
δεν έχουν προλάβει να γραφτούν και κανονικά! Όμως θα βρω τρόπο όταν γραφτεί το
γράμμα σου, να σε βρω για να σου το δώσω! Με το που θα περάσουν οι παραστάσεις,
θα έρθει η στιγμή που θα λάβεις το γράμμα σου! Με περιστέρι; Με κουκουβάγια; Με
μαγικό χαλί; Με φτερωτό γράμμα; Θα δούμε...
Τι θα μοιραστώ μαζί σου σήμερα; Ένα απόσπασμα
από ένα κείμενό μου που έγραψα πριν από πάνω από δέκα χρόνια και το είχα
μοιραστεί ηλεκτρονικά... Ένα κομμάτι από το κείμενο «Χαμογελάω»... Εύχομαι να
σε κάνει να χαμογελάσεις...
Πάντα με Αγάπη
Σου χαμογελώ
Μαριλού
---
Χαμογελάω
Πώς μπορώ να ξέρω τι θα σε κάνει να
χαμογελάσεις; Πώς μπορώ να σε κάνω να γελάσεις; Τι είναι αυτό που θέλεις να
ακούσεις; Τι είναι αυτό που έχεις ανάγκη να σου πω; Τι είναι αυτό που θα
μπορούσα να σου δώσω; Αν όμως με καταλαβαίνεις, αν με διαβάζεις, ίσως να θέλεις
να ακούσεις αυτό που θα ήθελα να ακούσω εγώ... Βέβαια, ξέρω το «λάθος» αυτής
της σκέψης μου... Tο ότι με καταλαβαίνεις δεν σημαίνει ότι μας κάνει ίδιους ή
όμοιους, δεν αποτελεί απόδειξη για το ότι θα χαμογελούσαμε ή θα γελούσαμε με τα
ίδια πράγματα... Αλλά, αυτήν την στιγμή, είναι το μόνο που μπορώ να κάνω... δεν
έχω εσένα, έχω εμένα, και αξίζει να προσπαθήσω μέσα από εμένα να σε κάνω να
χαμογελάσεις... Αναρωτιέμαι... Τι είναι αυτό που θα με έκανε να χαμογελάσω; Τι
είναι αυτό που θα με έκανε να γελάσω; Θα γελούσα σίγουρα με ένα καλό αστείο...
με ένα πετυχημένο ανέκδοτο... Αλλά δεν μπορώ να μεταφέρω ένα πετυχημένο
ανέκδοτο γραπτά... Εννοώ... τα πετυχημένα μου ανέκδοτα, τα δικά μου πετυχημένα
ανέκδοτα, θέλουν εκφράσεις και τις αλλαγές της φωνής μου, και δεν μπορώ να στα
προσφέρω αυτά σε γραπτή μορφή... Εξάλλου, ένα ανέκδοτο θα ήταν μια εύκολη λύση
για να προκαλέσεις γέλιο... Τι άλλο θα μπορούσε να σε κάνει να γελάσεις; Τι θα
μπορούσε να με κάνει να γελάσω; Ίσως είναι πιο εύκολο να προσπαθήσω να σε κάνω
να χαμογελάσεις... Ίσως αν σου έγραφα ό,τι θα με έκανε εμένα να χαμογελάσω...
Χμ... Ο ήλιος με κάνει να χαμογελάω πάντα και ο αέρας... Τα παιδιά με κάνουν να
χαμογελάω... Μια όμορφη μουσική με κάνει να χαμογελάω... Μια γλυκιά στιγμή, μια
ζεστή αγκαλιά, μια λαχταριστή σοκολάτα, ένα μικρό ή μεγάλο αρκουδάκι, μια ωραία
ιδέα, μια χαλαρή συζήτηση, μια έξυπνη φράση, μια χρωματιστή ζωγραφιά... Το να
διαβάσω ένα καλό βιβλίο ή το να δω μια ταινία αριστούργημα, το να οργανώσω ένα
πάρτυ ή το να με καλέσουν σε ένα πάρτυ, το να πω κάτι αληθινό ή το να μου πουν
κάτι αληθινό, το να βοηθήσω ή το να με βοηθήσουν, το να περπατάω... όλα αυτά με
κάνουν να χαμογελάω... Χμ... Τι άλλο; Το να στέκομαι στα χέρια μου χωρίς να
πέφτω με κάνει να χαμογελάω. Το να στέκομαι στα πόδια μου χωρίς να πέφτω με
κάνει να χαμογελάω. Το ουράνιο τόξο, η βροχή, το κύμα, η άμμος, το βουνό, ο
ουρανός, το φεγγάρι, τα αστέρια, τα πουλιά και κυρίως εκείνη την απογευματινή
ώρα που πετάνε σε ομάδες... Το πρωινό ξύπνημα... Ναι, ναι, λατρεύω το πρωινό
ξύπνημα. Με κάνει να χαμογελάω γιατί έχω όλη την μέρα μπροστά μου! Το να
χορεύω... μου δίνει ελευθερία και με κάνει να χαμογελάω και να γελάω... Το να
αγαπάω... Πολύ και τα πάντα... Το να δίνω. Το να μαθαίνω. Το να γνωρίζω. Το να
μεταδίδω. Το να λύνω κάποιο πρόβλημα. Το να καταφέρνω το ακατόρθωτο. Το να
νικάω τα ανίκητα. Το να βγάζω ατμοσφαιρικές φωτογραφίες. Το να μου κάνουν ένα
πρωτότυπο δώρο! Το να κοιμάμαι ξεκούραστα! Με κάνει να χαμογελάω ακόμα και στον
ύπνο μου... Το να παίζω με κάνει πάντα να χαμογελάω! Να παίζω οτιδήποτε! Το να
γράφω... Να, όπως τώρα, που γράφω σε εσένα! Δεν σε βλέπω, όμως, ακόμα να
χαμογελάς... Δεν χαμογελάς... Χρειάζεσαι κι άλλα... Χμ... Περίμενε, μην
φεύγεις, περίμενε... Έχω κι άλλα να σου πω... Η γατούλα μας! Η γατούλα στην
πολυκατοικία μας με κάνει να χαμογελάω! Γέννησε χθες... και... δεν ξέρω ακόμα
πόσα γατάκια έχει κάνει! Είναι σε μια κούτα και τα έχει τυλίξει με το σώμα της
έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς να δει πόσα είναι... Μια γατούλα και έφερε τόση
αναταραχή στην πολυκατοικία... και η άλλη μας γατούλα με κάνει να χαμογελάω...
είναι έγκυος και θα γεννήσει σε λίγες μέρες κι αυτή... Φαντάσου, το τι θα γίνει
με τόσα γατάκια!!!! Ο μικρός μας με κάνει να χαμογελάω... Ένα τόσο δα μωράκι
που σιγά σιγά γίνεται παιδάκι. Ένα πλασματάκι που ρουφάει τώρα τις λέξεις...
Όταν φωνάζει το όνομά μου, που δεν μπορεί ακόμα να το πει, με κάνει να
χαμογελάω και όταν με ρωτάει συνέχεια για τα πάντα και όταν κάνει περίεργους
ήχους που δεν μοιάζουν ανθρώπινοι και όταν λέει λέξεις που δεν καταλαβαίνω σαν
να έχει την δική του γλώσσα και όταν χαμογελάει... με κάνει να χαμογελάω!
Υπάρχουν τόσα πράγματα που με κάνουν να χαμογελάω. Το να ξέρω πως με διαβάζεις,
με κάνει να χαμογελάω... Το να ξέρω πως υπάρχεις, με κάνει να χαμογελάω... Το
να ξέρω πως έχεις στιγμές, τις δικές σου στιγμές, που χαμογελάς κι εσύ, με
κάνει να χαμογελάω. Θέλω να χαμογελάς γιατί ακόμα κι αν δεν σε ξέρω, ακόμα κι
αν δεν σε βλέπω, το χαμόγελό σου αλλάζει τον κόσμο μου. Θα με ρωτήσεις «Πώς;».
Θα γελάσεις μαζί μου και θα με ξαναρωτήσεις «Πώς αλλάζει τον κόσμο σου;».
Αλλάζει τον κόσμο των γύρω σου και τους κάνει να χαμογελούν και αυτοί αλλάζουν
τον κόσμο των γύρω τους και χαμογελάν και αυτοί και αυτό συνεχίζεται και
συνεχίζεται και συνεχίζεται μέχρι που το χαμογελό σου μέσα από τους άλλους
φτάνει σε εμένα, καθόλου αλλοιωμένο. Το ίδιο καθαρό, το ίδιο αληθινό, το ίδιο,
το δικό σου χαμόγελο, το χαμογελό σου. Φτάνει σε εμένα και με κάνει να
χαμογελάω. Για να γίνει η ίδια διαδικασία και να φτάσει και το δικό μου
χαμόγελο σε εσένα. Όλα ανακυκλώνονται. Και δεν είναι καλύτερα να ανακυκλώνουμε
χαμόγελα από δάκρυα; Τα δάκρυα γεννάνε δάκρυα... Είναι πολύ δύσκολο να
ανακυκλώσεις δάκρυα και να γεννήσεις χαμόγελα... Γίνεται κι αυτό αλλά είναι πιο
δύσκολο... Τα χαμόγελα γεννάνε χαμόγελα... Το χαμόγελο μου εξαρτάται από το δικό
σου και το αντίστροφο... Χαμογελάω... Γιατί το χαμόγελο μου γεννάει χαμόγελα...
Χαμογελάω.
Χαμογελάω γιατί μόνο τότε
έχουν κάποιο νόημα τα πάντα.
Χαμογελάω γιατί έτσι είναι
πιο όμορφη η ζωή.
Χαμογελάω, για εμένα και για
όλο τον κόσμο.
Χαμογελάω για εσένα...
Χαμογελάω σε εσένα...
Χαμογελάω.
Χαμογελάω για να
Χαμογελάσεις.
-
Και κοίτα τι μου είχε γράψει μία Άγνωστη
Αναγνώστριά μου...
«Σε διάβασα πρώτη
φορά και χαμογελάω χαρούμενη γιατί εκπλήρωσα την προσδοκία σου....να με κάνεις
να χαμογελάσω! Σου εύχομαι ολόψυχα πολλά χαμόγελα απο καρδιάς και εκπλήρωση
πολλών τόσο ευγενικών προσδοκιών....»
Την ίδια ευχή θα
σου την προσφερω κι εγώ, Φίλε μου... Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να
χαμογελάς πολύ, να χαμογελάς συχνά! Να χαμογελάς... Αυθεντικά και Αληθινά!
Σου χαμογελάω, ξανά και ξανά...
Μαριλού
No comments:
Post a Comment