365 Ημέρες. 34.

 

365 Ημέρες

 

34

 

Δευτέρα 24.04.2023

 

 

Ζεστός αέρας να ανεμίζει,

αισιοδοξία να με γεμίζει,

και το μυαλό μου να αδειάζει,

πόσο πολύ με ξεκουράζει,

χωρίς προσπάθεια να τσουλάω,

σε κατηφόρες να κυλάω,

τον άνεμο ζωής να σχίζω,

γέφυρες πάντα να διασχίζω,

παρατηρώ γύρω τους μύλους,

θυμάμαι τώρα κάτι φίλους,

που για διαλογισμό μιλούσαν,

για "παραπάνω" δεν διψούσαν,

και στη στιγμή μέσα βουτούσαν,

"απλώς να υπάρχεις", έτσι ζούσαν...

Νιώθω τα φτερά του νου,

και της σκέψης το μενού,

μόνο μία επιλογή,

να αισθάνομαι τη γη.

 

Τι ησυχία! Τι γαλήνη!

Τι όμορφη που είναι η σελήνη!

Απόλυτη αίσθηση του "εδώ"!

Κι είμαι εγώ που οδηγώ!

Πόσα στέλνω και λαμβάνω!

Στο ποδήλατό μου επάνω!

Κάτι γύρω μου θροΐζει...

Κάτι μέσα μου αγγίζει...

Και του ποταμού το ρέμα...

παίρνει ό,τι είναι ψέμα...

Μόνο η αλήθεια απομένει...

που τα πάντα τα ξεπλένει...

Στην μακριά διάρκεια ζωής...

Είναι όλα θέμα ροής...

 

Ογδονταπέντε χρόνια και συνεχίζω...

Και σταματάω και ξαναρχίζω...

Όλες οι στιγμές μονόδρομος...

Και η ζωή ποδηλατόδρομος...

 

Φίλε μου!!!

 

Το έγραψα αυτό με αφορμή το καινούριο βιβλίο που ξεκίνησα να διαβάζω... Εγώ, δυστυχώς, δεν κάνω ποδήλατο... Το λίγο που έχω κάνει, όταν το είχα κάνει, το είχα λατρέψει!!! Άργησα πολύ να μάθω κι έτσι ποτέ δεν έγινε δεύτερη (ή και πρώτη) φύση μου, ποτέ δεν το ένιωσα προέκτασή μου, ποτέ δεν αισθάνθηκα εντελώς άνετα επάνω σε αυτό... Όμως η αίσθηση ελευθερίας και αισιοδοξίας, ηρεμίας και αυτοπεποίθησης... μου έχει μείνει χαραγμένη... από την ελάχιστη σχέση μου με αυτό... Αέρας!!! Κι εσύ όχι μόνο να κυλάς μα σαν να πετάς!!! Επίσης, εγώ δεν είμαι ογδονταπέντε χρονών... και δεν ξέρουμε κι αν θα φτάσω να γίνω ογδονταπέντε χρονών... για την ωρά, ζω το σαρανταδύο μου...

Η ποδηλατοπορεία της ζωής θα δείξει για όλα...

 

Με Αγάπη που κυλάει...

 

Μαριλού

 

Υ.Γ. Έχω κι αυτό σαν συνέχεια του σημερινού γραψίματός μου... απλά μου άρεσε η ιδέα να τελειώνει στον ποδηλατόδρομο...

 

Τρέμει στο χέρι η ρακέτα του τένις...

Δεν μπορείς αιώνια νέος να μένεις...

Τα γόνατα πια υποφέρουν...

Το τρέξιμο δεν θα το καταφέρουν...

Μα ποδήλατο; Κάθε μέρα!

Κάθε μέρα στον αέρα!!!