4/28/23

365 Ημέρες. 17.

 

365 Ημέρες

 

17.

 

Παρασκευή 07.04.2023

 

Δεν είμαι επιπλοποιός,

καρέκλες να σκαλίζω.

Δεν είμαι ωρολογοποιός,

τον χρόνο να ορίζω.

Δεν είμαι ούτε αρτοποιός,

να ψήνω το ψωμί.

Δεν είμαι ουτε οινοποιός,

να φτιάχνω το κρασί.

Δεν είμαι φαρμακοποιός,

συνταγές να γυρεύω.

Δεν είμαι αρωματοποιός,

μυρωδιές να ανακατεύω.

Δεν είμαι τραγουδοποιός ή ηθοποιός,

να εκφράζομαι με μουσική ή υποκριτική.

Δεν είμαι γελωτοποιός ή θαυματοποιός,

να είναι η ζωή μου αστεία ή μαγική.

Δεν είμαι κακοποιός,

που σπέρνει αδιαφορία.

Δεν είμαι ειρηνοποιός,

που φέρνει ισορροπία.

Αν με ρωτήσεις... Ποιός είμαι; Ποιός;

Είμαι ένας απλός Καθρεφτοποιός.

 

Καθρέφτες σκαλίζω,

Καθρέφτες ορίζω,

Καθρέφτες σπέρνω,

Καθρέφτες φέρνω,

Καθρέφτες για κάθε χρήση,

Καθρέφτες που δίνουν λύση,

Καθρέφτες από όλα τα υλικά,

που λειτουργούν συνολικά ή συμβολικά,

Καθρέφτες με περίτεχνες λαβές,

πότε φτηνές και πότε ακριβές,

Καθρέφτες που φτιάχνονται στο σήμερα ή φτιάχτηκαν στο χθες,

Καθρέφτες για ό,τι επιθυμείς και για ό,τι θες!

Είμαι ένας απλός Καθρεφτοποιός.

Αν με ρωτήσεις... Ποιός είμαι; Ποιός;

 

Ο κόσμος τους καθρεφτοποιούς έχει ξεχάσει...

Οι άνθρωποι τον εαυτό τους έχουν χάσει...

 

Μα μέσα από τους καθρέφτες έρχεται και η υγεία,

στο είδωλό μας γεννιέται μια κάποια αυτογνωσία...

Να ξέρεις Ποιος Είσαι! Αυτό είναι μαγεία...

Αλλιώς καταδικάζεσαι σε αιώνια αιχμαλωσία...

 

Οι άνθρωποι τον εαυτό τους έχουν χάσει...

Ο κόσμος τους καθρεφτοποιούς έχει ξεχάσει...


 

Αχ, Φίλε, Φίλε μου,

 

(και τώρα που έγραψα «Φίλε, Φίλε μου» μού ήρθε ένα τραγούδι που άκουγα μικρή και έπαιζε σε μία παιδική τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων... Ξεκινούσε, κάπως, έτσι:

«Γίνε Φίλος, Φίλε μου, Φίλος σου να γίνω...»

το μυαλό μου το λέει τραγουδιστά αυτήν τη στιγμή! Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το τραγούδι και το τραγουδούσα συχνά!!! Λες από τότε, Φίλε μου, να ήσουν Φίλος μου; Λες από τότε να σου έγραφα, έστω και αόρατα, γράμματα στο μυαλό μου; Λες η Φιλία μας να υπάρχει... από πάντα; Εγώ έτσι λέω, έτσι νομίζω...)

 

αυτό που πήγα να σου πω, λοιπόν, πριν την παρένθεση, Φίλε, Φίλε μου, είναι πως θέλω μία ημέρα να κάτσω να σου γράψω πολλά και διάφορα... Για την ώρα, μοιράζομαι μαζί σου καθημερινά γραψίματά μου... αλλά δεν έχω προλάβει να μοιραστώ σκέψεις, συναισθήματα, όνειρα, στόχους, ιδέες... Δεν πειράζει, όμως... Προτιμάω να σου γράφω καθημερινά ό,τι κι αν είναι αυτό που τελικά μοιράζομαι ακόμα κι αν δεν είναι όλα όσα θα ήθελα ή όλα όπως θα ήθελα...

 

Αυτά νομίζω είναι αρκετά για σήμερα... Το καθρεφτοποίημα γράφτηκε πριν λίγο... Ξεκίνησα να διαβάζω αυτές τις ημέρες, ένα ακόμα βιβλίο, ταυτόχρονα με τα άλλα βιβλία... Το έχω πάντα μαζί μου... Χαίρομαι που το ανακάλυψα, μου έκανε εντύπωση και θα σου μιλήσω και για αυτό, όπως και για όλα τα τωρινά βιβλιοαναγνώσματά μου, αφού τελειώσω να τα διαβάζω! Να είσαι καλά, Φίλε, Φίλε μου!!!

 

Με Αγάπη που καθρεφτίζει την καρδιά και καθρεφτίζεται στα μάτια μας...

 

Μαριλού.



-----



(Οι καλλιτέχνες στηρίζονται μέσα από τον ίδιο τον κόσμο, μέσα από τους Ανθρώπους, μέσα από Εσένα... Αν θέλεις να στηρίξεις την Τέχνη-Καθρέφτη μου, μπορείς να το κάνεις... εδώ:

Paypal: authentikotita@gmail.com

Εθνική Τράπεζα:

IBAN: GR9301101100000011093333471   

M K VALEONTI 

Ευχαριστώ, Φίλε μου!!!)

 

 

 

 

 

 

No comments:

Post a Comment