365 Ημέρες. 11.

 

365 Ημέρες

 

11.

 

Σἀββατο 01.04.2023

 

Κάθομαι στο καθημερινό καφεδένιο στέκι μου και γράφω...

 

Μία κυρία περιμένοντας τη φίλη της... μου απευθύνει το λόγο...

 

Δύο λέξεις. Δύο μαγικές λέξεις. Και μία τελεία. Η, ίσως, και τρεις τελείες...

 

«Ησυχία έχει...»

 

Κουνάω το κεφάλι συμφωνώντας και συμπληρώνω

 

«Και Αγαπάμε την ησυχία...».

 

Σηκώνεται από το τραπέζι της, έρχεται προς τα εμένα και μου δίνει ένα γλυκό, ένα μικρό γκοφρετάκι...

 

«Να σε γλυκάνω!»

 

Κι εγώ χαμογελάω... πώς γίνεται να μη γλυκαθώ όχι μόνο με το γλυκό αλλά, και, κυρίως, με τη γλυκιά της κίνηση!

 

«Ααααααααααααα! Και μαύρη σοκολάτα!» λέω με ενθουσιασμό «Μου αρέσει η μαύρη σοκολάτα!»!!!

 

Έχει επιστρέψει στο τραπέζι της και από τη θέση της, βλέποντας τον ενθουσιασμό μου, χαρούμενη, προσθέτει στην δική μου έκπληξη

 

«Υπάρχουν κάτι σοκολατάκια, τετραγωνάκια, με έξω μαύρη σοκολάτα και μέσα λευκή σοκολάτα... Αν σας ξαναδώ θα σας φέρω!»

 

Μιαμ! Μου ακούστηκαν πεντανόστιμα!

 

«Εδώ είμαι πάντα! Είναι σίγουρο πως θα με ξαναδείτε! Πώς σας λένε;»

Πάντα μου αρέσει να ρωτάω και να μαθαίνω το όνομα του Ανθρώπου που έχω απέναντί μου.

 

«Νίκη» απαντάει.

 

Δεν την άκουσα καθαρά και φάνηκε στο βλέμμα μου.

 

«Νίκη. Νίκη.» επανέλαβε. «Πώς είναι όταν νικάς;... Νίκη.»

 

Κι εγώ γέλασα. «Και ωραίο όνομα...» είπα.

 

«Ελευθέρωσαν την Ελλάδα τότε... για αυτό μου έδωσαν αυτό το όνομα...» είπε εκείνη.

 

«Και ιστορία πίσω από το όνομα...»

Πάντα μου αρέσει να ακούω και την ιστορία του ονόματος ενός Ανθρώπου.

 

Μείναμε να αιωρούμαστε μέσα σε μια μικρή στιγμή με αίσθηση καινούργιας γνωριμίας.

 

Μια γεμάτη παύση ζωής.

 

Και πριν προλάβω να ρωτήσω κι άλλα γύρω από τη νίκη της Νίκης...

 

ήρθε η φἰλη της (ή, μήπως, η κόρη της, μοιάζει για κόρη της...).

 

Θα τα πούμε ξανά...

 

Είπαμε και οι δύο, ταυτόχρονα, με σιωπηλή φωνή βλεμμάτων.

 

Μέχρι την επόμενη ιστορία μας...

 

έμεινα με τη γεύση μαύρης σοκολάτας...

 

και λευκής διάθεσης...

 

-

 

Αυτό ήθελα να μοιραστώ μαζί σου, σήμερα, Φίλε μου, για να ξεκινήσει ο μήνας Ανθρώπινα και Αισιόδοξα...

Θα ήθελα να σου γράψω σήμερα για την Αλήθεια και για το Ψέμα ή για το Ψέμα και για την Αλήθεια επειδή είναι Πρωταπριλιά... και έχω μία ιδιαίτερη σχέση με αυτήν την ημέρα... Παρόλα αυτά, σε μία ημέρα ψέματος κέρδισε τελικά μία αληθινή ιστορία που ήθελε-μου ζήτησε-να γραφτεί (συνέβηκε πριν μέρες, (14.03.2023, Τετάρτη), δεν είναι σημερινή, αλλά θα μπορούσε να είναι σημερινή...)! Εύχομαι πάντα να θυμόμαστε πόση ανθρώπια υπάρχει στην απλότητα και πόση απλότητα υπάρχει στην ανθρωπιά... Λατρεύω τα όμορφα, τα απλά, τα καθημερινά...

 

Να είσαι πάντα καλά!

 

Σε αφήνω τώρα...

 

Πάω να γράψω και να διαβάσω, και ποιος ξέρει τι ιστορία μπορεί να γραφτεί-συμβεί και σήμερα;

 

Με, καθημερινά απλή, Αγάπη

 

Μαριλού

---

(Οι καλλιτέχνες στηρίζονται μέσα από τον ίδιο τον κόσμο, μέσα από τους Ανθρώπους, μέσα από Εσένα... Η Ζωή μου είναι η Τέχνη μου... Αν θέλεις να με στηρίξεις να συνεχίσω να γράφω, μπορείς να το κάνεις... εδώ:

Paypal: authentikotita@gmail.com

Εθνική Τράπεζα:

IBAN: GR9301101100000011093333471   

M K VALEONTI 

Ευχαριστώ, Φίλε μου!!!)