Ακούω αυτό το τραγούδι...

Ακούω αυτό το τραγούδι...
Μα δεν θα σου πω ποιο...
Και μου φτιάχνει την διάθεση και με κάνει να θέλω να κυνηγήσω την ζωή και η ψυχή μου χορεύει και το σώμα μου ταξιδεύει και η σκέψη μου... Η σκέψη μου είναι εκεί...
Μα δεν θα σου πω πού...

Ακούω αυτό το τραγούδι για μια ακόμα φορά...
Μα δεν θα σου πω ποιο...
Και με κάνει να νιώθω πως όλα θα πάνε καλά, θα βρεθεί ο τρόπος για να γίνουν τα πράγματα, θα κυλήσει ο καιρός και θα είμαστε ικανοποιημένοι με τον έαυτό μας επειδή θα ξέρουμε πως προσπαθήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις για κάτι καλύτερο... Και με κάνει να πιστεύω σε κάτι...
Μα δεν θα σου πω σε τι...

Ακούω αυτό το τραγούδι για μία, μόνο μία ακόμα φορά...
Μα δεν θα σου πω ποιο...
Και τραγουδάω τους στίχους και γυρνάω χωρίς νόημα γύρω από εμένα, κάνοντας κύκλους και χρωματίζοντας σχήματα στον αέρα, ζωγραφίζοντας χωρίς πινέλα, μορφές που ούτε κι εγώ δεν καταλαβαίνω, μα δεν έχει σημασία, όχι, όχι, καμία σημασία δεν έχει, γιατί νιώθω... νιώθω ξανά αυτό που ένιωθα κάποτε... αυτό που ένιωθα τότε...
Μα δεν θα σου πω πότε...

Ακούω το ίδιο τραγούδι ξανά και ξανά και ξανά...
Μα δεν θα σου πω ποιο, όχι, δεν θα σου πω ποιο...
Και εμφανίζονται εικόνες και αναμνήσεις και σκέψεις και συναισθήματα και όλα είναι τόσο φρέσκα και ζωντανά... Τόσο παλιά και τόσο καινούρια! Και όλα ενώνονται, ο χρόνος και η ζωή αποχτάνε το νόημα και την βαρύτητά τους χωρίς να χάνουν την ελαφρότητά και το χιούμορ τους. Όλα είναι αστεία, όλα είναι σοβαρά, όλα τεράστια και όλα μικρά, όλα σπουδαία, όλα ασήμαντα, όλα εδώ... Όλα ενώνονται σε κάποιον...
Μα δεν θα σου πω σε ποιον...

Τίποτα, τίποτα, τίποτα δεν θα σου πω...

Γιατί δεν έχει σημασία το δικό μου το πού και το πότε...
Γιατί δεν έχει σημασία το δικό μου σε τι και το δικό μου σε ποιον...

Τίποτα, τίποτα, τίποτα δεν χρειάζεται να ξέρεις...

Ακούω αυτό το τραγούδι και αυτό είναι το μόνο που θα σου πω... Το ποιο τραγούδι ακούω... Γιατί αξίζει να το ακούσεις κι εσύ...

Θα αφήσω το τραγούδι να μιλήσει αντί για εμένα...
Ναι, θα αφήσω το τραγούδι να σου πει αυτά που εγώ δεν θα σου πω...

Άκου αυτό το τραγούδι...
Θα αφήσω την μουσική να σου εξηγήσει...
Και εκεί θα βρεις το δικό σου το πού και το πότε...
Θα αφήσω τους στίχους να σε οδηγήσουν...
Και εκεί θα βρεις το δικό σου το τι και το ποιος...
Άκου αυτό το τραγούδι...

Ακούς αυτό το τραγούδι;
Ξέρω, ξέρω, πώς το ακούς!
Γιατί σε βλέπω να χαμογελάς... και να χορεύεις και να θυμάσαι και να ζεις... Δεν χρειάζεται να μου πεις τίποτα... Αυτό μου αρκεί...Αυτό είναι αρκετό... Αυτό μόνο χρειάζεται να ξέρω...
Ακούς αυτό το τραγούδι.

Ακούμε το ίδιο τραγούδι...
Και ο καθένας έχει την δική του ιστορία σε σχέση με αυτό...
Δεν με πειράζει, δεν με ενοχλεί, μου αρέσει που έχουμε διαφορετικές ιστορίες...
Ακούμε αυτό το τραγούδι.

Έλα να χορέψουμε στον ρυθμό του τραγουδιού που μας ενώνει!
Γιατί εσύ είσαι εσύ και εγώ είμαι εγώ!
Μα αυτό το τραγούδι μας συνδέει μυστικά και είναι κάτι πέρα από εμάς!
Έλα να χορέψουμε στον ρυθμό του τραγουδιού που μας ενώνει!

Και να δεις, ναι, θα δεις, πως αυτό το τραγούδι είναι φτιαγμένο για εμένα, για εσένα και για όλο τον κόσμο...

Γιατί υπάρχουν... Ω! Ναι, υπάρχουν... Υπάρχουν Τραγούδια...
Που μας ενώνουν παρά τις διαφορές μας...
Που δημιουργούν μια κοινή γλώσσα...
Που μας αγγίζουν!
Που μας γεμίζουν!

Θα αφήσω τις λέξεις να σε γεμίσουν... να σε αγγίξουν...
Και αυτές θα σου θυμίσουν... Κι αυτές θα σε οδηγήσουν...

Σε παρακαλώ, άκου! Μόνο άκου!
Γιατί εσύ το ξέρεις καλύτερα από εμένα... Αυτό το τραγούδι...
Γιατί εσύ είσαι αυτό το τραγούδι... Εσύ είσαι ο ποιος, εσύ είσαι το πού, εσύ είσαι το τι, εσύ είσαι το πώς...
Σε παρακαλώ, άκου! Μόνο άκου!

Εσύ είσαι ο τρόπος μου να υπάρξω σε αυτήν την ζωή...
Και νιώθω τυχερή που είμαστε συντονισμένοι...
Νιώθω υπέροχα που ακούω την μουσική σου...
Θα μπορούσε να μην μπορούσα να σε ακούσω!
Κι αυτό θα ήταν τόσο μα τόσο θλιβερό...

Μα το πιο θλιβερό είναι εσύ να μην μπορείς να σε ακούσεις...

Άκου! Μόνο άκου!
Κι αν έχεις ξεχάσει ποιος είσαι... Κι αν έχεις ξεχάσει πού πας...
Άκου! Μόνο άκου!

Θέλω να νιώσεις αυτό το τραγούδι...
Γιατί εσύ... Ω, ναι! Μα εσύ είσαι αυτό το τραγούδι...
Και θέλω να σε ακούσεις...
Άκουσε αυτό το τραγούδι...

Ακούω αυτό το τραγούδι...
Λέγοντας ψέμματα στον έαυτό μου...
Και μου φτιάχνει την διάθεση και με κάνει να θέλω να κυνηγήσω την ζωή και η ψυχή μου χορεύει και το σώμα μου ταξιδεύει και η σκέψη μου... Η σκέψη μου είναι εκεί... Σε εσένα...
Λέγοντας ψέμματα στον έαυτό μου...
«Θα το ακούσεις μόνο μία φορά ακόμα»...

Μα μία ακόμα φορά δεν είναι αρκετή...
Για εμένα...
Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι...

Μία ακόμα φορά δεν είναι αρκετή...
Με εσένα...
Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι...