Θα φύγει η ζωή...

Θα φύγει η ζωή...

Κι εμείς δεν θα έχουμε προλάβει να κάνουμε ούτε το ένα εκατοστό από όσα θέλουμε και από όσα ονειρευόμαστε...

Θα φύγει...

Κι εμείς ίσα που καταφέραμε δειλά να ανακαλύψουμε το λίγο χρώμα πίσω από όλη αυτήν την μουντίλα. Εκεί ήταν παντά κι εμείς αρνούμασταν να το δούμε...

Θα φύγει...

Χωρίς να έχουμε πει όσα θα θέλαμε να πούμε...
Χωρίς να έχουμε εκφράσει όσα θα θέλαμε να εκφράσουμε...

Θα φύγει το σώμα και μαζί του θα φύγουν όλα όσα έχουμε μέσα μας... Όλη η γνώση, η όποια γνώση... Όλες οι εμπειρίες, οι όποιες εμπειρίες... Όλη η σκέψη μας... Όλα τα συναισθήματά μας... Όλες οι ιστορίες μας... Θα φύγουν... Με μια αναπνοή θα έχουν χαθεί... Τόσο γρήγορα και τόσο απλά... Από την μία στιγμή στην άλλη...

Για αυτό κάθομαι και κοιτάζω τα χρώματα τώρα όποτε τα συναντάω... γιατί ξέρω πως δεν θα μείνουν για πολύ... Όταν φύγω, θα φύγουν κι αυτά... Αλλά όσο είμαι εδώ δίνουν νόημα σε εμένα και στην υπαρξή μου... Είναι εκείνο το όμορφο κομμάτι της ζωής για το οποίο αξίζει να ζει κανείς...

Θα φύγει η ζωή...

Αργά ή γρήγορα... Τώρα ή αύριο... Για όλους...

Μα αξίζει για όσα φεύγουν και για όσα μένουν... Για όσα αφήνουμε πίσω μας μα και για όσα παίρνουμε μαζί μας...

Πάντα αγαπούσα την ζωή... για αυτό που είναι όχι για κάτι που περίμενα πως θα γίνει...

Πάντα αγαπούσα τους ανθρώπους... για αυτό που βλέπω τώρα όχι για κάτι που προσδοκούσα να δω στο αύριο...

Πάντα αγαπούσα αυτήν την αίσθηση του να είμαι ακόμα ζωντανή... που δηλώνει πως ακόμα είμαι εδώ και δεν έχω φύγει μέχρι να φύγω κι εγώ...

Μα για όσους φεύγουν... δεν έχω τίποτα να πω... πέρα από το να τους αποχαιρετάω... με τιμή και με χαμόγελο... με κατανόηση και με θαυμασμό... με αποδοχή και αγάπη...

Θα φύγει η ζωή... Θα φύγουν όλα...

Κι αυτό που θα έχει μείνει... είναι το αν θα προσφέραμε ή όχι ένα κομμάτι μας στον κόσμο... και πώς επιλέξαμε να είναι αυτό το κομμάτι... Ποια μορφή είχε... Και πώς ήταν η γεύση του... Αν φτιάχτηκε με αλήθεια και αν δόθηκε χωρίς δισταγμό...

Εύχομαι το κομμάτι μας να έχει λίγο από εμάς... μα κι αν δεν έχει... δεν πειράζει...

Αξίζει για αυτό που έχει γίνει από μόνο του... Ανεξάρτητο και Αυτόνομο...

Στοιχείο του Κόσμου... Ματωμένο και ενσωματωμένο...

Θα φύγει η ζωή... και τα ματωμένα κομμάτια που αφήσαμε πίσω μας ίσως να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο... Ίσως κι όχι... Ίσως κι όχι...