10/4/18

Μήνας Γενεθλίων 01



Δεν περιγράφω ολόκληρες τις ημέρες. Μένω σε μια στιγμή της κάθε μέρας.


Πρώτη Μέρα

Πήγα σε μια ομιλία βιβλίου. Θέλω η ζωή να γεμίσει και από ομιλίες και από βιβλία. Από λέξεις προφορικές ή γραπτές. Άκουγα και σημειώνα. Σημείωνα και άκουγα. Και σκέψεις... πολλές σκέψεις... και μετά περπάτημα... πολύ περπάτημα...

Τα 38 θέλω να είναι γεμάτα από όλα τα παραπάνω. Από καινούριες εκδηλώσεις και από καινούρια συναισθήματα που γεννιούνται από αυτές τις εκδηλώσεις. Θέλω να βρίσκω χρόνο ακόμα κι όταν δεν έχω χρόνο για να πηγαίνω... σε αυτά που κάνουν άλλοι... είτε μουσικά, είτε θεατρικά, είτε κινηματογραφικά, είτε φωτογραφικά, είτε καλλιτεχνικά, είτε μη καλλιτεχνικά... Θέλω να γεμίσω με καινούρια ή να επεξεργαστώ διαφορετικά τα παλιά... Θέλω να ακούσω τις φωνές των άλλων... ακούγοντας, φυσικά, και την δική μου...


Δεύτερη Μέρα

Ήταν να κάνω κάτι που δεν το έκανα. Κι έτσι έμεινα σπίτι. Αλλά η ημέρα δεν πήγε «χαμένη». Καμία ημέρα δεν πάει ποτέ «χαμένη»... Έχω βρει έναν ρυθμό... μια πορεία... Κάνω πράγματα ακόμα κι όταν δεν είναι όλα όσα θα ήθελα να κάνω... Αυτό που κρατάω από το σήμερα είναι το σπίτι. Είναι ότι θέλω η ζωή να είναι γεμάτη με ήρεμες σπιτικές στιγμές... Δικές μου. Χαλαρωτικές... Χωρίς άγχος... Χωρίς κούραση... Χωρίς ενοχές... Χωρίς σκέψεις... Χωρίς βάρος...

Τα 38 θέλω να είναι γεμάτα από στιγμές που γνωρίζω και αναγνωρίζω πότε έχω ανάγκη να μείνω σπίτι... και πότε έχω ανάγκη να βγω στον έξω κόσμο...


Τρίτη Μέρα

Πήγα στον γιατρό, στον οποίο έπρεπε να πάω. Μου είπε κάτι που με άγχωσε και με στενοχώρησε. Όμως, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα. Πάντα μπορούν να είναι και χειρότερα. Γνωρίζω πως μετά το σήμερα... θα μπω σε μια διαδικασία... αναζήτησης άλλου γιατρού... διασταύρωσης γνώμης... και απόφασης σε σχέση με το τι θα γίνει...

Αυτό που θα σημείωνα για την σημερινή ημέρα είναι πως τα 38 θέλω να έχουν υγεία... Αυτό, βέβαια, όσο κι αν το θέλουμε δεν εξαρτάται μόνο από εμάς... Σημειώνω, όμως, πως από την δική μου μεριά θα προσπαθώ να κάνω, ό,τι κάνω πάντα. Ό, τι μπορώ. Τώρα τα άλλα... θα τα κάνει η ζωή...



No comments:

Post a Comment