2/3/16

Εξαφάνιση



Θα ήθελα να εξαφανιστώ και να εμφανιστώ μετά από δύο ή τρία χρόνια... Όταν ξαναεμφανιστώ θα είμαι αλλαγμένος... θα είμαι και δεν θα είμαι εγώ... θα συνεχίζω δηλαδή να είμαι εγώ αλλά θα έχω αλλάξει προς το καλύτερο... Οι ιδέες μου δεν θα είναι πια οι ιδέες των άλλων μα οι δικές μου ιδέες... Και όλα αυτά που με έμαθαν οι γονείς μου θα είναι πια μόνο η αφετερία και όχι αυτά που καθορίζουν όλη μου την ζωή... Σε σχέση με την θρησκεία... δεν θα πιστεύω απλά για να πιστεύω... Σε σχέση με την πολιτική... δεν θα υποστηρίζω απλά για να υποστηρίζω... Θέλω να καταργήσω ανθρώπους και θεούς... κυβερνήσεις και λαούς... Και για να το κάνω θα πρέπει να απελευθερωθώ από όλη αυτήν την πλύση εγκεφάλου... από συγκεκριμένα σχολεία, από συγκεκριμένα βιβλία... από εκπομπές, από εκλογές... από ανούσιους διαλόγους και από ανώριμους λόγους... Αν θέλω πραγματικά να ελευθερώσω το μυαλό μου, πρέπει να απαλλαγώ... από όλα όσα μου είπαν ότι είναι σωστά αλλά κι όμως τα ένιωθα λάθος... Και αν θέλω να ελευθερώσω το σώμα μου, πρέπει να ανεξαρτητοποιηθώ... από όλους όσους με κάνουν να νιώθω εξαρτημένος και από όσους θέλουν να με πείσουν πως ο μόνος τρόπος ζωής είναι η όποια εξάρτηση... Θέλω ο καινούριος μου εαυτός να μην πίνει και να μην καπνίζει... Θέλω ο καινούριος μου εαυτός να μην κουράζεται και να μην εξαντλείται... Θέλω ο καινούριος μου εαυτός να είναι ερωτευμένος... Μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε τον έρωτα... Δεν προλαβαίνουμε να κοιτάξουμε ή να αγγίξουμε τον άλλον... Πόσο μάλλον να τον ερωτευτούμε... Δεν έχουμε χρόνο και διάθεση για έρωτα...Δεν έχουμε χρόνο και διάθεση για ζωή... Θέλω να ξυπνήσω μετά από δύο ή τρία χρόνια από έναν βαθύ ύπνο και να είμαι όλα όσα θα ήθελα να είμαι όχι όλα όσα με έκαναν οι άλλοι να είμαι, όχι όλα όσα με έκανε ο εαυτός μου να είμαι για να επιβιώσω. Δε μου αρκεί πια το να επιβιώνω. Δεν νιώθω πια ούτε με την επιβίωση ότι επιβιώνω. Θέλω να βιώνω... να νιώθω τα πάντα... Να καταλαβαίνω, να συζητάω, να αλλάζω τους άλλους και να αφήνομαι στο να με αλλάξουν... Θέλω να μην φοβάμαι και να μην αγχώνομαι... Όλος αυτός ο φόβος... Όλο αυτό το άγχος... τι νόημα έχει; Κανένα... Απολύτως κανένα... αλλά κι όμως δεν μπορούμε να το σταματήσουμε... Θέλω να μην είμαι τόσο δυστυχισμένος, καταλαβαίνεις; Δεν ζητάω καν την ευτυχία... ζητάω την μη δυστυχία... Θέλω να σηκωθώ από το κρεββάτι μου και να μην νιώθω τόσο βαρύς... τόσο εξουθενωμένος... Θέλω να είμαι εγώ... Με τα δικά μου «πιστεύω», τους δικούς μου αγώνες, τις δικές μου μάχες... Θέλω να είμαι υπεύθυνος... Να κάνω μια δουλειά που μου αρέσει... Να έχω μια σχέση που με εκφράζει... Θέλω να ζω ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια... Θέλω να αφήσω πίσω μου όσα με κρατάνε πίσω... Θέλω να δημιουργώ... Πάντα ήθελα να δημιουργώ... και πότε δεν κατάφερα να στραφώ προς την δημιουργία... Μόνο εσύ μπορείς να με νιώσεις... Θέλω να εξαφανιστώ και να εμφανιστώ μετά από δύο ή τρία χρόνια, αλλαγμένος... και γνωρίζω πως ο μοναδικός άνθρωπος που θα μείνει δίπλα μου μετά από αυτήν την αλλαγή θα είσαι εσύ... Θέλω να είσαι ακόμα δίπλα μου... Για να με δεις, όχι μόνο όπως με είδες στο παρελθόν ή όπως με βλέπεις τώρα... Για να με δεις... όπως είμαι... όπως νιώθω να είμαι... Για να με δεις δυνατό... Μας κάνουν να νιώθουμε αδύναμοι αλλά δεν είμαστε... Θέλω να ελευθερωθώ από όλα αυτά που με έπεισαν πως είναι έτσι κι όχι αλλιώς... και θέλω να τα κάνω αλλιώς... Να σβήσω τις προλήψεις... Να καταργήσω τις προκαταλήψεις... Θέλω να γίνω ουσιαστικός υποστηρικτής πρώτα του εαυτού μου και ύστερα του ανθρώπου... ή πρώτα του ανθρώπου και ύστερα του εαυτού μου... Να σταθώ στα πόδια μου... και να κοιτάζω με περηφάνια αυτό που έγινα... Να μην ντρέπομαι... για αυτά που λέω ή για αυτά που κάνω... Απλά δεν αντέχω την διαδρομή γιατί δεν γνωρίζω πώς να την κάνω... Θα ήθελα απλά να εξαφανιστώ και να εμφανιστώ μετά από δύο ή τρία χρόνια...

Αυτά μου είπε...

Και τον αγκάλιασα. Νομίζω για αυτό υπάρχουν οι φίλοι... Για να μιλάνε όταν χρειάζεται κάποιος να μιλήσει και για να μην μιλάνε όταν δεν χρειάζεται κάποιος να μιλήσει...

«Αυτά τα δύο ή τρία χρόνια θα έχουν μεγαλύτερη αξία αν τα ζήσεις εμφανισμένος αντί να είσαι εξαφανισμένος... Και ο καινούριος εαυτός σου θα έχει την αξία που του αξίζει αν τον αφήσεις να δημιουργηθεί αντί να εμφανιστεί μια όμορφη μαγική ημέρα ήδη «φτιαγμένος»... Είμαι πολύ περίεργη να δω την διαδρομή σου ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις πώς ακριβώς να την κάνεις. Θα είμαι δίπλα σου, θα είμαι εκεί... όπως κι αν είναι το ταξίδι... Και από όλα όσα άκουσα τίποτα δεν μου ακούστηκε αδύνατο... Μπορείς να ελευθερωθείς από όλα... Με σχέδιο, στόχο, υπομονή, ψυχραιμία, δύναμη, επιμονή... Και εγώ θα είμαι εδώ... να σε δω όχι να εξαφανίζεσαι και να εμφανίζεσαι... μα να ξαναγεννιέσαι και να ξαναδημιουργείσαι... Δεν περιμένω να γίνεις στο μέλλον γενναίος, είσαι ήδη γενναίος...»


No comments:

Post a Comment