Πώς θα συνεχίσω;

Έχει σημασία να είναι αληθινό.
Αυτό που συμβαίνει, έχει σημασία πραγματικά να συμβαίνει.
Αυτό που υπάρχει, έχει σημασία πραγματικά να υπάρχει.
Πότε γεννήθηκε αυτή η απεγνωσμένη ανάγκη μου για το απτό δεν το κατάλαβα.
Ίσως βαρέθηκα να ζω στις καταστάσεις του μυαλού μου.
Αν και αγαπάω τόσο πολύ την φαντασία... δεν αντέχω πια να καταπίνει την πραγματικότητα.
Ή ίσως κουράστηκα από τις ζωντανές καταστάσεις που έγιναν καπνός.
Αν και λατρεύω την πραγματικότητα δεν αντέχω πια να σκοτώνει την φαντασία.
Εξάλλου, δεν πιστεύω ότι πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στα δύο.
Μπορεί αυτοί οι δύο δρόμοι κάπου να ενώνονται.
Φαντασία και πραγματικότητα μπορούν να γίνουν ένα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορώ να παραιτηθώ από την πραγματικότητα.
Την έχω ανάγκη.
Την χρειάζομαι για να συνεχίσω.
Ούτε μπορώ να αφήσω την φαντασία.
Αυτά που πρέπει να αφήσω είναι εκείνα τα σημεία της φαντασίας που μου απαγορεύουν να ζήσω και εκείνα τα σημεία της πραγματικότητας που μου απαγορεύουν να φαντάζομαι.