Η Σιωπή.

Η Σιωπή.

Δεν την ακούς μα σε ακούει.
Δεν της μιλάς μα σου μιλάει.

Κι ενώ εκείνη δεν χάνεται μέσα σε εσένα, εσύ χάνεσαι μέσα σε αυτήν.

Δεν την πονάς μα σε πονάει.
Δεν της γελάς μα σου γελάει.

Κι ενώ εκείνη δεν αναστατώνεται μέσα σε εσένα, εσύ αναστατώνεσαι μέσα σε αυτήν.

Η Σιωπή.

Δεν σε φοβάται μα την φοβάσαι.
Δεν την λυπάσαι μα σε λυπάται.

Κι ενώ εκείνη δεν χορεύει μέσα σε εσένα, εσύ χορεύεις μέσα σε αυτήν.

Δεν σε εκπνέει μα την εκπνέεις.
Δεν την εμπνέεις μα σε εμπνέει.

Κι ενώ εκείνη δεν οδεύει μέσα σε εσένα, εσύ οδεύεις μέσα σε αυτήν.

Η Σιωπή.

Χωρίς να πέφτει, μπορεί να πέσει.
Χωρίς να σπάει μπορεί να σπάσει.
Χωρίς να υπάρχει μπορεί να υπάρξει.

Χωρίς να πουλιέται μπορεί να αξίζει.
Χωρίς να αγοράζεται μπορεί να ζητηθεί.
Χωρίς να δωρίζεται μπορεί να δοθεί.

Η Σιωπή.

Χωρίς να είναι άνθρωπος γίνεται ανθρώπινη.
Χωρίς να έχει ζωή είναι ζωντανή.

Χωρίς να είναι μαζί σου, είναι μαζί σου.
Μπορεί να γίνει συντροφιά.

Χωρίς να είναι μακρυά σου, είναι μακρυά σου.
Μπορεί να γίνει μοναξιά.

Η Σιωπή.

Είναι όσα σκέφτεσαι, όσα νιώθεις, όσα κάνεις, όσα δεν λες...
Είναι όσα ήσουν, όσα είσαι, όσα θα είσαι και όσα θα θες...

Δεν είναι Εκείνη. Είστε Μαζί.

Δεν είναι Αυτή. Είσαι Εσύ.