Και σκέφτηκε η... Μαριλού.

(Νοέμβριος)


1.11.2017 Τετάρτη

Όταν δεν βρίσκω τίποτα να πω, ζωγραφίζω κάτι.


2.11.2017 Πέμπτη

Δοκίμασε να δοκιμάσεις...


3.11.2017 Παρασκευή

Καμιά φορά αισθάνομαι πως ζω μέσα σε μια κλεψύδρα και μένω μόνιμα σε εκείνο το στενό σημείο-πέρασμα. Έχω εγκλωβιστεί εκεί κι αν καταφέρω να απεγκλωβιστώ δεν ξέρω αν θα είναι για καλό γιατί θα πέσω προς τα κάτω και η πορεία μου θα είναι μη ανοδική. Ο μόνος τρόπος να πάω προς τα πάνω είναι να σκαρφαλώσω μα τα τοιχώματα της κλεψύδρας γλιστράνε. Δεν έχεις από πουθενά να πιαστείς και πουθενά να πας. Κι ακόμα κι αν κατάφερνες, με κάποιο μαγικό τρόπο, να σκαρφαλώσεις κι εκεί θα έβλεπες την ματαιότητα των πραγμάτων αφού δεν θα μπορούσες να πας κάπου ακόμα πιο ψηλά. Και θα ανακάλυπτες πως θα συναντούσες τοιχώματα και προς πάνω και προς τα κάτω. Ο μόνος τρόπος να ελευθερωθείς είναι να σπάσεις την κλεψύδρα σκορπίζοντας τον χώρο και τον χρόνο. Και μετά να περπατήσεις στο κενό έξω από αυτόν. Να αιωρηθείς στην ζωή.

-

Ένιωθα πάντα κόκκος άμμου. Μα όχι ελεύθερος κόκκος σε κάποια παραλία. Εγλωβισμένος κόκκος σε κάποια κλεψύδρα.