12/2/17

Και σκέφτηκε η... Μαριλού.



(Οκτώβριος)


25.10.2017 Τετάρτη

Καμιά φορά για τα συναισθήματα δεν υπάρχουν λόγια και για τα λόγια δεν υπάρχουν συναισθήματα.


26.10.2017 Πέμπτη

Καφές. Κανέλα. Κέικ. Η Καθημερινότητα της Κάθε Καρδιάς Κουβαλάει τα Κ της. ...


27.10.2017 Παρασκευή

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας υπέροχος καφές. Ένας καφές μοσχομυριστός, ζεστός και φρέσκος. Και γνώρισε την όμορφη κανέλα. Κι εκείνη μοσχομύριζε κι ας είχε εντελώς διαφορετική μυρωδιά από την δική του. Με το ωραίο της άρωμα τον έφερε κοντά της. Με το ωραίο του άρωμα την έφερε κοντά του. Και με το πρώτο άγγιγμα ερωτεύτηκαν. Και με την πρώτη αίσθηση ενώθηκαν. Και τότε το άρωμά τους έγινε πιο έντονο από ποτέ και η γεύση τους πιο ωραία από ποτέ. Από τότε έγιναν αχώριστοι. Λένε... πως οι άνθρωποι που πίνουν καφέ με κανέλα, οι άνθρωποι που πίνουν κανέλα με καφέ, είναι άνθρωποι των έντονων γεύσεων και των μοσχομυριστών αισθήσεων. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Αλλά από όταν γνώρισα τον καφέ με την κανέλα, μαζί... δεν μπόρεσα ποτέ να τους ξαναφανταστώ χώρια. Τι ωραίο! Να μπορούν να υπάρξουν χωριστά και να εντυπώσιαζουν τον κόσμο. Να μπορούν να υπάρξουν και μαζί και να ενθουσιάζουν τον κόσμο. Υπάρχουν οι άνθρωποι του καφέ. Υπάρχουν οι άνθρωποι της κανέλας. Και υπάρχουν κι εκείνοι οι άνθρωποι... του καφέ και της κανέλας, της κανέλας και του καφέ...


No comments:

Post a Comment