Με ρωτάνε...

Πολλές φορές, με ρωτάνε αν γράφω για εμένα.
Και εγώ απαντάω πως γράφω για εσένα.
Με ρωτάνε αν αυτή είναι η δική μου ιστορία.
Και εγώ απαντάω πως αυτή είναι η δική του ιστορία.
Με ρωτάνε αν αυτές είναι οι δικές μου στιγμές.
Και εγώ απαντάω πως αυτές είναι οι δικές τους στιγμές.
Με ρωτάνε αν αυτή είναι η ζωή μου.
Και εγώ απαντάω πως αυτή είναι η ζωή μας.

Έπειτα κουράζονται μα συνεχίζουν να ρωτάνε
«Ποιοι είμαστε «εμείς»; Ποιος είσαι «εσύ»;
«Ποιος είναι «αυτός»; Ποιοι είναι «αυτοί»;

Θέλουν να μάθουν...
Και εγώ τότε σταματάω να απαντάω.

Είναι μερικές φορές που νιώθεις πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο να απαντηθεί, τίποτα άλλο να εξηγηθεί...

Πολλές φορές, απλά, δεν γράφω εγώ μα η ζωή. Και η ζωή γράφει για εμένα, για εσένα, για εκείνον, για εκείνους, για εμάς...