Τέταρτος

Και ας μιλήσουμε και για τον τέταρτο... Όλοι μιλάνε για το Α για το Β για το Γ μα κανένας δεν ενδιαφέρεται για το κοκκινισμένο Δ που δεν κατάφερε να περάσει τις εξετάσεις... Όλοι μιλάνε για τον πρώτο, για τον δεύτερο και για τον τρίτο μα κανένας δεν ενδιαφέρεται για εκείνον τον τέταρτο που δεν κατάφερε να είναι στους πρώτους τρεις, που δεν πήρε κανένα μετάλλιο, που δεν ανέβηκε σε κανένα βάθρο, που δεν σηκώθηκε η δική του σημαία... Κανένας δεν θυμάται το όνομα του τέταρτου... (Κι ας έτρεξε κι εκείνος στον ίδιο αγώνα με όλες του τις δυνάμεις...)... Έχοντας υπάρξει τέταρτη μια ζωή, αφού είμαι το τέταρτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, έχω να σου πω τα εξής: Τι όμορφο να ξέρω πως είμαι τέταρτη αφού αυτό σημαίνει πως υπάρχουν τρεις υπέροχοι άνθρωποι πριν από εμένα και ένας υπέροχος άνθρωπος μετά από εμένα! Αν είχε υπάρξει μόνο ο πρώτος, δεν θα είχα γεννηθεί. Αν είχε υπάρξει μόνο (και) ο δεύτερος, δεν θα είχα γεννηθεί. Αν είχε υπάρξει μόνο (και) ο τρίτος, δεν θα είχα γεννηθεί. Και αν δεν είχε υπάρξει (και) ο πέμπτος, θα είχα γεννηθεί, αλλά η θέση μου θα ήταν η τελευταία και θα υπερίσχυε του «τέταρτος». (Γιατί και η τελευταία θέση έχει αυτό το παράδοξο. Όλοι την θυμούνται, αφού είναι και αυτή πρώτη αλλά από το τέλος). Τώρα δεν είμαι πρώτη μα ούτε και τελευταία. Δεν είμαι δεύτερη για να είμαι λίγο μετά τον πρώτο... μα ούτε και τρίτη για να μπορώ να είμαι ακριβώς στην μέση! Είμαι τέταρτη! Και το ότι είμαι τέταρτη δηλώνει ότι μεγάλωσα και έζησα με άλλους τέσσερις υπέροχους μοναδικούς ανθρώπους. Και δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτήν την τέταρτη μου θέση. Και ας περνάω ή ας μην περνάω τις εξετάσεις... και ας ανεβαίνω ή ας μην ανεβαίνω σε κανένα βάθρο... και ας θυμούνται ή ας μην θυμούνται το όνομά μου... Είμαι περήφανη που είμαι αυτό το Δ! Και ας είναι ή ας μην είναι κοκκινισμένο... Ναι, δεν θα άλλαζα με τίποτα την τέταρτη μου θέση! Σε αυτήν εξάλλου οφείλω την ζωή μου...

Φαντάζομαι αυτό που θέλω να σου πω είναι... Αν κάποια στιγμή στην ζωή σου... είσαι το Δ... μην περιοριστείς στο να βιώνεις το ότι κόβεσαι στις εξετάσεις... (Ποιος έφτιαξε, εξάλλου, τις εξετάσεις; Ποιος έφτιαξε τα κριτήρια των εξετάσεων; Ποιος είπε ότι το Δ είναι χειρότερο από το Α ή το Β ή το Γ; Ο άνθρωπος... Πάλι ο άνθρωπος... Τα ίδια τα γράμματα τι γνώμη θα είχαν για αυτό; Θα γέλαγαν... Εκείνα γνωρίζουν πως το καθένα έχει την δική του αξία...) πολλές υπέροχες λέξεις αρχίζουν από εσένα... λέξεις που δεν αρχίζουν από κανένα άλλο γράμμα... αλλά μόνο από εσένα... όπως δέντρο, δαντέλα, δαχτυλίδι... όπως διαδρομή, διάθεση, διαίσθηση... όπως διήγημα, δύση, δώρο, δοκιμή, διάστημα... όπως δύναμη και δυναμισμός... όπως δίκαιο και δικαιοσύνη... όπως διάλογος και δημοκρατία... Όπως διαλογισμός... Όπως διαχρονικός... Όπως Διδασκαλία... Όπως Δημιουργία... Όπως Δρόμος... Το μόνο, λοιπόν, που έχεις να κάνεις για να βρεις τον δικό σου δρόμο είναι να συνειδητοποιήσεις πως αρχίζει από εσένα... Εσύ είσαι η αρχή του... κι ας νιώθεις ή ας είσαι τέταρτος... )