Σε ροζ, σε κίτρινο, σε σιελ

Έψαξα όλο το σπίτι για να το βρω.
Το έχω από μικρό κοριτσάκι.
Βασικά, τα έχω.
Είναι δύο.
Ένα καφέ και ένα μπορντό.
Τα έχω και τα δύο από τότε.
Μικρά και γλυκούλια.
Ήταν της μόδας.
Αλλά εγώ τα απέκτησα όταν πέρασε η μόδα τους.
Με φερμουάρ.
Πορτοφολάκια.
Ποντικάκια.
Μπρελόκ για τα κλειδιά.
Αλλά στα δικά μου κλειδιά δεν κρεμάστηκαν ποτέ.
Δεν ήθελα να χαλάσουν.
Μου άρεσαν.
Τα αγαπούσα.
Βέβαια, τα μπρελόκ υπάρχουν για να τα κρεμάς όχι για να τα κρατάς
(κάπου φυλαγμένα αχρησιμοποίητα μην τυχόν και χαλάσουν...).

Τα θυμήθηκα... γιατί μου ήρθε μία ιδέα…

Δε ήταν ανάμεσα στα σπασμένα μπρελόκ.
Δεν ήταν ανάμεσα στα χαλασμένα μπρελόκ.
Δεν ήταν ανάμεσα στα αχρησιμοποίητα μπρελόκ.
Δεν ήταν ανάμεσα στα μπρελόκ.
Ήταν κάπου αλλού.
Όπως πάντα… Σε κάποιο άσχετο τυχαίο σημείο.

Πήρα το μπορντό πορτοφολάκι-ποντικάκι και για πρώτη φορά το κρέμασα στα κλειδιά μου.

Τώρα ήμουν έτοιμη για την ιδέα μου…

-

Σε ροζ


Θα είναι μια όμορφη ημέρα.

Μην αγχώνεσαι για τίποτα!

Όλα θα πάνε καλά.

Είσαι απλά υπέροχος!

Να θυμάσαι... ΑΞΙΖΕΙΣ...


Σε κίτρινο


Είσαι τόσο... Γενναίος!

Να ονειρεύεσαι πολύ & συχνά...


Σε σιελ


Χαμογέλα!

Να σε αγαπάς...

Μην ξεχνάς να γελάς!

Να σε προσέχεις...

Η ζωή είναι ωραία!!!

Να Ζεις... Το Τώρα...

-

Πήρα τα χρωματιστά χαρτάκια

Τα έκοψα

Τα έγραψα

Τα έβαλα

Μέσα

Στο μπρελόκ

πορτοφολάκι-ποντικάκι.


Τώρα κουβαλάω μαζί μου
κάθε μέρα
αισιόδοξες φράσεις
για όποιον τις χρειάζεται.

Το μόνο που έχω να κάνω
είναι να ανοίγω
το πορτοφολάκι-ποντικάκι μου
και να του λέω
να διαλέξει ένα χαρτάκι
στην τύχη...

Μέχρι σήμερα
κανείς δεν με έχει ρωτήσει
τι έχει το πορτοφολάκι-ποντικάκι μέσα του...

Μπορεί να νομίζουν
πως είναι γεμάτο...
Μπορεί να νομίζουν
πως είναι άδειο...

Μπορεί απλά να μην το παρατηρούν...
Μπορεί απλά να μην το προσέχουν...

Πάντως κανείς
δεν με ρωτάει...

Μόνο ένας άνθρωπος
το άνοιξε
και δεν ήταν καθόλου τυχαίο
ποιος άνθρωπος ήταν...

Τρόμαξα ότι θα πέσουν όλα τα χαρτάκια μου έξω
κι αμέσως του είπα να το ξανακλείσει!

Αλλά μέσα μου χάρηκα που ένας άνθρωπος
είχε την περιέργεια να δει τι έχει μέσα!

Τώρα θα περιμένω...

Είτε να εμφανιστεί
κάποιος που χρειάζεται
ένα από τα χαρτάκια μου...
Είτε να υπάρξει
κάποιος που θα με ρωτήσει
τι έχει μέσα
το πορτοφολάκι-ποντικάκι.

Και οι αισιόδοξες φράσεις μου...
Θα ανανεώνονται...
Ξανά και ξανά...
Θα τις αλλάζω...
Κάθε φορά...
Θα γράφω καινούριες...

Τώρα, λοιπόν,
σου είπα το μυστικό
που κουβαλάνε
τα κλειδιά μου...

Αν σε συναντήσω
Μπορείς να μου ζητήσεις
την δόση αισιοδοξίας σου...

Επίσης,
αν βρεις ποτέ
στο δρόμο
ένα ποντικάκι-πορτοφολάκι
μπρελόκ
μπορντό
με χρωματιστά χαρτάκια
(ροζ, κίτρινα και σιελ)
με αισιόδοξες συμβουλές
(ροζ, κίτρινες και σιελ)
Να ξέρεις
Είναι δικό μου
Απλά θα έπεσε από το κλειδιά μου.
Απλά θα το έχω χάσει...

Αυτό θα σημαίνει πως έχασα (και) την αισιοδοξία μου...

Για αυτό
Θα πρέπει να βρεις
τρόπο να με βρεις.
Θα πρέπει
να μου το φέρεις
να μου το επιστρέψεις.

Γιατί μαζί με αυτό
θα μου επιστρέφεις
και όλη την θετική ενέργειά μου...

Μα για την ώρα δεν σκοπεύω να το χάσω...
Το κουβαλάω πάντα μαζί μου...

Και όλη η ενθάρρυνση
Και όλη η ελπίδα

Να βρίσκονται μέσα σε αυτό
Το ποντικάκι-πορτοφολάκι.

Που μοιάζει σαν καινούριο
Μα είναι παλιό

Που μοιάζει σαν άδειο
Μα είναι γεμάτο

Που μοιάζει σαν ψεύτικο
Μα είναι ζωντανό

Σε αυτό το μπορντό
Πορτοφολάκι Ποντικάκι
Που έψαξα όλο το σπίτι για να το βρω.