365 Ημερες. 48.

 

365 Ημέρες

 

48

 

08.05.2023 Δευτέρα

 

 -

Χωρίς να χρειαστεί αεροπλάνο ή πλοίο,

Βρέθηκα ξαφνικά σε ένα όμορφο τοπίο,

Από της πόλης τα γκρίζα στενά,

Σαν να διακτινίστηκα στο ωραίο πουθενά...

 

Αναρωτήθηκα, γύρω μου, τι είναι όλα ετούτα;

Αμέτρητα λουλούδια! Πολύχρωμα φρούτα!

Γαλαζοπράσινα κύματα! Αστραφτερές αμμουδιές!

Κι όλου του κόσμου οι μυρωδιές!

 

Βουνά που στέκονται αγέρωχα!

Άνθρωποι με ρούχα υπέροχα!

Όλα μοιάζουν ήρεμα και χαλαρά!

Σαν να εστιάζουν μόνο στην χαρά!

 

Το βλέμμα ατενίζει στον ορίζοντα πέρα!

Το σώμα αρμενίζει στον απέραντο αέρα!

Φοίνικες, φυτά, φτερά!

Όλα μοιάζουν νοερά!

 

Σαν να είναι μαγικό το νερό,

Διώχνει ό,τι είναι θλιβερό,

Σαν να αφέθηκα στην ροή,

Και να άνοιξαν τα μάτια στη ζωή...

 

Πτήσεις και βουτιές! Βουτιές και πτήσεις!

Μουσικές! Βιβλία! Συζητήσεις!

Μπόρες και λιακάδες! Λιακάδες και μπόρες!

Με ό,τι Αγαπάω να γεμίζουν οι ώρες!

 

Σε αυτήν την ομορφιά την τόσο φυσική,

Η ζωή έγινε απίστευτα διασκεδαστική,

Περπατήματα, παραλίες, παιχνίδια!

Κάθε μέρα δεν είναι ίδια!

 

Μπόρες και λιακάδες! Λιακάδες και μπόρες!

Που πια δεν είναι ψυχοφθόρες...

Πτήσεις και βουτιές! Βουτιές και πτήσεις!

Στις στιγμές μου καταδύσεις...

 

Ξύπνησα και το νησί μου έγινε σκόνη...

Κι ο ήλιος έσβησε, νυχτώνει...

Μα δεν πειράζει! Ξανά θα ονειρευτώ!

Και μες στην φαντασία μου θα καταμαγευτώ!

- 

Αυτό (το παραπάνω) έγραψα σήμερα με αφορμή, τα άγνωστα-γνωστά, το βιβλίο μου... από εκεί έρχεται έμπνευση! Και σταματάω να διαβάζω για να γράψω κάτι και μετά συνεχίζω να διαβάζω μέχρι να ξανασταματήσω για να γράψω κάτι άλλο και μετά... και αυτός ο κύκλος συνεχίζει... κι είναι από τους κύκλους που χαίρομαι που συνεχίζουν...

 -

Αυτό (το παρακάτω) έγραψα χθες με αφορμή, τα γνωστά-άγνωστα, το βιβλίο μου... από εκεί έρχεται γραφή! Και σταματάω να γράφω για να διαβάσω κάτι και μετά συνεχίζω να γράφω μέχρι να ξανασταματήσω για να διαβάσω κάτι άλλο και μετά... και συνεχίζει αυτός ο κύκλος... κι είναι από τις συνέχειες που χαίρομαι που κάνουν κύκλους...

 -

Τρία συναισθήματα που σε κρατούν καθηλωμένο,

στα ίδια πάντα βήματα απέραντα εγκλωβισμένο,

είναι η θλίψη, ο φόβος και η ενοχή,

ας τα πάρουμε, ένα-ένα, από την αρχή...

 

Αν από την στενοχώρια νιώθεις εξαντλημένος,

για μια απώλεια αν είσαι στενοχωρημένος,

μπορεί να ήρθε η ώρα κάτι να το αφήσεις,

να το αποδεχτείς και να προχωρήσεις.

 

Όσο για τον φόβο που έχει την τάση να σε παγώνει,

για κινδύνους, πραγματικούς ή φανταστικούς, να σε αγχώνει,

πρέπει να βρεις τρόπο τις απειλές να ξεχωρίζεις,

και τις εντάσεις τις υπερβολικές κάπως να τις ορίζεις.

 

Τέλος, σε σχέση με την ενοχή,

Ίσως ήρθε η ώρα να βάλεις ένα «χι»,

να έχεις ευθύνη για ό,τι σου αναλογεί,

δεν φταις εσύ για όλη τη Γη!

 

Το να νιώθεις «θύμα» σε «δήμιους» σε οδηγεί,

το κλειδί είναι η αναγνώριση και όχι η αποφυγή,

και για τη θλίψη, και για τον φόβο, και για την ενοχή,

πρώτα βρες πώς θα φτάσεις στην παραδοχή...

 

Μπορείς την όποια αλλαγή να φέρεις!

Μπορείς, Φίλε μου, να τα καταφέρεις!

Να πηγαίνεις πάντα προς την υγεία!

Να εστιάζεις στης ευτυχίας τη δημιουργία!

 

Τρία συναισθήματα που σε κρατούν καθηλωμένο,

στα ίδια πάντα βήματα απέραντα εγκλωβισμένο,

είναι η θλίψη, ο φόβος και η ενοχή,

κι όλα αρχίζουν να ξορκίζονται με την αποδοχή...

 

Κι αν χρειάζεσαι βοήθεια να τη ζητήσεις...

Έχεις δικαίωμα τη ζωή σου να ζήσεις...

Ελεύθερος από συναισθήματα που σε τραβάνε κάτω...

Έχεις δικαίωμα να πας παρακάτω...

 -

Αυτά, Φίλε μου, σε σχέση με τα διαβάσματα-γραψίματα, γραψίματα-διαβάσματα...

 

Σε σχέση με το σήμερά μου... θέλω να σου γράψω και κάτι ακόμα...

 

Μετά από πολύ πολύ καιρό θα κάνω εργαστήριο-μάθημα σε μία φοιτητική Ομάδα!!!

 

Τι όμορφο που θα ήταν να μπορούσα να ζήσω από τα μαθήματά μου-από την Τέχνη μου-από την έκφρασή μου-από τις παραστάσεις μου!

 

Αν γίνει αυτή η συνεργασία...

 

θα κάνω κάτι που μου αρέσει και θα πληρώνομαι, έστω και κάτι, από αυτό...

 

Πέρα, όμως από την πιθανότητα-δυνατότητα πληρωμής, που αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει αρκετά στο «τώρα» μου, το πώς θα ζήσω από αυτό που Αγαπώ, πέρα από αυτό...

 

είμαι τόσο ενθουσιασμένη που έχω μάθημα σε Ομάδα!!! Εύχομαι να το χαρούμε όλοι!

 

Χθες έγραφα στο Προσωποβιβλίο

 

«Μετά από πολύ καιρό αύριο έχω μάθημα σε φοιτητική Θεατρική Ομάδα! Ενθουσιασμός!!!!!!!!»

 

Και αυτό ακριβώς αισθανόμουν και αισθάνομαι! Ενθουσιασμό!!!

Και τον συμπαθώ πολύ τον Ενθουσιασμό! Είναι τόσο πολύτιμος!

 

Πάμε για το σήμερα!!!

Πάμε να γνωρίσω τους σημερινούς Ανθρώπους μου, ακόμα κι αν είναι μόνο για μία φορά!!!

Πάμε να γνωρίσω τους Φίλους μου, Φίλε μου!

 

Με ενθουσιασμένη Αγάπη

 

Μαριλού.