10/29/14

Κιθάρα


(Και οργανώνοντας την ζωή μου... ανακαλύπτω διάφορα κείμενα που γράφτηκαν πριν (λίγο ή πολύ) καιρό... όπως και αυτό...)

Κιθάρα

Και πήρες την κιθάρα σου... Και ήρθες μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μου... Και άρχισες να τραγουδάς... Ένα από εκείνα τα αυτοσχέδια τραγούδια σου... Με την κλασική κιθάρα σου και με την μη κλασική φωνή σου να με ταξιδεύεις... Να μου δημιουργείς εικόνες ατελείωτων δρόμων... Και αυτοκινήτου που τρέχει... Και εγώ να κάνω αυτοσχέδιες διφωνίες ακολουθώντας τα κύματα της χροιάς σου... «Πάρε με, μαζί σου» να σου λέω με το βλέμμα μου αλλά να μην το καταλαβαίνεις... Χαμένος μέσα στην μουσική σου... να μην παρατηρείς πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί σου... Χαμένη μέσα στην μουσική σου... να γίνομαι ένα με εσένα... Να φεύγεις και να έρχεσαι ξανά και ξανά στην ζωή μου... Απρόσκλητος... Ή προσκεκλημένος... Ανάλογα με την εποχή ή με την διάθεση την δική μου ή την δική σου... Να εμφανίζεσαι και να εξαφανίζεσαι... Πόσο μου άρεσε αυτός ο τρόπος της ζωής σου... Να γυρίζεις τον κόσμο... και να φωτογραφίζεις... Ανθρώπους... Χέρια... Βλέμματα... Τοπία... Ανατολές... Και Δύσεις... «Πάρε με, μαζί σου.» σου φώναζα μα δεν με άκουγες... Έστω μία φορά... Μόνο μία φορά... Σε ένα μόνο ταξίδι... Μα εσύ να με αφήνεις πάντα πίσω... Το χαμόγελό μου ήταν πάντα εκεί για να σε περιμένει... Και όταν ερχόσουν γινόταν γέλιο και όταν έφευγες αχνό... Μα ήρθε η στιγμή... που δεν μου αρκεί το τραγούδι σου για να είμαι ευτυχισμένη... Θέλω εσένα και όχι την μουσική σου... Και δεν μου αρκεί το να κάνω τις δεύτερες φωνές σου...

Και πήρες την κιθάρα σου... Και ήρθες μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μου... Και άρχισες να τραγουδάς... Μα να μην βλέπω πια τις εικόνες... Να μην νιώθω τα κύματα... Να μην τραγουδάω... Να μην σου λέω τίποτα με το βλέμμα μου, να μην σου φωνάζω τίποτα με την ψυχή μου... «Έλα, μαζί μου.» να μου λες τρομαγμένος... Και εγώ να μην θέλω να έρθω πια...

Για όλες εκείνες τις φορές που δεν ήρθα μαζί σου... να μην ακούω πια αυτήν την φορά που μου το ζητάς... Να κρατάω την βαλίτζα μου στο χέρι... Ήρθε η ώρα για το δικό μου ταξίδι... για την δική μου μουσική... Και, ναι, δεν ξέρω να παίζω κιθάρα... Μα έχω την φωνή μου...

Θα μου λείψει η μουσική σου...
Θα μου λείψεις εσύ...

Μα έχω το δικό μου ταξίδι μπροστά μου... και το δικό μου τραγούδι μέσα μου...

Και ήρθε η δική μου στιγμή για να ζήσω... αυτό που δεν με άφηνες, για πολύ καιρό, να ζήσω...

Τον έρωτα.

Απλά δεν θα τον ζήσω μαζί σου.



No comments:

Post a Comment