10/13/14

Μόλις


(Και οργανώνοντας την ζωή μου... ανακαλύπτω διάφορα κείμενα που γράφτηκαν πριν (πολύ ή λίγο) καιρό... όπως αυτό...)


Μόλις


Μόλις βρήκα τι θέλω να κάνω στην ζωή μου...

Είχα μία στιγμή σπάνια... Έκανα κάτι... και έτσι ξαφνικά... με χτύπησε βαθιά μέσα μου η πραγματικότητά μου...

Ξέρω τι πρέπει να κάνω! Ξέρω τι έχω να κάνω!

Αυτό είναι αυτό που μου έλειπε τόσο καιρό... Το να ξέρω! Τώρα το ξέρω!

Είναι αυτό που φοβόμουν να κάνω... Δεν το πλησίαζα... Δεν πήγαινα κοντά του... Μα σήμερα... είπα απλά να το δοκιμάσω... και με το που πήρα μια γεύση... ήμουν σίγουρη... Γνωρίζω ποιο είναι το επόμενο βήμα μου... Ξαφνικά δεν υπάρχει κανένας ενδοιασμός... Καμία αναποφασιστικότητα... Καμία αμφιταλάντευση... Και γνωρίζω πως από αυτό το σημείο έχουν να γίνουν πολλά μέχρι να φτάσω εκεί που θέλω... αλλά δεν έχει καμία σημασία... Μου είχε λείψει τόσο πολύ! Αυτό το αίσθημα! Του να νιώθω ότι είμαι σίγουρη πως θέλω να κάνω κάτι! Του να νιώθω ότι αυτό είναι αυτό που θέλω να κάνω! Τι ωραία! Να ξέρεις τι θέλεις! Τι ωραία! Να βρίσκεσαι ξανά σε γνώριμα μονοπάτια... αυτά που από πάντα αγαπούσες... αυτά που από πάντα περπατούσες... πριν σε βγάλουν οι άλλοι... πριν σε σπρώξουν οι άλλοι... Είναι τόσο πολλά αυτά που πρέπει και που έχω να κάνω! Αλλά ξέρω το επόμενο μικρό βηματάκι μου... και αυτό είναι τόσο μα τόσο σημαντικό... Πόσο θα ήθελα σε αυτό το κρίσιμο σημείο να τα φέρει και λίγο η ζωή προς το μέρος μου... Έχει σημασία... Σε αυτά τα κρίσιμα σημεία πάντα έχει σημασία... να παίξει λίγο ρόλο και η τύχη...

Φίλε μου, φίλε μου, φίλε μου... ακόμα δεν βρήκα καλά καλά αυτό το αίσθημα της δύναμης και της αισιοδοξίας και θέλω να προλάβω να το μοιραστώ μαζί σου πριν χαθεί... Αλήθεια! Σου το στέλνω τώρα όσο το έχω για να προλάβεις να το νιώσεις κι εσύ... Να πάρεις μια μικρή γεύση του… Είναι μια παγίδα όλο αυτό που συμβαίνει... γύρω μας και μέσα μας... το καταλαβαίνεις έτσι; Σε στιγμές διαύγειας εγώ πάντα το βλέπω, το νιώθω και το καταλαβαίνω... Μην απογοητεύεσαι! Σε παρακαλώ! Ακόμα δεν έχω βρει την δύναμή μου για να σε στηρίξω... αλλά μην στενοχωριέσαι! Κρατήσου λίγο ακόμα... Θα την βρω την άκρη... και θα σε βοηθήσω να την βρεις κι εσύ! Το μόνο που χρειάζεται είναι να δεις τα πράγματα λίγο διαφορετικά... και μπορώ να σε κάνω να τα δεις... απλά χρειάζομαι λίγο χρόνο ακόμα... για να βρω τον τρόπο... Είναι οι συνθήκες τέτοιες που μας εμποδίζουν συνέχεια... Αλλά θα βρω τρόπο να φτάσω σε εσένα... Δώσε μου λίγο παραπάνω χρόνο... Το μόνο που σου ζητάω είναι να αντέξεις. Να μην αφήνεις τα όσα συμβαίνουν να σε ρίχνουν προς τα κάτω, ψυχολογικά ή σωματικά...

Ξέρω τι θέλω να κάνω στην ζωή μου. Και αυτή είναι μια γερή αφετηρία.

Σου υπόσχομαι να έρθω να σε βρω... Με το που θα σταθώ στα πόδια μου, το πρώτο πράγμα που θα κάνω, δεν είναι να με χειροκροτήσω... όχι... θα χρησιμοποιήσω τα δύο μου χέρια για να σε σηκώσω... Κάνε λίγη ακόμα υπομονή... Λίγη ακόμα...

Φίλε μου, φίλε μου, φίλε μου... μέχρι να ξανασυναντηθούμε... έχεις υποχρέωση να αντέξεις. Αυτό μόνο. Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μαζί...

Φεύγω τώρα... Έχω τόσα να κάνω... Μα θα ξαναέρθω... Σου το υπόσχομαι... Θα γυρίσω για εσένα... Αυτή είναι η δική μου υποχρέωση... Να επιστρέψω... εκεί που όλοι οι άλλοι επιλέγουν να φύγουν...

Μόλις βρήκα τι θέλω να κάνω στην ζωή μου...

Θα επιστρέψω ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ...


No comments:

Post a Comment