Υπάρχει πάντα ένα αύριο...

(08.09.2019 Τρίτη)


Υπάρχει πάντα ένα αύριο που γκρινιάζει για να μην γίνει σήμερα...

Τρέμει πως όσο είναι ακόμα αύριο είναι γεμάτο και δημιουργικό μα με το που θα γίνει σήμερα θα πελαγώσει και θα αδρανήσει...

Υπάρχει ένα αύριο που σου λέει πως αν δεν δώσεις αξία στο σήμερα θα κάνει την επανάστασή του και θα αποφασίσει να μην έρθει...

Ένα αύριο που σου λέει πως δεν θέλει να το περιμένεις να έρθει για να γίνει αυτό ή το άλλο, δεν θέλει να παίξει τον ρόλο που του δίνεις. Γιατί; Γιατί του δίνεις πρωταγωνιστικό ρόλο στο σήμερα και μετά όταν έρθει το μεταμορφώνεις σε κομπάρσο ή το απολύεις.

Υπάρχει ένα αύριο που στην ουσία δεν υπάρχει. Γιατί; Γιατί είναι μόνο στο μυαλό σου. Το κάνεις να είναι μόνο στο μυαλό σου αφού όταν έρχεται η ώρα να γίνει πραγματικό το αγνοείς κάνοντας το ένα αδιάφορο σήμερα.

Υπάρχει ένα αύριο που σήμερα το αγαπάς γιατί είναι αύριο και αύριο το μισείς γιατί είναι σήμερα.

Ένα αύριο που όταν έρχεται το βιώνεις σαν κάθε σου χθες.

Ένα αύριο που όταν φεύγει το βιώνεις σαν κάθε σου σήμερα.

Ένα αύριο που γίνεται μεθαύριο ή παραμεθαύριο...

Ένα άπιαστο αύριο που ποτέ δεν το φτάνεις όσο κι αν το κυνηγάς... αφού με το που θα φτάσεις σε αυτό έχει αλλάξει ονομασία...

Ο μόνος τρόπος να τιμήσεις το αύριο είναι να γνωρίσεις το σήμερα...

Μόνο τότε κι εκείνο θέλει να έρθει σε εσένα... χωρίς φόβο.

Και πώς γνωρίζεις το σήμερα; Πολύ απλά με το να το ζεις.

Και πώς μπορείς να το ζήσεις; Με το να μην το μετατρέπεις σε αύριο.

Υπάρχει ένα σήμερα που πάντα γκρινιάζει για να μην γίνει αύριο...

Ένα σήμερα που μπορεί να είναι γεμάτο και δημιουργικό, που δεν μπορεί να αποφασίσει να μην έρθει γιατί είναι ήδη εδώ, που έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, που υπάρχει, που δεν είναι αδιάφορο, που μπορείς να το αγαπήσεις αντί να το μισήσεις, που δεν ανήκει στο χθες, που δεν ελπίζει στο αύριο, που δεν είναι άπιαστο, που έχει το όνομα που έχει...

Υπάρχει ένα σήμερα που αλλάζει...

Ένα σήμερα που σαν σήμερα μοιάζει...