1/30/17

Οικογένεια.



Οικογένεια. Η κάθε μία έχει τις δικές της ιστορίες. Έτσι κι εμείς. Βγάζω από την αποθήκη το τεράστιο δέντρο που διάλεξε η μητέρα μου πριν πολλά πολλά χρόνια και το συναρμολογώ με την βοήθεια του πατέρα μου. Και όλες μας οι ιστορίες βρίσκονται σε αυτό το δέντρο. Κάθε φορά που ανοίγω το κουτί για να το βγάλω έξω ελευθερώνονται κι αυτές μαζί του. Κάθε φορά που κλείνω το κουτί για να το βάλω μέσα κλείνονται κι αυτές μαζί του.

Σε κάθε κλαδί και ένας άνθρωπος... Σε κάθε κλαδί μια στιγμή...

Αυτό δεν είναι Χριστουγεννιάτικο δέντρο... ποτέ δεν ήταν... Έτσι κι αλλιώς, δεν ανήκαμε ποτέ σε καμία
θρησκεία... Πάντοτε ήταν ένα οικογενειακό δέντρο... Στην βάση εκείνοι που δεν γνώρισα ποτέ και στην κορυφή εκείνοι που δεν θα γνωρίσω ποτέ... Στην βάση το παρελθόν και στην κορυφή το μέλλον... Το αναποδογύρισα το οικογενειακό δέντρο... και σε όλο το ενδιάμεσο όλα τα ενδιάμεσα... και στο κέντρο το παρόν... Εγώ... τα αδέρφια μου... οι αδερφοί μου... οι αδερφές μου... που είναι πολλοί παραπάνω από όσοι είναι πραγματικά... Όλα τα αδέρφια μου που ζουν στο παρόν... τώρα... σε αυτόν τον κόσμο... όπου κι αν βρίσκονται... Τόσες στιγμές... Τόση ζωή... ή... Τόσος θάνατος... Βέβαια... δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα διαχωρίζουμε... Εννοώ... Αν λάβεις το θάνατο σαν μέρος του κύκλου της ζωής... τίποτα δεν τελειώνει και όλα συνεχίζουν... Το δέντρο μεγαλώνει και μεγαλώνει και μεγαλώνει... και δεν εννοώ για μετά θάνατον ζωή... Εννοώ... για την ζωή που συνεχίζει πέρα από εμάς... μέσα από άλλους ανθρώπους... ή ακόμα κι αν οι άνθρωποι κάποτε εξαφανιστούν... μέσα από άλλα πλάσματα...

Κι αν βάζω φωτάκια στο δέντρο μου... είναι για να φωτίσω καλύτερα το δέντρο της ζωής...
Κι αν βάζω στολίδια στο δέντρο μου... είναι για να στολίσω καλύτερα το δέντρο της ζωής...
Κι αν βάζω δωράκια, κάτω από αυτό, είναι για να θυμάμαι το έδαφος...
Κι αν βάζω αστέρι, πάνω σε αυτό, είναι για να θυμάμαι τον ουρανό...

Κι αν βάζω αγάπη... σε ό,τι κι αν κάνω σε ό,τι κι αν είμαι... είναι γιατί αισθάνομαι την σύνδεσή μου με όλους και με όλα...

Κι αν βάζω εμένα... σε ό,τι κι αν είμαι σε ό,τι κι αν κάνω... είναι γιατί δεν μπορώ να υπάρξω απομακρυσμένη και αποστασιοποιημένη...

Κι αν βάζω εμένα... Κι αν γίνομαι δέντρο... είναι γιατί... ο κορμός μου είναι ο κορμός του και τα χέρια μου είναι τα φύλλα του...



2 comments:

  1. Υπέροχο...
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα :)
    Petra

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ πολύ...
      Καλημέρα και από εμένα!
      Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα!!!

      Delete