Και σε αυτό το πέταγμα... δεν υπάρχει τέλος... δεν υπάρχει κανένα σημείο που να σταματούν όλα... Τα φτερά σου πρέπει να συνεχίσουν να χτυπάνε τον αέρα... Εσύ πρέπει να συνεχίσεις να πετάς... Αν σταματήσουν τα φτερά σου... Θα πέσεις κάτω... Και όχι μόνο μπορεί να χτυπήσεις... αλλά μπορεί και να σε πιάσουν... και μετά να μην ξαναβρεθείς ποτέ ψηλά... Ακόμα κι αν πληγωθείς... Με πληγωμένο φτερό πρέπει να συνεχίσεις να πετάς... Τα σύννεφα είναι το σπίτι σου... Εκεί κινδυνεύεις λιγότερο... Και πάλι υπάρχει κίνδυνος... από τους πιο μεγάλους από εσένα... από τους πιο δυνατούς... αλλά ο κίνδυνος είναι πιο μικρός και πιο αδύναμος... Αν βρεθείς στο έδαφος... θα είναι πιο άνισες οι μάχες... Το πιθανότερο θα ηττηθείς, θα συντριβείς μια για πάντα... Στο αέρα έχεις περισσότερες ελπίδες να επιβιώσεις... Στον ουρανό, εξάλλου, ό, τι και να γίνει, είσαι ελεύθερος... Είσαι γεννημένος για να πετάς... Ακόμα και με πληγωμένα φτερά θα τα καταφέρεις... Θα βρουν τα φτερά σου τρόπους που ούτε που γνώριζες ότι υπάρχουν... Αν, όμως, σου κόψουν τα φτερά σου... Δεν υπάρχει συνέχεια για εσένα... Καμία... Μόνο όσο πετάς... Μόνο όσο πετάς... Θα συνεχίζεις... Για αυτό κάνε ό, τι χρειάζεται για να μείνεις εκεί ψηλά, για να μην πέσεις ανάμεσα στα δέντρα και τα φυτά... Για να μην γκρεμιστείς στα βράχια... Για να μην ακουμπήσεις το χώμα... Για να μην πέσεις στην θάλασσα... Δεν είναι μέρη αυτά για εσένα... Και εκεί δεν θα είναι πολύς ο χρόνος σου... Και μην αφήσεις κανέναν να πλησιάσει τα φτερά σου... Κανέναν... Όση εμπιστοσύνη και αν νιώσεις... Όση άνεση κι αν αισθανθείς... Να είσαι σε επιφυλακή... Να μην σου δέσουν τα φτερά σου... Να μην σου βγάλουν τα φτερά σου... Να τα προστατεύσεις... Να τα προστατεύεις... Αυτά σε βοηθάνε να συνεχίζεις... Χωρίς αυτά δεν υπάρχει συνέχεια και με αυτά δεν υπάρχει τέλος... Χωρίς αυτά υπάρχει τέλος και με αυτά δεν υπάρχει σταμάτημα... Μόνο στιγμές ξεκούρασης αλλά όχι σταμάτημα... Μόνο ανάσες ανάπαυσης αλλά όχι σταμάτημα... Μόνο προσωρινό κλείσιμο ματιών αλλά όχι μόνιμο... Μόνο ύπνος αλλά όχι θάνατος... Όσο έχεις τα φτερά σου, δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθείς... Τίποτα δεν σε αγγίζει, τίποτα δεν σε γκρεμίζει... Όσο έχεις τα φτερά σου, πετάς... Και σε αυτό το πέταγμα... δεν υπάρχει τέλος...
3/19/13
Πέταγμα
Και σε αυτό το πέταγμα... δεν υπάρχει τέλος... δεν υπάρχει κανένα σημείο που να σταματούν όλα... Τα φτερά σου πρέπει να συνεχίσουν να χτυπάνε τον αέρα... Εσύ πρέπει να συνεχίσεις να πετάς... Αν σταματήσουν τα φτερά σου... Θα πέσεις κάτω... Και όχι μόνο μπορεί να χτυπήσεις... αλλά μπορεί και να σε πιάσουν... και μετά να μην ξαναβρεθείς ποτέ ψηλά... Ακόμα κι αν πληγωθείς... Με πληγωμένο φτερό πρέπει να συνεχίσεις να πετάς... Τα σύννεφα είναι το σπίτι σου... Εκεί κινδυνεύεις λιγότερο... Και πάλι υπάρχει κίνδυνος... από τους πιο μεγάλους από εσένα... από τους πιο δυνατούς... αλλά ο κίνδυνος είναι πιο μικρός και πιο αδύναμος... Αν βρεθείς στο έδαφος... θα είναι πιο άνισες οι μάχες... Το πιθανότερο θα ηττηθείς, θα συντριβείς μια για πάντα... Στο αέρα έχεις περισσότερες ελπίδες να επιβιώσεις... Στον ουρανό, εξάλλου, ό, τι και να γίνει, είσαι ελεύθερος... Είσαι γεννημένος για να πετάς... Ακόμα και με πληγωμένα φτερά θα τα καταφέρεις... Θα βρουν τα φτερά σου τρόπους που ούτε που γνώριζες ότι υπάρχουν... Αν, όμως, σου κόψουν τα φτερά σου... Δεν υπάρχει συνέχεια για εσένα... Καμία... Μόνο όσο πετάς... Μόνο όσο πετάς... Θα συνεχίζεις... Για αυτό κάνε ό, τι χρειάζεται για να μείνεις εκεί ψηλά, για να μην πέσεις ανάμεσα στα δέντρα και τα φυτά... Για να μην γκρεμιστείς στα βράχια... Για να μην ακουμπήσεις το χώμα... Για να μην πέσεις στην θάλασσα... Δεν είναι μέρη αυτά για εσένα... Και εκεί δεν θα είναι πολύς ο χρόνος σου... Και μην αφήσεις κανέναν να πλησιάσει τα φτερά σου... Κανέναν... Όση εμπιστοσύνη και αν νιώσεις... Όση άνεση κι αν αισθανθείς... Να είσαι σε επιφυλακή... Να μην σου δέσουν τα φτερά σου... Να μην σου βγάλουν τα φτερά σου... Να τα προστατεύσεις... Να τα προστατεύεις... Αυτά σε βοηθάνε να συνεχίζεις... Χωρίς αυτά δεν υπάρχει συνέχεια και με αυτά δεν υπάρχει τέλος... Χωρίς αυτά υπάρχει τέλος και με αυτά δεν υπάρχει σταμάτημα... Μόνο στιγμές ξεκούρασης αλλά όχι σταμάτημα... Μόνο ανάσες ανάπαυσης αλλά όχι σταμάτημα... Μόνο προσωρινό κλείσιμο ματιών αλλά όχι μόνιμο... Μόνο ύπνος αλλά όχι θάνατος... Όσο έχεις τα φτερά σου, δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθείς... Τίποτα δεν σε αγγίζει, τίποτα δεν σε γκρεμίζει... Όσο έχεις τα φτερά σου, πετάς... Και σε αυτό το πέταγμα... δεν υπάρχει τέλος...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment