Γιατί; (1)

Γιατί είναι ανάγκη να ξέρω κάθε στιγμή «ποια είμαι» και «πού πάω»;

Γιατί είμαι υποχρεωμένη να έχω απαντήσεις για τα πάντα;

Γιατί πρέπει να ξέρω πάντα με σιγουριά ποιο πρέπει να είναι το επόμενο βήμα πριν καν προλάβω να τελειώσω το προηγούμενο;

Γιατί δεν μπορώ απλά να μην έχω επόμενο βήμα;

Γιατί κάθε παύση μεταφράζεται σαν αδράνεια ενώ κάθε νότα θεωρείται δράση;

Γιατί ο κόσμος προτιμάει μια φάλτσα νότα από μια γεμάτη, ολόκληρη, παύση;

Γιατί οι άνθρωποι γύρω μου είναι ικανοποιημένοι με όλες τις τυπικές απαντήσεις του κόσμου αλλά αν μιλήσω για τα πραγματικά μου αδιέξοδα ψάχνουν την έξοδο κινδύνου;

Γιατί με ρωτάνε αν δεν είναι διατεθειμένοι να με ακούσουν;

Γιατί με κοιτάνε αν δεν είναι διατεθειμένοι να με δουν;

Γιατί σε κάθε «Τι κάνεις;» πρέπει να απαντάω «καλά» ανεξάρτητα από το πώς πραγματικά είμαι;

Γιατί να υπάρχουν αυτοί οι γελοίοι κώδικες επικοινωνίας;

Γιατί εγώ να πρέπει να υπακούω σε αυτούς;

Γιατί θεωρείσαι υστερικός όταν λες την αλήθεια και φυσιολογικός όταν την κρύβεις; Ή τουλάχιστον, όταν κρύβεις ένα μέρος της;

Γιατί να μην μπορώ να είμαι πέρα για πέρα αληθινή;

Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται την αλήθεια μου;

Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται την αλήθεια τους;

Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται την αλήθεια;

Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται;

Γιατί εγώ φοβάμαι;

Γιατί φοβάμαι;

Γιατί;