Σκόνη Σκόρδο

Από ό,τι, λοιπόν, κατάλαβα, αυτό που θέλεις να μου πεις είναι πως νιώθεις ότι σου λείπει το, πώς το είπες;, αλάτι ή το πιπέρι ή το αλατοπίπερο ή το ό,τι είπες την ζωής σου. Αλλά εγώ, όσο σε ξέρω, όσο σε έχω ζήσει, αισθάνομαι πως αυτό που σου λείπει δεν είναι το αλάτι ή το πιπέρι ή το αλατοπίπερο της ζωής σου. Αφού μιλάμε με διατροφική μεταφορά... θα έλεγα πως αυτό που σου λείπει, αυτό που απουσιάζει από την ζωή σου είναι σκόνη... όχι, όχι τέτοια σκόνη, περίμενε να ολοκληρώσω... ξέρεις πως είμαι κατά των όποιον ναρκωτικών και των όποιων εξαρτήσεων... άλλη σκόνη. Σκόνη σκόρδο. Μάλιστα. Αυτό σου λείπει. Είδες; Δεν ήξερες καν ότι υπάρχει. Αυτό είναι μία ακόμα απόδειξη πως αυτό είναι το πιθανότερο να σου λείπει. Η δική σου σκόνη σκόρδο. Περίμενε να σου εξηγήσω... Μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα... Ξέρω πως δεν σου αρέσει το σκόρδο... αλλά κάνε λίγη υπομονή μέχρι να τελειώσω την σκέψη μου. Λοιπόν... όπως ξέρεις... δεν μου αρέσει να πετάω φαγητά... ναι, είναι γεγονός... Θεωρώ πολύ άσχημο το να πετιούνται τόσα φαγητά από τους ανθρώπους... Με τα φαγητά, λοιπόν, που μένουν πάντα κάνω σαλάτες... ξέρεις από αυτές τις σαλάτες που φτιάχνω μόνο εγώ με προχειρότητα και με βιασύνη και που τα θεωρώ τα καλύτερα και τα πιο νόστιμα φαγητά του κόσμου... Τα πετάω όλα μέσα... και μετά... πάντα βάζω αλάτι... φυσικά πιπέρι... λάδι... (τι χαρά όταν ανακάλυψα πόσο ωραίο είναι το λάδι όταν δεν βάζεις πολύ) και λεμόνι... (τι χαρά όταν ανακάλυψα πόσο ωραίο είναι το λεμόνι όταν βάζεις πολύ)... Τα βάζω όλα αυτά... Και το αλατοπίπερο που βάζω είναι, φυσικά, αρκετό... Δεν είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσε άλλος άνθρωπος να φάει από τις σαλάτες μου... Όλα αυτά... σε σωστή δόση... είναι γεγονός... πως νοστίμιζαν το φαγητό μου... Χωρίς αλάτι... δεν γίνεται... Χωρίς πιπέρι... το ίδιο... Χωρίς λάδι; Χωρίς λεμόνι; Όχι, όχι... Θα ήταν καταστροφή... Μου αρέσει να τα βάζω όλα μαζί... και αυτά όλα τα υλικά έβαλαν γεύση ακόμα και στα πιο απλά φαγητά μου. Ακόμα και το πιο συνηθισμένο φαγητό αν φτιάξεις... πόσο διαφορετικό είναι με το αλατοπίπερο! Βέβαια, δεν υπάρχουν συνηθισμένα φαγητά... αλλά... Κατάλαβες το νόημά μου... Και για αυτό φαντάζομαι πως όλοι μιλάνε για το αλάτι και το πιπέρι και το αλατοπίπερο της ζωής... και άλλα τέτοια ωραία... Αυτό, όμως, που έκανε το δικό μου φαγητό από ωραίο σε υπερβολικά ωραίο ήταν κάτι που μέχρι πρόσφατα ούτε το είχα ακούσει. Ήταν η μαγική σκόνη σκόρδο! Και να φανταστεί κανείς πως δεν τρώω ιδιαίτερα το σκόρδο... Και είναι αλήθεια... στην αρχή ήμουν διστακτική... επιφυλακτική... Είχα αυτήν την έκφραση που έχεις κι εσύ και όποιος άλλος του έχω μιλήσει για αυτό το μαγικό συστατικό που έβαλε νοστιμιά στην ζωή μου. Αλλά... παρόλο που είχα αυτήν την έκφραση... δοκίμασα. Και μία δοκιμή ήταν αρκετή για να με πείσει πως αυτό ήταν το συστατικό που έλειπε από τις δικές μου σαλάτες. Από το δικό μου φαγητό. Από την δική μου ζωή. Αυτό που θέλω να σου πω... είναι πως καλά τα αλάτια και τα πιπέρια και τα αλατοπίπερα... αλλά το θέμα είναι να βρεις εκείνο το κάτι... που μπορεί να μην είναι και τόσο γνωστό... και που μπορεί να μην συμφωνείς με όλους στο ότι όντως νοστιμίζει την ζωή... αλλά που σε εσένα, σε εσένα και μόνο, κάνει την γεύση της ζωής σου να πάει... πιο μακρυά... πιο ψηλά... προς διάφορες γευστικές κατευθύνσεις... Εμένα ήταν η σκόνη σκόρδο στο φαγητό. Και έψαξα να βρω τι είναι αυτή η σκόνη σκόρδο στην ζωή μου. Τι είναι αυτό... που δεν την νοστιμίζει απλά... αλλά την σούπερ νοστιμίζει... Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία... Εσένα η ζωή σου... ποτέ δεν ήταν αδιάφορη! Ω! Πόσο άδικο θα ήταν να πούμε πως η δική σου ζωή ήταν ή είναι ανάλατη;! Ούτε μία στιγμή δεν την ένιωσα έτσι... Δεν είναι σωστό να το πούμε αυτό, απλά και μόνο επειδή βρίσκεσαι σε ένα σημείο της ζωής σου που νιώθεις κάπως... πώς να το πω... κάπως... χωρίς... χωρίς να έχεις αυτό που θα ήθελες να έχεις... χωρίς να είσαι αυτό που ήθελες να είσαι... Όμως η ζωή σου είχε πάντα αλάτι. Είχε και πιπέρι. Είχε και λάδι και λεμόνι, αρκετές φορές. Και πόση ζάχαρη είχε!!! Αυτό που δεν είχε, αυτό που νιώθεις ότι δεν έχει τώρα, είναι κάτι που δεν σκέφτηκες να βάλεις ποτέ, κάτι που δεν ήξερες πως υπάρχει για να το βάλεις... Σκόνη σκόρδο. Δηλαδή, για παράδειγμα, σκόνη σκόρδο. Γιατί μπορεί να είναι κάτι άλλο το δικό σου υλικό, κάτι που δεν το γνωρίζω για να σου το πω. Κάτι αντίστοιχο, κάτι που κι εγώ μπορεί να μην το έχω ξανακούσει. Και η αποστολή σου τώρα είναι το βρεις. Και είναι λογικό... γιατί όσο μαθαίνουν οι μάγειρες... όλο κι ανακαλύπτουν και καινούρια υλικά... όλο και φτιάχνουν καινούριες συνταγές... Η ζωή σου δεν είναι χωρίς αλάτι, η ζωή σου χρειάζεται σκόνη σκόρδο. Χρειάζεται το κάτι παραπάνω. Πρέπει να ψάξεις μέσα και έξω από το σπίτι για να το βρεις. Σε βιβλία. Σε καταστήματα. Εδώ ή αλλού. Θέλεις το κάτι παραπάνω και είναι λογικό που το θέλεις. Έχεις ανάγκη την εξέλιξη της γεύσης σου. Έχεις ανάγκη την εξέλιξή σου. Έχεις ανάγκη την ζωή σου. Συγνώμη για όλα αυτά τα μαγειρικά... αλλά... όλος ο λόγος σου ήταν γεμάτος... γευστικές μεταφορές... και έπρεπε να προσπαθήσω να μιλήσω στην δική σου γλώσσα... στο κάτω κάτω αυτή είναι που δοκιμάζει και τις γεύσεις μας... η γλώσσα... με αυτήν επικοινωνούμε... με αυτήν γευόμαστε... Αλλά νομίζω πως πρέπει να προσθέσω και κάτι άλλο... έτσι... τροφή για σκέψη κι αυτό... αφού μιλάμε για τροφές κι αφού μιλάμε για σκέψεις... Θέλω να έχεις και κάτι άλλο έτσι στην άκρη του μυαλού σου... Καμιά φορά, δεν λείπει τίποτα από τα υλικά που έχουμε μπροστά μας... Ίσως αυτό που αισθάνεσαι πως λείπει είναι το ότι δεν ξέρεις τον τρόπο για να τα συνδυάσεις... Ίσως δεν λείπει τίποτα από το τραπέζι σου... Ίσως σου λείπει μια καλή συνταγή... που να σε κάνει να φτιάξεις κάτι καλό με όσα έχεις όχι με όσα δεν έχεις... Καμιά φορά, δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από ό,τι έχεις και από ό,τι είσαι. Δεν χρειάζεται να πας κάπου αλλού. Δεν χρειάζεται να αναζητήσεις κάτι άλλο. Μπορείς να μείνεις στο σημείο σου και με ό,τι έχεις, χωρίς τίποτα παραπάνω, όχι μόνο να ζήσεις, όχι μόνο να δημιουργήσεις αλλά να μεγαλουργήσεις... Απλά... θέλει να βρεις τον τρόπο... να συνδυάσεις τα υλικά σου... να βρεις τις δόσεις... να βρεις τους χρόνους... Νομίζω αυτά είναι αρκετά για τώρα... Πάω κι εγώ να χαθώ... στις δικές μου αναζητήσεις ή μη αναζητήσεις... Πάντα χαίρομαι τις συζητήσεις μας... και ο λόγος που γράφω όσα σου είπα εδώ... είναι γιατί μου ζήτησες να γίνεις μέρος της ιστορίας μου... Ορίστε, λοιπόν... Μοιράζομαι όσα σου είπα, χωρίς να θεωρώ πως έχουν καμία ιδιαίτερη αξία πέρα από όση είχαν για εμένα και για εσένα. Για να δούμε στην πορεία αν θα βρεθούν οι γεύσεις που επιθυμούμε ή θα ξαναβρεθούν οι γεύσεις που νοσταλγούμε...