Θέλω να μείνω...

Θέλω να μείνω, να μείνω λίγο ακόμα... Και όχι μόνο μερικές μερούλες... Αν γίνεται μήνες... Ίσως ακόμα και έναν ολόκληρο χρόνο... Σε παρακαλώ... Θέλω να μείνω λίγο ακόμα... Λίγο, λίγο ακόμα... Δεν γίνεται να φύγω... Θέλω να μείνω... Και για να μείνω... Πρέπει να μην έρθεις εσύ... Δεν γίνεται να έρθεις... Δεν θέλω να έρθεις... Θέλω να μην έρθεις... Για να μείνω εγώ... Αν έρθεις θα με υποχρεώσεις να φύγω... Δεν θέλω να φύγω... Σε παρακαλώ... Άσε με να μείνω... Λίγο... Λίγο ακόμα...

Νιώθω... Πως τίποτα δεν ήταν αρκετό... Ο χρόνος μου δεν ήταν αρκετός... Ήθελα να γίνουν πολλά περισσότερα πράγματα... Ήθελα... Να προλάβω να βιώσω σημαντικές αλλαγές... Σε παρακαλώ... Δώσε μου λίγο χρόνο ακόμα... Δεν γίνεται να μείνει μέταξύ μας; Και να μην το μάθει κανείς; Μόνο εγώ και εσύ θα το ξέρουμε... Μόνο εγώ και εσύ... Έλα λίγο αργότερα... Λίγο, λίγο αργότερα... Κανείς δεν θα το καταλάβει... Δώσε μου λίγο παραπάνω χρόνο... Να προλάβω να αλλάξω όσα θέλω να αλλάξω... Να κάνω τα πράγματα λίγο καλύτερα... Όσο μπορώ καλύτερα... Δεν χρειάζεται να έρθεις στην ώρα σου για να πάρεις την θέση μου... Μπορείς να με αντικαταστήσεις και πιο μετά... Βλέπεις... Ξέρω πόσο ανυπομονείς... Για να έρθεις εδώ... Γιατί πιστεύεις πως εσύ θα τα καταφέρεις... Θα φέρεις την αλλαγή... Και όλοι θα σε αγαπήσουν... Θα σε θαυμάσουν... Και εγώ το ίδιο σκεφτόμουν... Αλλά όλα είναι τόσο διαφορετικά όταν είσαι εδώ... Τόσο πολύ διαφορετικά... Όλα είναι πιο δύσκολα... Θα προσπαθείς... Θα προσπαθείς... Θα προσπαθείς... Μα όλα θα μένουν, σχεδόν, ίδια... Μερικά θα πηγαίνουν προς το χειρότερο... Και δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα για να τα σταματήσεις από το να συνεχίζουν να κυλάνε προς το χειρότερο... Θα θέλεις το καλύτερο... Μα το χειρότερο θα είναι αυτό που επικρατεί... Χρειάζομαι λίγο παραπάνω χρόνο... Για να νιώσω πως έφερα κάτι καλύτερο... Πως τα κατάφερα... Πως έστω και κάτι μικρό έγινε καλύτερο... Γιατί δεν πρόλαβα... Δεν πρόλαβα... Να κάνω τίποτα καλύτερο... Ίσως και να το νιώθω αυτό επειδή έρχεται το τέλος... Δεν ξέρω... Ίσως να έγιναν και κάποια καλύτερα πράγματα αλλά εγώ να μην μπορώ να τα αναγνωρίσω τώρα... Ίσως... Ίσως... Δεν ξέρω... Μπορεί... Πάντως, η γεύση του χειρότερου... έχει επικρατήσει... Μην με αφήσεις να φύγω με αυτήν την πικρή γεύση... Άσε με να καταφέρω να κάνω την αίσθηση λίγο πιο γλυκιά... Άσε με να καταφέρω να δείξω ποιες είναι οι ικανότητές μου, τι μπορώ να κάνω, τι έχω να προσφέρω... Άφησέ με... Να προσπαθήσω λίγο ακόμα... Δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός... Από την μία στιγμή στην άλλη... Έφτασε το σήμερα... Ήρθε η ώρα μου να φύγω... Δεν θέλω να φύγω... Δεν γίνεται να φύγω...

Θέλω να μείνω, να μείνω λίγο ακόμα... Και όχι μόνο μερικές μερούλες... Αν γίνεται μήνες... Ίσως ακόμα και έναν ολόκληρο χρόνο... Σε παρακαλώ... Θέλω να μείνω λίγο ακόμα... Λίγο, λίγο ακόμα... Δεν γίνεται να φύγω... Θέλω να μείνω... Και για να μείνω... Πρέπει να μην έρθεις εσύ... Δεν γίνεται να έρθεις... Δεν θέλω να έρθεις... Θέλω να μην έρθεις... Για να μείνω εγώ... Αν έρθεις θα με υποχρεώσεις να φύγω... Δεν θέλω να φύγω... Σε παρακαλώ... Άσε με να μείνω... Λίγο... Λίγο ακόμα...

Και είπε το... 2012 στο 2013...