Γεγονός 06

Γεγονός 06

Δεν ξέρω ποιο (πρέπει ή θέλει) να είναι το γεγονός νούμερο έξι. Όχι γιατί δεν υπάρχουν γεγονότα για να γράψω. Το αντίθετο γιατί παραυπάρχουν γεγονότα για να γράψω και δεν ξέρω ποιο να επιλέξω. Επιλογές και αποφάσεις ακόμα και για τα πιο μικρά. Για να γράψεις κάτι, για να πεις κάτι, για να κάνεις κάτι. Για να είσαι ή για να γίνεις κάτι. Στην αρχή σκέφτηκα να γράψω για αυτό, αμέσως μετά ήθελα να πάω στο άλλο. Ίσως, λοιπόν, το γεγονός νούμερο έξι είναι το ότι είναι δύσκολο και άδικο να αριθμούμε τα γεγονότα και να τα βάζουμε σε σειρά. Γιατί να είναι αυτό το γεγονός νούμερο τάδε κι όχι το άλλο; Με ποια λογική; Με ποια κριτήρια; Χωρίζουμε την ζωή σε γεγονότα... και λέμε συνέβηκε αυτό ή έγινε το άλλο... αλλά τίποτα δεν συμβαίνει μόνο του, τίποτα δεν γίνεται χωριστά από όλα τα άλλα. Όλα ενώνονται με έναν μοναδικό τρόπο. Για εμάς είναι τα παιχνίδια του μυαλού. Για εμάς... οι χωρισμοί, οι κατηγορίες, οι αριθμοί... Για να διασκεδάσουμε λιγάκι με τον εαυτό μας, να μπορέσουμε να εξηγήσουμε λίγο καλύτερα τις καταστάσεις, να καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους... Να γελάσουμε ή να κλάψουμε με τις ιστορίες μας, να αισθανθούμε, να μοιραστούμε... Έτσι λέξεις, φράσεις, εκφράσεις, εξηγήσεις και παρεξηγήσεις... Το μυαλό κάνει τα δικά του... Τρέχει... από την μία σκέψη στην άλλη... πριν προλάβεις καν να σκεφτείς πως πήγε από την μία σκέψη στην άλλη... Όταν αντιλαμβάνομαι πόσο γρήγορα πηγαίνει το μυαλό μου από το ένα στο άλλο, με πόση ευκολία... σχεδόν τρομάζω... Δεν προλαβαίνω να τα παρατηρήσω όλα... να τα ακούσω... να τα καταλάβω... Απλά τρέχει το μυαλό και τρέχεις κι εσύ μαζί του χωρίς να γίνεται να το προλάβεις... Γεγονός νούμερο έξι είναι πως στην ουσία δεν υπάρχει γεγονός νούμερο έξι. Ο μόνος λόγος που ένα γεγονός της ζωής μου έχει έναν αριθμό είναι επειδή εγώ επέλεξα να του βάλω έναν αριθμό. Θα μπορούσε να έχει έναν άλλον αριθμό. Θα μπορούσε να μην έχει και κανένα αριθμό. Και να μείνει απλά αυτό που πραγματικά είναι. Ένα απλό καθημερινό γεγονός. Ή ένα σύνθετο μη καθημερινό γεγονός. Ό,τι είναι, τέλος πάντων, το κάθε γεγονός. Γνωρίζω πως όλο αυτό με τα γεγονότα είναι κάτι που το κάνω για να παίξω και για να γράψω. Για να δημιουργήσω. Παιχνίδι, γραφή, δημιουργία. Πάντα μου άρεσαν και τα τρία. Τα γεγονότα και οι αριθμοί γίνονται μέρος αυτού του παιχνιδιού, αυτής της γραφής, αυτής της δημιουργίας... Αλλά πάνω και πέρα από όλα τι είναι; Τι βρίσκεται; Όλα αυτά που είναι βουτηγμένα; Στο ζωντανό μας πλαίσιο... Αυτό που φαντάζομαι πως θέλω να πω είναι... δεν είναι η ζωή χωρισμένη σε γεγονότα, τα γεγονότα είναι ενωμένα με ζωή...