7/20/15

Να...


Να στηριχτώ στα πόδια μου.
Να κρατηθώ από τα χέρια μου.
Να μην φοβάμαι.
Να μην αγχώνομαι.
Να κοιτάζω ψηλά στα βλέμματα των ανθρώπων.
Να αισθάνομαι βαθιά στα βιώματα των ανθρώπων.
Να συνεχίζω.
Να περπατάω.
Να σημειώνω.
Να γράφω.
Να χαμογελάω.
Να γελάω.
Να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.
Όπως μπορώ, όταν μπορώ.
Να διαφωνώ αλλά όχι να συγκρούομαι.
Να συμφωνώ αλλά όχι να συμβιβάζομαι.
Να ακούω και Να μιλάω.
Να μην νιώθω κατώτερη.
Να μην νιώθω ανώτερη.
Να μην έχω ενοχές.
Να μην έχω εμμονές.
Να μου επιτρέπω να πέφτω.
Να μου επιτρέπω να σηκώνομαι.
Να κοιτάζω τον καθρέφτη.
Να ραγίζω τον καθρέφτη.
Να σπάω τον καθρέφτη.
Να φτιάχνω τον καθρέφτη.
Και, παρόλα αυτά, το είδωλό μου, παρά τις αλλαγές, να συνεχίζει να υπάρχει ανεξάρτητα από το πώς είναι ο καθρέφτης κάθε στιγμή.
Να ψιθυρίζω, Να φωνάζω...
Μα ο απόηχος της φωνής να είναι σταθερός ανεξάρτητα από την ένταση των συναισθημάτων... Έτσι η φωνή ακούγοντας τον αντίλαλο θα θυμηθεί πού και πώς πρέπει να είναι... και ο ήχος θα ομολοποιηθεί από την ηχώ.
Κι ας αισθάνομαι πως είμαι στην άκρη του γκρεμού να βρίσκω το κέντρο το δικό μου.
Κι ας αισθάνομαι πως είμαι στην μέση της θάλασσας να βρίσκω το κύμα το δικό μου.
Να αναπνέω.
Να κινούμαι.

Να χορεύω.
Παρά τους πόνους του σώματος.
Παρά τους φόβους του πνεύματος.
Να χορεύω.

Να μην χρειάζεται να αποδείξω πως έχω δίκιο.
Να μην χρειάζεται να μου αποδείξουν πως έχω άδικο.
Να μην έχω δίκιο.
Να μην έχω άδικο.
Και το ίδιο να ισχύει και για τους άλλους.
Να μην έχουν δίκιο.
Να μην έχουν άδικο.
Όμως να υπάρχουν και περιπτώσεις,
που υπάρχει το δίκαιο και το άδικο.
Το σωστό και το λάθος.
Να υπερασπίζομαι το σωστό.
Να διορθώνω το λάθος.

Να μην νιώθω μικρή.
Να μην νιώθω μεγάλη.
Ή Να νιώθω και μικρή και μεγάλη.

Να είμαι εγώ.
Να γίνομαι εγώ.

Να είμαι δυνατή.
Να μείνω δυνατή.

Να στηρίζω εμένα.
Να στηρίζω τους άλλους.

Να αγαπώ εμένα.
Να αγαπώ τους άλλους.

Να στηρίζω την αγάπη.
Να αγαπώ την στήριξη.
Να στηρίζω και να αγαπώ την ζωή.


No comments:

Post a Comment