Ο κόσμος έχει προβλήματα και τα προβλήματα έχουν κόσμο...

Tα προβλήματα των άλλων δεν είναι πάντα πάνω από τα δικά σου προβλήματα.
Κατά τον ίδιο τρόπο, τα προβλήματα τα δικά σου δεν είναι πάντα πάνω από τα προβλήματα των άλλων.

Ο κόσμος δεν γυρνάει γύρω από τους άλλους.
Κατά τον ίδιο τρόπο, ο κόσμος δεν γυρνάει γύρω από εσένα.

Επίσης, τα προβλήματα των άλλων δεν είναι ανάγκη να είναι πάνω ή κάτω από τα δικά σου προβλήματα, όπως ακριβώς, και τα δικά σου προβλήματα δεν είναι ανάγκη να είναι κάτω ή πάνω από τα προβλήματα των άλλων.

Επίσης, ο κόσμος δεν είναι ανάγκη να γυρνάει γύρω από τους άλλους, ο κόσμος δεν είναι ανάγκη να γυρνάει γύρω από εσένα, ο κόσμος δεν έχει ανάγκη να γυρνάει γύρω από καθένα, ο κόσμος δεν έχει ανάγκη να γυρνάει γύρω από κανένα.

Σε περίπτωση που πρέπει οπωσδήποτε να βάλεις κάποια προβλήματα πάνω ή κάτω από κάποια άλλα... πρέπει να κρίνεις ανάλογα με συγκεκριμένα κριτήρια, όπως είναι η ποιότητα και η σοβαρότητα του κάθε προβλήματος, πώς θα τοποθετηθούν (τα προβλήματα) στην πυραμίδα των προβλημάτων. Τι θα επιλέξεις να βάλεις στην κορυφή και τι στην βάση και τι, φυσικά, σε όλη την διαδρομή από την κορυφή ως την βάση ή από την βάση ως την κορυφή. Αυτό ισχύει και για τα δικά σου προβλήματα και για τα προβλήματα των άλλων... Σε μια πυραμίδα πρέπει να χωρέσεις όλα τα προβλήματα... και να είσαι σε θέση να διακρίνεις πότε και πού είναι η δική σου θέση και πότε και πού είναι η θέση του άλλου...

Σε περίπτωση που πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις τον κόσμο να γυρνάει γύρω από κάποιον... πρέπει να κρίνεις ανάλογα με συγκεκριμένα κριτήρια, όπως είναι οι συνθήκες και οι καταστάσεις της κάθε στιγμής, πώς θα τοποθετηθούν (οι άνθρωποι) στην σφαίρα του κόσμου. Τι θα επιλέξεις να βάλεις στο κέντρο και τι στην επιφάνεια και τι, φυσικά, σε όλη την πορεία από το κέντρο στην επιφάνεια και από την επιφάνεια στο κέντρο. Αυτό ισχύει και για εσένα και για τους άλλους. Σε μία σφαίρα πρέπει να χωρέσεις όλους τους ανθρώπους... και να είσαι σε θέση να αντιληφθείς πότε και πού είναι η δική σου θέση και πότε και πού είναι η θέση του άλλου...

Επίσης... είναι γεγονός. Όλα μπορούν να αλλάξουν θέση ανεξάρτητα από το πού θα τα τοποθετήσεις. Δεν σημαίνει πως επειδή τοποθετείς κάτι στην κορυφή της πυραμίδας ή στο κέντρο της σφαίρας πρέπει να μείνει αιώνια εκεί. Ίσα ίσα. Όλα είναι ευέλικτα. Την μία στιγμή μπορεί να είναι κάτι εδώ και την άλλη αλλού. Πρέπει να είσαι σε θέση, κάθε στιγμή, να αλλάξεις τις θέσεις ανάλογα με το πώς αλλάζουν τα πράγματα. Επίσης... Υπάρχουν προβλήματα που λύνονται οπότε φεύγουν από την πυραμίδα. Υπάρχουν άνθρωποι που χάνονται οπότε φεύγουν από την σφαίρα. Πρέπει να είσαι ανοιχτός να αφήσεις ό,τι αφήνεται και να κρατήσεις ό,τι κρατιέται. Στην πυραμίδα σου και στην σφαίρα σου μένουν όσα μένουν. Και με αυτά που μένουν δημιουργείς τους διάφορους σχηματισμούς.

Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιθανό να μην λειτουργούν τα παραπάνω. Οι πυραμίδες να γκρεμίζονται πριν καν χτιστούν, οι σφαίρες να διαλύονται πριν καν περιστραφούν. Δεν πειράζει. Η εφαρμογή της θεωρίας απέχει από την πράξη, όπως ακριβώς, και η εφαρμογή της πράξης απέχει από την θεωρία.

Βέβαια, όπως ήδη είπαμε, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι ανάγκη να βάλεις την ζωή σε σχήματα, τα προβλήματα σε πυραμίδες και τους ανθρώπους σε σφαίρες...

Αυτό που οπωσδήποτε είναι αναγκαίο και υποχρεωτικό να θυμάσαι είναι...

Προβλήματα υπάρχουν.
Ο κόσμος γυρνάει.

Η αλλιώς...

Προβλήματα γυρνάνε.
Ο κόσμος υπάρχει.

Το θέμα είναι...

Τι κάνεις με τα προβλήματα.
Τι θέλεις από τον κόσμο.

Ή αλλιώς...

Τι θέλεις από τα προβλήματα.
Τι κάνεις με τον κόσμο.