Δεν μπορώ να σε παρατήσω τώρα, ζωή... Δεν γίνεται... Το καταλαβαίνεις; Δεν σε παράτησα τότε... ή τότε... ή τότε... Πώς είναι δυνατόν να επιλέξω να παραιτηθώ τώρα παρατώντας σε; Όχι. Τώρα κι αν είναι που πρέπει να φανώ πιο δυνατή από ποτέ για να στηρίξω όσους με χρειάζονται... Τώρα κι αν είναι που πρέπει – επιβάλλεται – και θέλω να δώσω ελπίδα... Τώρα κι αν είναι που πρέπει να αγωνιστώ για το καλύτερο... Τώρα κι αν είναι που πρέπει να αποδείξω και σε εμένα και στους άλλους πως μπορούν να γίνουν τα πράγματα διαφορετικά... Τώρα κι αν είναι που πρέπει να δώσω αγάπη σε όσους την χρειάζονται... Τώρα κι αν πρέπει να προστατεύσω τα όνειρα των παιδιών... Τώρα κι αν πρέπει να υπερασπιστώ τα δικαιώματα των μεγάλων... Τώρα κι αν πρέπει να δείξω την άλλη πλευρά του νομίσματος... Τώρα κι αν πρέπει να ερωτευτώ... Τώρα κι αν πρέπει να επικοινωνήσω... Τώρα κι αν πρέπει να δίνω όλο μου τον εαυτό… Aπό το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο κομμάτι σου...
Τώρα που ο κόσμος γκρεμίζεται και η εποχή καταρρέει...
Τώρα που οι άνθρωποι απογοητεύονται και οι άνθρωποι απογοητεύουν...
Τώρα κι αν είναι Ζωή που πρέπει να σε Ζήσω...
No comments:
Post a Comment