Απόρριψη - Αποδοχή

Απόρριψη


Πόσες φορές κοίταξες την λίστα με τα ονόματα και το όνομά σου δεν ήταν ανάμεσα σε αυτά;

Πόσες φορές αυτά που έγραψες δεν ήταν αρκετά καλά, σε πόσες διαφορετικές εξετάσεις;
Πόσες φορές αυτά που είπες δεν ήταν αρκετά καλά, σε πόσες διαφορετικές συνεντεύξεις;
Πόσες φορές αυτά που έκανες δεν ήταν αρκετά καλά, σε πόσες διαφορετικές καταστάσεις;

Πόσες φορές αυτά που έγραψες ή αυτά που είπες ή αυτά που έκανες απλά δεν ήταν αρκετά καλά;

Πόσες φορές κάποιο εξωτερικό χαραχτηριστικό σου δεν ήταν αρκετά καλό για να γίνεις μέλος μιας ομάδας; Ήσουν πολύ ψηλός, ή πολύ παχύς, ή πολύ κοντός ή πολύ αδύνατος ή πολύ «κάτι» για τα δικά τους δεδομένα...
Πόσες φορές κάποιο εσωτερικό χαραχτηριστικό σου δεν ήταν αρκετά καλό για να γίνεις μέλος μιας ομάδας; Ήσουν πολύ καλός ή πολύ ηθικός ή πολύ ευαίσθητος ή πολύ δίκαιος ή πολύ «κάτι» για τα δικά τους δεδομένα...
Πόσες φορές κάποιο εξωτερικό ή εσωτερικό σου χαραχτηριστικό δεν ήταν αρκετά καλό για να γίνεις μέλος μιας ομάδας; Ήσουν πολύ έτσι ή πολύ αλλιώς ή πολύ λίγοτερος ή πολύ περισσότερος ή πολύ «κάπως» για τα δικά τους δεδομένα...

Πόσες φορές αυτό που ήσουν, για κάτι ή για κάπου ή για κάποιους, απλά δεν ήταν αρκετά καλό;

Πόσες φορές κάποιος σου είπε «Φύγε.»;
Πόσες φορές κάποιος σου είπε «Δεν ενδιαφέρομαι για εσένα.»; Ή ακόμα χειρότερα...
Πόσες φορές κάποιος σου είπε «Δεν σε αγαπώ.»;

Πόσες φορές κάποιος σου είπε κάτι που δήλωνε ότι δεν σε ήθελε;

Πόσες φορές κάποιος φίλος επέλεξε να γίνει εχθρός;
Πόσες φορές κάποιος εραστής επέλεξε να γίνει μόνο φίλος;
Πόσες φορές κάποιος εραστής επέλεξε να γίνει μόνο εχθρός;

Πόσες φορές κάποιος σου έκανε κάτι που δήλωνε ότι δεν σε ήθελε;

Πόσες φορές αυτό που ήσουν, για κάποιον, απλά δεν ήταν αρκετά καλό;

Πόσες φορές ήσουν αταίριαστος;
Πόσες φορές ήσουν απροσάρμοστος;
Πόσες φορές ήσουν απορριπτέος;

Πόσες φορές αυτό που ήσουν απλά δεν ήταν αρκετό;

Πόσες φορές ένιωσες μια τεράστια σφραγίδα να έρχεται κατά επάνω σου και να αφήνει στο σώμα σου, στο στέρνο σου, ένα μόνιμο τατουάζ... Ένα τεράστιο κόκκινο ορθογώνιο και μέσα με κεφαλαία κόκκινα γράμματα η λέξη…

(Μπουπ.)

(Ήχος σφραγίδας.)

«ΑΠΟΡΡΙΨΗ».

Και ένιωθες να κυκλοφορείς με αυτό το αόρατο τατουάζ ανάμεσα στους ανθρώπους...


Αποδοχή


Πόσες φορές κοίταξες την λίστα με τα ονόματα και το όνομά σου ήταν ανάμεσα σε αυτά;

Πόσες φορές αυτά που έγραψες ήταν αρκετά καλά, σε πόσες διαφορετικές εξετάσεις;
Πόσες φορές αυτά που είπες ήταν αρκετά καλά, σε πόσες διαφορετικές συνεντεύξεις;
Πόσες φορές αυτά που έκανες ήταν αρκετά καλά, σε πόσες διαφορετικές καταστάσεις;

Πόσες φορές αυτά που έγραψες ή αυτά που είπες ή αυτά που έκανες απλά ήταν αρκετά καλά;

Πόσες φορές κάποιο εξωτερικό χαραχτηριστικό σου ήταν αρκετά καλό για να γίνεις μέλος μιας ομάδας; Δεν ήσουν πολύ ψηλός, ή πολύ παχύς, ή πολύ κοντός ή πολύ αδύνατος ή πολύ «κάτι» για τα δικά τους δεδομένα...
Πόσες φορές κάποιο εσωτερικό χαραχτηριστικό σου ήταν αρκετά καλό για να γίνεις μέλος μιας ομάδας; Δεν ήσουν πολύ καλός ή πολύ ηθικός ή πολύ ευαίσθητος ή πολύ δίκαιος ή πολύ «κάτι» για τα δικά τους δεδομένα...
Πόσες φορές κάποιο εξωτερικό ή εσωτερικό σου χαραχτηριστικό ήταν αρκετά καλό για να γίνεις μέλος μιας ομάδας; Δεν ήσουν πολύ έτσι ή πολύ αλλιώς ή πολύ λίγοτερος ή πολύ περισσότερος ή πολύ «κάπως» για τα δικά τους δεδομένα...

Πόσες φορές αυτό που ήσουν, για κάτι ή για κάπου ή για κάποιους, απλά ήταν αρκετά καλό;

Πόσες φορές κάποιος σου είπε «Έλα.»;
Πόσες φορές κάποιος σου είπε «Ενδιαφέρομαι για εσένα.»; Ή ακόμα καλύτερα...
Πόσες φορές κάποιος σου είπε «Σε αγαπώ.»;

Πόσες φορές κάποιος σου είπε κάτι που δήλωνε ότι σε ήθελε;

Πόσες φορές κάποιος φίλος επέλεξε να μην γίνει εχθρός;
Πόσες φορές κάποιος εραστής επέλεξε να μην γίνει μόνο φίλος;
Πόσες φορές κάποιος εραστής επέλεξε να μην γίνει μόνο εχθρός;

Πόσες φορές κάποιος σου έκανε κάτι που δήλωνε ότι σε ήθελε;

Πόσες φορές αυτό που ήσουν, για κάποιον, απλά ήταν αρκετά καλό;

Πόσες φορές ήσουν ταιριαστος;
Πόσες φορές ήσουν προσαρμόσιμος;
Πόσες φορές ήσουν αποδεκτός;

Πόσες φορές αυτό που ήσουν απλά ήταν αρκετό;

Πόσες φορές ένιωσες μια μικρή (και ήταν μικρή γιατί οι φορές του συν (+) ήταν πολύ λιγότερες από τις φορές του πλυν (-) ) σφραγίδα να έρχεται κατά επάνω σου και να αφήνει στο σώμα σου, στο στέρνο σου, ένα μόνιμο τατουάζ... Ένα μικρό κόκκινο ορθογώνιο και μέσα με κεφαλαία κόκκινα γράμματα η λέξη…

(Μπουπ.)

(Ήχος σφραγίδας.)

«ΑΠΟΔΟΧΗ».

Και ένιωθες να κυκλοφορείς με αυτό το αόρατο τατουάζ ανάμεσα στους ανθρώπους...


Απόρριψη - Αποδοχή


Πόσες φορές κοίταξες την λίστα με τα ονόματα και ένιωσες πως δεν έχει σημασία αν το όνομά σου είναι ή δεν είναι ανάμεσα σε αυτά;

Πόσες φορές σκέφτηκες πως καμία εξέταση, καμία συνέντευξη, καμία κατάσταση, δεν μπορεί να κρίνει (αν είναι ή δεν είναι αρκετά καλά) αυτά που έγραψες ή αυτά που είπες ή αυτά που έκανες;

Πόσες φορές σκέφτηκες πως καμία ομάδα δεν μπορεί να κρίνει (αν είναι ή δεν είναι αρκετά καλό) κανένα εξωτερικό ή εσωτερικό χαραχτηριστικό σου, πως κανένα κάτι, κανένα κάπου, κανένας κάποιος, δεν μπορεί να κρίνει (αν είναι ή δεν είναι αρκετά καλό) αυτό που είσαι;

Πόσες φορές σκέφτηκες πως καμία λέξη, καμία φράση, καμία δήλωση, κανένας φίλος, κανένας εραστής, κανένας εχθρός, κανένας κάποιος, κανένα κάτι που σου είπαν ή κάτι που σου έκαναν, κανένας άνθρωπος, δεν μπορεί να κρίνει αν είσαι ή δεν είσαι αρκετά καλός;

Πόσες φορές σκέφτηκες πως αυτή ή εκείνη, η μικρή ή τεράστια σφραγγίδα που ένιωθες να έρχεται κατά επάνω σου δεν είναι υπαρκτή... πως το σημάδι που ένιωθες να αφήνει στο στέρνο σου, δεν είναι υπαρκτό, πως το μόνιμο τατουάζ σου, δεν είναι υπαρκτό, πως όλα είναι προϊον της φαντασίας σου και όχι της πραγματικότητας... Πως εκείνο το μικρό ή τεράστιο κόκκινο ορθογώνιο που νομίζες πως έχει μέσα του τα κεφαλαία κόκκινα γράμματα στην πραγματικότητα δεν είχε τίποτα μέσα του, ήταν άδειο, ήταν κενό, απλά δεν έγραφε τίποτα...

(Κανένα Μπουπ.)

(Κανένας ήχος καμίας σφραγίδας.)

«.......»

Και αυτό το τατουάζ με το οποίο ένιωθες να κυκλοφορείς, κατά καιρούς, ανάμεσα στους ανθρώπους ήταν όντως αόρατο όχι μόνο επειδή δεν το έβλεπαν οι άλλοι, αλλά επειδή δεν υπήρχε όντως εκεί...




Η αξία σου δεν είναι διαπραγματεύσιμη και δεν εξαρτάται από το αν είναι ή δεν είναι γραμμένο κάπου το όνομά σου.


Κανένας δεν είναι αρκετός για να κρίνει αν είσαι αρκετός.

Κανένας δεν μπορεί να ορίζει την δική σου απόρριψη.
Κανένας δεν μπορεί να ορίζει την δική σου αποδοχή.

Κανένας δεν ορίζει την δική σου απόρριψη ή αποδοχή...

Από όλα αυτά που συμβαίνουν και με τον τρόπο που συμβαίνουν...

Στην ουσία... τίποτα δεν σημαίνει πραγματική απόρριψη ή πραγματική αποδοχή...

Μόνο εσύ απορρίπτεις ή αποδέχεσαι εσένα.

Εσύ ορίζεις την απόδοχή σου.
Εσύ και την απόρριψή σου.

(Μπουπ.)

(Και αυτό δεν είναι ήχος σφραγίδας αλλά σφυριού.)

«Εσύ.»

(Και αυτή είναι η τελειωτική απόφαση όχι του δικαστηρίου αλλά της ζωής.).