"Εδώ είναι το σωστό σημείο."

"Ένας τυχαίος δρόμος, ένας τυχαίος άνθρωπος, ένα τυχαίο χαρτί, ένα καθόλου τυχαίο σημείο..."

Και εκεί που περπατάω όμορφα όμορφα σε έναν από τους όμορφους όμορφους δρόμους της όμορφης όμορφης πόλης μας... ξαφνικά διακρίνω από μακριά σε ένα (σχετικά) μικρό χαρτί κάτι (καθόλου σχετικά) μικρά γράμματα.

Και προσπαθώ από απόσταση να διαβάσω

Ε - δ - ώ

Α! "Εδώ".

Και το μυαλό μου ρωτάει "Εδώ; Τι εδώ;" και συνεχίζω να διαβάζω

ε - ί - ν - α - ι

A! "Εδώ είναι"

Και το μυαλό μου συνεχίζει να ρωτάει "Είναι; Τι είναι;" και συνεχίζω να πλησιάζω και συνεχίζω να διαβάζω

τ - ο

Α! "Εδώ είναι το"

και το μυαλό μου αναρωτιέται "Το; Το ποιο;" και γεμάτη περιέργεια συνεχίζω να πλησιάζω και συνεχίζω να διαβάζω

σ - ω - σ - τ - ό

Α! "Εδώ είναι το σωστό"

Και το μυαλό μου συνεχίζει να αναρωτιέται "Σωστό; Σωστό τι;" Και γεμάτη περιέργεια και σαν να περιμένω να λυθεί κάποιο μεγάλο μυστήριο ή να αποκαλυφθεί κάποιο μεγάλο μυστικό συνεχίζω να πλησιάζω και συνεχίζω να διαβάζω

σ η μ ε ί ο

Α! "Εδώ είναι το σωστό σημείο"

Και το μυαλό μου τώρα συνεχίζει να ρωτάει και συνεχίζει να αναρωτιέται και κυριολεκτικά αρχίζει να τρέχει "Σημείο; Ποιο σημείο; Το σωστό. Σωστό σημείο; Ποιο σωστό σημείο; Για τι; Για να καθίσω; Για να μιλήσω; Για να πιώ νερό; Για να συζητήσω; Για να ρωτήσω; Για να ξεκουραστώ; Για να επικοινωνήσω; Για να φιλοσοφήσω; Για να σκεφτώ; Για να βρω τον εαυτό μου;" και με όλες αυτές τις ερωτήσεις έχω φτάσει ακριβώς μπροστά στο χαρτί το οποίο προς μεγάλη μου έκπληξη δεν έχει καμία συνέχεια στη φράση. Πλήρης απογοήτευση. Απεγνωσμένα προσπαθώ να βρω κάποια συνέχεια, κάποια επόμενη λέξη. Αλλά τίποτα. Τίποτα άλλο. 'Η μάλλον, υπάρχει κάτι μικρό. Ένα σημείο στίξεως. Η τελεία. Μετά το "σημείο", τελεία.

"Εδώ είναι το σωστό σημείο" Τελεία.

"Εδώ είναι το σωστό σημείο."

Και για πρώτη φορά, κοιτάζοντας λίγο πιο κάτω και πιο δίπλα από το χαρτί, συνειδητοποιώ ότι είναι "κολλημένο" πάνω σε έναν κάδο σκουπιδιών. Μέχρι εκείνο το σημείο της πορείας μου δεν είχα παρατηρήσει ότι το σωστό σημείο ήταν... ένας κάδος για σκουπίδια.

Και ναι, κυρίες και κύριοι, εδώ είναι το σωστό σημείο για να πετάξω το σκουπίδι μου! Και δεν πιστεύω στα μάτια μου! «Εδώ είναι το σωστό σημείο.»! Και από μέσα μου γελάω. Ναι, εκεί φτάσαμε, να πρέπει να μας δείξουν πού ακριβώς είναι το σωστό σημείο για να πετάξουμε τα σκουπίδια μας γιατί μόνοι μας δεν μπορούμε να το βρούμε! Πόσο πρωτόγονοι πρέπει ακόμα να είμαστε για να πρέπει να μας δείξουν πού είναι ο κάδος για τα σκουπίδια και πού κανονικά πρέπει να πετάμε όλοι τα σκουπίδια μας αν θέλουμε να διατηρήσουμε την πόλη μας καθαρή! Αλλά τι λέω τώρα; Πόλη; Καθαρή; Ποιον ενδιαφέρει να είναι καθαρή η πόλη μας;

Έχω μερικούς απλούς γρίφους για εσάς ή ένα μικρό τεστ (ή, στην πραγματικότητα, μερικές γελοίες ερωτήσεις αλλά δεν σας το λέω από τώρα για να μην τις προσπεράσετε χωρίς να τις διαβάσετε!).

Γρίφος νούμερο 1: Έχουμε ένα κάδο σκουπιδιών, ένα πεζοδρόμιο, και ένα σκουπίδι. Πρέπει να πετάξουμε το σκουπίδι μας κάπου. Πού το πετάμε;

Γρίφος νούμερο 2: Έχουμε ένα κάδο σκουπιδιών, μια πλατεία και 2 σκουπίδια. Πού τα πετάμε;

Γρίφος νούμερο 3: Έχουμε ένα κάδο σκουπιδιών, μια αυλή σχολείου και 15 σκουπίδια. Πού τα πετάμε;

Γρίφος νούμερο 4: Θέλετε να ζείτε σε μια πόλη καθαρή ή σε μια πόλη στολισμένη με διακοσμητικά σκουπίδια;

Αν χρειάζεστε για να απαντήσετε το 50-50, την βοήθεια του κοινού ή το τηλέφωνο, σας αφήνω να το χρησιμοποιήσετε! Παρόλα αυτά, μην παιδεύεστε! Είναι τόσο δύσκολες οι ερωτήσεις που για να τις απαντήσουμε χρειαζόμαστε ταμπέλες! Ταμπέλες που να μας υπενθυμίζουν πού είναι το σωστό σημείο για τα σκουπίδια μας! Το επόμενο βήμα θα είναι οι φωτεινές επιγραφές και τα τεράστια βέλακια που θα αναβοσβήνουν... Μπορεί μάλιστα κάποτε να μπει και καμιά μαγνητοφωνημένη φωνητική εντολή και να ακούγεται από κανένα μεγάφωνο: «Εδώωωωω είναι το σωστό σημείοοοοο!».

Και δεν ξέρω τι είναι πιο υποτιμητικό.

Το ότι γράφτηκε μια τέτοια υπόδειξη ή το ότι (δικαίως γράφτηκε γιατί) την έχουμε ανάγκη; Αλλά τι σημασία έχει; Έτσι κι αλλιώς, το χειρότερο από όλα είναι το ότι δεν έχει καμία σημασία το ότι γράφτηκε γιατί ελάχιστοι είναι αυτοί που θα πετάξουν τα σκουπίδια τους στο «σωστό» σημείο!

Εδώ είναι το σωστό σημείο αλλά κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να το πάρει στα σοβαρά!
Περιφρονούμε το σωστό σημείο αντιμετωπίζοντας το σαν να είναι το λάθος σημείο και απλά πετάμε το σκουπιδάκι μας επιδεικτικά λίγο παραπέρα υποτιμώντας το σωστό σημείο κάνοντας το λάθος και το λάθος σημείο κάνοντάς το σωστό, ισοπεδώνοντας τα όλα. Και το αποτέλεσμα είναι ότι θέλοντας να αποδείξουμε ότι δεν υπάρχουν σωστά και λάθος σημεία τελικά αποδεικνύουμε ότι σίγουρα υπάρχουν σωστές και λάθος συμπεριφορές!
Ποιος νοιάζεται, εξάλλου, για το αν είναι το σωστό σημείο; (Όσοι ακριβώς νοιάζονται και για την καθαρή μας πόλη) Κανένας. (Και για να μην είμαστε αυστηροί υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Γεμίζουν τα σκουπίδια γύρω γύρω από το σωστό σημείο και το κάνουν να φαίνεται γελοίο. Το γελοιοποιούν! Καταλήγουν να φαίνονται όλα τα υπόλοιπα σημεία σωστά εκτός από το ίδιο. Μικραίνουν την αξία του... Γιατί; Επειδή οι άνθρωποι, για μια ακόμη φορά, έχουν αποφασίσει να συμπεριφερθούν με μικροπρέπεια.

«Εδώ είμαι!» Φωνάζει το κακόμοιρο σημείο! «Εγώ είμαι!». «Είμαι το σωστό σημείο!» και αναρωτιέται γιατί το προσπερνάμε.

«Ε, και;» Απαντάμε εμείς. Και συνεχίζουμε να περπατάμε αμέριμνα το δρόμο, αδιαφορώντας για οτιδήποτε είναι έστω και ελάχιστα σωστό σε αυτήν την ζωή και πετώντας επιπόλαια οτιδήποτε μπορεί να πεταχτεί οπουδήποτε "απαγορεύεται" να πεταχτεί!

Μην στενοχωριέσαι μικρό μου σημείο, δεν είναι τίποτα προσωπικό. Έτσι συμπεριφερόμαστε και μεταξύ μας, χωρίς σεβασμό. Προσπερνάμε ο ένας τον άλλον και αδιαφορούμε για όλους και για όλα.

Αχ, μικρό μου σημείο! Πιστεύεις ότι μόνο εσύ πέφτεις θύμα της άσχημης, απαράδεκτης, και της - ό,τι και να πούμε είναι λίγο - συμπεριφοράς μας; Εδώ κάνεις λάθος σωστό μου σημείο! Μην το παίρνεις πάνω σου. Μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα! Συμπεριφερόμαστε έτσι γενικά. Τα παίρνει όλα η μπάλα και τα σηκώνει! Σταμάτα να αναρωτιέσαι γιατί σε προσπερνάνε. Δεν υπάρχει καμία ικανοποιητική απάντηση. Η καλύτερη απάντηση που ίσως μπορείς να λάβεις είναι «Γιατί έτσι».

Γιατί να κάνουμε έστω και λίγο καλό αφού είμαστε το ίδιο καλά κι όταν δεν το κάνουμε; Γιατί να ασχοληθούμε με κάτι το οποίο υποτίθεται πως δεν μας αφορά (νομίζουμε δηλαδή ή πιστεύουμε ότι δεν μας αφορά); Γιατί να φροντίσουμε κάτι αφού αν δεν το φροντίσουμε δεν υπάρχει καμία ποινή; Εκεί φτάσαμε. Να είναι απαραίτητη η "τιμωρία" μπας και σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε με αυτόν τον "υπέροχο" τρόπο. Αν πληρώναμε πρόστιμο (όπως γίνεται σε άλλες χώρες) για κάθε σκουπίδι που πετάμε κάτω (από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο!) δεν θα συμπεριφερόμασταν με την ίδια ευκολία έτσι. Αλλά εδώ δεν έχουμε πρόστιμα για αυτό! Έχουμε όμως χαρτάκια που βασίζονται στην καλή μας την καρδιά τα οποία μας λένε «Εδώ είναι το σωστό σημείο».

Πάντως, σωστό μου σημείο... το έχει η μοίρα σου να σε περιφρονούμε και να σε προσπερνάμε.

Όλοι, συνέχεια, σε προσπερνάμε....

Π.χ. Οι άντρες προσπερνάνε το «Εδώ είναι το σωστό - για να την φιλήσω - σημείο» από φόβο μήπως είναι το λάθος. Έτσι τις περισσότερες φορές χάνουν και το σημείο και την γυναίκα (τώρα το αν αυτή η γυναίκα θα ήταν η σωστή ή η λάθος για αυτούς είναι μια άλλη ιστορία!). Οι γυναίκες προσπερνάνε το «Εδώ είναι το σωστό - για να του μιλήσω - σημείο» από φόβο μήπως είναι το λάθος. Έτσι τις περισσότερες φορές χάνουν και το σημείο και τον άνδρα (τώρα το αν αυτός ο άντρας θα ήταν ο σωστός ή ο λάθος για αυτές είναι μια άλλη ιστορία!).(Εδώ να προσθέσω ότι στην εποχή μας τα δύο παραπάνω παραδείγματα συμβαίνουν και αντίστροφα λόγω αντιστροφής ρόλων). Όλοι - άντρες, γυναίκες – προσπερνάμε το «Εδώ είναι το σωστό - για να πούμε την αλήθεια - σημείο» πείθοντας τον εαυτό μας ότι «Εδώ ΔΕΝ είναι το σωστό σημείο». Δεν ξέρουμε πότε είναι το σωστό σημείο αλλά είμαστε σίγουροι ότι ΔΕΝ είναι αυτό. Έτσι περνάμε από λάθος σε λάθος σημείο και καταλήγουμε, περιμένοντας το σωστό σημείο, να μην πούμε την αλήθεια ποτέ.

Εδώ, λοιπόν, είναι το σωστό σημείο για να σας πω.

Για τα σκουπίδια υπάρχει σωστό σημείο. Και οι άνθρωποι που δεν το καταλαβαίνουν αυτό είναι το λιγότερο απαράδεκτοι. Για τα ρούχα, τα βιβλία, υπάρχουν σωστά σημεία. Είμαι σίγουρη πως τα μολύβια και τα στυλό σας έχουν σωστά σημεία. Εσείς βέβαια τα ορίσατε. Αλλά από την στιγμή που τα ορίσατε είναι τα σωστά και είναι απαραίτητα για την καλύτερη οργάνωση και την καλύτερη καθημερινή λειτουργία σας. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς "σωστά" σημεία. Θα γινόταν το χάος! Μαχαιροπήρουνα σε μολυβοθήκες και πουκάμισα σε βιβλιοθήκες! Δεν μου ακούγεται και πολύ πρακτικό... Ναι, υπάρχουν σωστά σημεία για τα αντικείμενα. Και όχι μόνο για τα αντικείμενα...

Υπάρχουν, επίσης, σωστά σημεία για τους ανθρώπους ανάλογα με τις διάφορες καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται. Όπως π.χ. για τον ύπνο. Σε άλλους μπορεί να είναι ένα κρεβάτι, σε άλλους μπορεί να είναι ένα παγκάκι και σε άλλους μια πέτρα. Ή για το φαγητό ή για το να περιμένεις ένα λεωφορείο ή για να πάρεις ένα ταξί, ή για να αγοράσεις κάτι που χρειάζεσαι ή για να συναντήσεις έναν φίλο (αν δεν πας στο συγκεκριμένο σημείο συνάντησης, αν δεν πας στο σωστό σημείο, πιθανότατα δεν θα βρεθείτε ποτέ). Ναι, ένας κόσμος χωρίς σωστά σημεία θα μας μπέρδευε και θα μας ακινητοποιούσε.

Όλα αυτά τα σωστά σημεία φυσικά έχουν σχέση με την εποχή, την χώρα στην οποία ζούμε, την κουλτούρα που έχει κάθε λαός, την κοινωνική μας τάξη, την οικονομική μας κατάσταση και διάφορα άλλα...

Αλλά και για τα ζώα, υπάρχουν σωστά σημεία... για να προστατευτούν από το κρύο, για να ζευγαρώσουν, για να γεννήσουν. ΄Η για τα φυτά... Ναι, δεν έχει ορίσει μόνο ο άνθρωπος σωστά σημεία αλλά και η ίδια φύση... Ναι, κάθετι έχει το σωστό του σημείο.

Όμως, βάλτε το καλά στο μυαλό σας... για την αλήθεια δεν υπάρχει σωστό σημείο. Για την αλήθεια δεν όρισε σωστό σημείο ούτε η φύση ούτε ο άνθρωπος. Ποτέ δεν θα είστε σίγουροι ότι εδώ είναι το σωστό σημείο. Γιατί ή όλα τα σημεία είναι τα σωστά για την αλήθεια ή δεν είναι κανένα. Στην ουσία, λοιπόν, όταν περιμένετε το σωστό σημείο για να πείτε την αλήθεια, περιμένετε το πότε θα είναι για εσάς το σωστό σημείο, πότε θα ορίσετε εσείς το σωστό σας σημείο. Και αυτό δεν είναι δίκαιο απέναντι στον άλλον. Γιατί δεν έχετε ιδέα αν τα δικά σας σωστά σημεία ταιριάζουν σε σχέση με του άλλου. Συμπεριφέρεστε σαν να είστε κάποιος θεός κρίνοντας εσείς και καλά τι είναι καλύτερο για τον άλλον και περιμένοντας το σωστό σημείο, την κατάλληλη στιγμή. Σε όλο αυτό το διάστημα που δεν λέτε την αλήθεια γύρω από τον άλλον πετάτε τα ψέματα-σκουπίδια σας γύρω του. Και ο άλλος βυθίζετε μέσα σε όλα αυτά τα ψέματα επειδή εσείς αρνείστε να του δώσετε την αλήθεια. Τον γελοιοποιείτε (ακριβώς όπως κάνατε και με το σωστό σημείο). Στα μάτια σας και στα μάτια του. Όταν πια νιώσετε ότι είναι το σωστό σημείο μπορεί να είναι η πιο λάθος στιγμή. Μπορεί να έχετε καταδικάσει ήδη μια σχέση επειδή δεν σταθήκατε αρκετά δυνατοί να την υπερασπιστείτε όταν θα έπρεπε και όταν θα μπορούσατε και όταν θα είχατε ελπίδα να δυναμώσει η σχέση σας αντί να καταστραφεί. Το σωστό σας σημείο το χάνετε κάθε φορά που σκέφτεστε "εκεί θα είναι το σωστό σημείο". Στηρίζετε το σωστό σας σημείο σε ένα "εκεί" που μπορεί να μην έρθει ποτέ, χάνοντας ταυτόχρονα το "εδώ" σας. Και σε ένα «θα» και τα «θα» δεν είναι γερή βάση για ένα σωστό σημείο. Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί για το αν το σωστό σημείο δεν βρίσκεται στην στιγμή αλλά στον ίδιο τον άνθρωπο; Δεν βρίσκεται στις συνθήκες αλλά στην σχέσεις; Τι κρίμα να μην καταλαβαίνετε πως καμιά φορά το σωστό σημείο είναι εκεί μπροστά σας (ή μέσα σας) όλη την ώρα. Κινείται και μετακινείται μαζί σας. Είναι ο άλλος. Ή εσείς. Ή η σχέση σας. Ή και τα τρία μαζί...

Ένας κάδος σκουπιδιών, πάντως, είναι το σωστό σημείο για όλους. Εκεί μπορούμε να πετάξουμε ανασφάλειες, ψέματα, φόβους μαζί με τα σκουπίδια μας. Εκεί μπορούμε να ξεφορτωθούμε οτιδήποτε λερώνει τον δρόμο της αλήθειας. Και η αλήθεια είναι εδώ και τώρα και κάθε εδώ και κάθε τώρα.

Εδώ είναι το σωστό μου σημείο...

για να τα πετάξω όλα και να ξαναγεννηθώ από την αρχή.

Για να πετάξω την γκρίνια, την μιζέρια, την απογοήτευση, την θλίψη... Και αυτό κάνω, κάθε μέρα, πετάω και από κάτι. Και έτσι δεν γεμίζω τους δρόμους των άλλων με τα δικά μου προβλήματα. Οι άνθρωποι δεν σκοντάφτουν ούτε στα πραγματικά ούτε στα φανταστικά μου σκουπίδια. Εγώ πάλι σκοντάφτω... Και κάθε φορά που σκοντάφτω πάνω σε ένα κουτάκι αναψυκτικού ή σε ένα κύπελλο του καφέ σκέφτομαι πως σκόνταψα πάνω στον θυμό ή στην κακία κάποιου. Μέχρι σήμερα έχω σκοντάψει πάνω σε γονείς που δέρνουν τα παιδιά τους, σε παιδιά που δεν σέβονται τους γονείς τους, σε καθηγητές που υποτιμούν τους μαθητές τους, σε διευθυντές που εκμεταλλεύονται τους υπαλλήλους τους, σε φίλους που συμπεριφέρονται σαν εχθροί, σε ανθρώπους που ενώ είναι αληθινοί (δυστυχώς, υπάρχουν και κυκλοφορούν ανάμεσά μας) δεν έχουν ιδέα τι θα πει αλήθεια... Ναι, έχω σκοντάψει σε ένα σωρό προβληματικές καταστάσεις. Και αν κοιτάξετε τα σκουπίδια... αν τα κοιτάξετε πραγματικά... θα δείτε όλες αυτές τις ιστορίες. Και είναι οι δικές μας ιστορίες, οι δικές σας ιστορίες...

Εδώ είναι το σωστό σας σημείο...

για να τα πετάξετε όλα και να ξαναγεννηθείτε από την αρχή.

Αν θέλετε να ξεκινήσετε κάτι ή να τελειώσετε κάτι, εδώ είναι το σωστό σημείο.
Αν θέλετε να διεκδικήσετε κάτι, εδώ είναι το σωστό σημείο.
Αν θέλετε να παρατήσετε κάτι, εδώ είναι το σωστό σημείο.
Αν θέλετε να ξαναξεκινήσετε κάτι που παρατήσατε, εδώ είναι το σωστό σημείο.

Αν περιμένετε να κάνετε κάποια κίνηση προς κάποιον, εδώ είναι το σωστό σημείο.
Αν περιμένετε να κάνετε κάποια κίνηση προς τον εαυτό σας, εδώ είναι το σωστό σημείο.

Αν θέλετε να ζητήσετε "συγνώμη" από κάποιον, εδώ είναι το σωστό σημείο.
Αν θέλετε να πείτε "σ΄αγαπώ" σε κάποιον, εδώ είναι το σωστό σημείο.

Αν θέλετε να πείτε «Συγνώμη» ή «Σ’ αγαπώ» στον εαυτό σας, εδώ είναι το σωστό σημείο.

Αν έχετε κάποιο φόβο που θέλετε να ξεπεράσετε, εδώ είναι το σωστό σημείο.
Αν έχετε κάποιο πόνο που θέλετε να ξεριζώσετε, εδώ είναι το σωστό σημείο.

Εδώ είναι το σωστό σημείο για να τα πετάξετε όλα και να ξαναγεννηθείτε από την αρχή.

Εδώ είναι το σωστό σημείο για να χωρίσετε από μια σχέση που δεν σας εκφράζει, για να διεκδικήσετε μια σχέση που να σας ταιριάζει, για να αλλάξετε δουλειά αν σας πιέζει, για να αλλάξετε χώρα αν σας καταπιέζει, για να κάνετε οικονομίες, για να πάτε ένα μικρό ή μεγάλο ταξίδι, για να γυρίσετε τον κόσμο, για να μάθετε ζωγραφική, για να φτιάξετε μια μουσική μπάντα, για να κάνετε Bungee Jumping, για να τραγουδήσετε karaoke, για να γράψετε την αυτοβιογραφία σας, για να ξαναμιλήστε στους γονείς σας, για να προσπαθήσετε να καταλάβετε τα παιδιά σας, για να ξαναπροσεγγίσετε τα πάντα από διαφορετική οπτική γωνία, για να ελευθερωθείτε από ό, τι (νομίζετε ότι) σας περιορίζει, για να αλλάξετε ό, τι (νομίζετε ότι) σας ορίζει, για να τα πετάξετε όλα και να ξαναγεννηθείτε από την αρχή.

Βάλτε το καλά στο μυαλό σας: Εδώ είναι το σωστό σας σημείο! Και δεν υπάρχει καμία επόμενη λέξη μετά από αυτό. Μόνο η τελεία. (.)

Ε δ ώ ε ί ν α ι τ ο σ ω σ τ ό σ η μ ε ί ο .