Ξεχωριστό και Συνηθισμένο.

Πιστεύεις πως είμαι ξεχωριστή.
Πιστεύεις πως είσαι συνηθισμένος.
Και από αυτό το σημείο ξεκινάνε όλα...
Όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα σου...
Όλα αυτά που δεν τολμάς να μοιραστείς μαζί μου... Όχι, έτσι όπως τα μοιράζεσαι με τον εαυτό σου...
Βασανίζεσαι... Ενώ δεν υπάρχει κανένας λόγος να βασανίζεσαι...
Δεν είμαι ξεχωριστή.
Και δεν είσαι συνηθισμένος.

Είμαι ξεχωριστή για εσένα.
Είσαι συνηθισμένος για εσένα.

Αλλά για εμένα...

Για εμένα τα πράγματα είναι διαφορετικά...

Και δεν έχω καμία ανάγκη να νιώσω πως εγώ είμαι συνηθισμένη για να βιώσω πως εσύ είσαι ξεχωριστός... Μπορούμε να είμαστε και οι δύο ξεχωριστοί... Δεν έχω ανάγκη να κλέψω από την αξία σου για να νιώσω πως αξίζω... Σου έγραψα πως δεν είμαι ξεχωριστή... Είμαι ξεχωριστή... Αλλά όχι όπως το βιώνεις εσύ... Δεν είναι τόσο τρομαχτικό να είσαι με έναν ξεχωριστό άνθρωπο... Παρόλο που οι άνθρωποι δεν το τολμάνε... Γιατί έχουν συνηθίσει με τους συνηθισμένους ανθρώπους στις συνηθισμένες σχέσεις τους... Αλλά άσε με να σου πω ένα μυστικό... Δεν υπάρχουν συνηθισμένοι άνθρωποι ούτε συνηθισμένες σχέσεις... Οι άνθρωποι τις κάνουν να είναι ή να μοιάζουν συνηθισμένες... Αλλά αν ήθελαν θα έφτιαχναν ξεχωριστές σχέσεις με ξεχωριστούς ανθρώπους. Γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι ξεχωριστοί... Αλλά επειδή οι περισσότεροι έχουν συνηθισεί να δημιουργούν αυτού του τύπου τις «συνηθισμένες» σχέσεις... Νιώθουν «συνηθισμένοι»... Και έτσι... Ξεχωρίζουν κάποιοι άνθρωποι... Ανάμεσά τους κι εγώ...που απλά θέλουν κάτι διαφορετικό... πιο ξεχωριστό...

Αφού με θεωρείς ξεχωριστή... Σε ρωτάω... Έχεις το θάρρος να ζήσεις κάτι ξεχωριστό; Ή θα γυρίσεις στην ασφάλειά σου; Σε αυτό που έμαθες να ζεις; Σε αυτό που συνήθισες να βιώνεις; Σε αυτό που σε οδήγησε στο να νιώθεις συνηθισμένος; Και εκεί θέλω να εστιάσεις πιο πολύ από όλα... Ανεξάρτητα με εμένα... Γιατί νιώθεις συνηθισμένος; Τι σε έκανε να νιώθεις συνηθισμένος; Πώς γίνεται να μην μπορείς να αντιληφθείς το πόσο μοναδικός είσαι; Πώς είναι δυνατόν να μην νιώθεις ξεχωριστός;

Ξέρεις γιατί φαίνομαι στα μάτια σου ξεχωριστή;... Γιατί μαζί σου δεν νιώθω συνηθισμένη...

Που σημαίνει ότι αν νιώθεις συνηθισμένος μαζί μου... Ίσως δεν είμαι ο ξεχωριστός άνθρωπος σου... Κάπου εκεί έξω... Υπάρχει μια άλλη, ξεχωριστή, γυναίκα... Που θα σε κάνει να μην νιώθεις συνηθισμένος... Τότε θα καταλάβεις... Πως είμαστε ξεχωριστοί μαζί με τον άλλον... Και εκεί είναι η πραγματική μαγεία του να είσαι ξεχωριστός... Το να καταφέρεις να μείνεις ξεχωριστός μαζί με έναν άλλον ξεχωριστό άνθρωπο και να δημιουργήσεις κάτι ξεχωριστό...

Και εγώ δεν θέλω κάτι συνηθισμένο. Θέλω κάτι ξεχωριστό.


Όλοι είμαστε ξεχωριστοί και όλοι μπορούμε να γίνουμε συνηθισμένοι.

Όλοι αξίζουμε το ξεχωριστό και όλοι μπορούμε να αρκεστούμε στο συνηθισμένο.

Δεν θέλω να γίνω συνηθισμένη.
Δεν θέλω να αρκεστώ στο συνηθισμένο.

Θέλω να είμαι ξεχωριστή.
Και θέλω να ζω το ξεχωριστό.

Αν θέλεις να μείνεις δήθεν συνηθισμένος...
Αν θέλεις να ζήσεις δήθεν συνηθισμένα...

Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ο ξεχωριστός άνθρωπος σου.

Δεν χωράει καμία συνήθεια στο ξεχωριστό...
Δεν χωράει τίποτα ξεχωριστό στο συνηθισμένο...