Και... εσύ;

Και εσένα ποιος είναι ο ρόλος σου; Μέσα σε όλα αυτά ποιος είναι; Δεν είσαι ούτε με το μέρος των θεατών ούτε με το μέρος των ηθοποιών. Και σίγουρα δεν είσαι με το μέρος του σκηνοθέτη ούτε, φυσικά, και του επιχειρηματία. Σε άδειο ή γεμάτο θέατρο δεν υπάρχει καμία θέση για εσένα πάνω ή κάτω από την σκηνή. Όλοι είναι, ή τουλάχιστον φαίνονται, ευχαριστημένοι με αυτήν την αμοβαία επικοινωνία στην οποία κανείς δεν σέβεται κανέναν. Μεγαλύτερη ευθύνη ρίχνεις στους καλλιτέχνες. Αυτοί θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα. Μικρότερη ευθύνη ρίχνεις στους θεατές. Σε εσένα πόση ευθύνη ρίχνεις; Την μεγαλύτερη ευθύνη από όλους θέλεις να αναλάβεις. Για να υπάρξει μια ισορροπία στο σύστημα. Αφού κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του σκέφτηκες να πάρεις εσύ όλες τις ευθύνες στις πλάτες σου. Μα τίποτα δεν διορθώνεται έτσι! Πόσο λάθος σκέφτεσαι κι εσύ! Πόσο λάθος! Δεν πρέπει να σκέφτεσαι μέσα στο πλαίσιο που σου έβαλαν οι άλλοι. Πρέπει να υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος για να γίνουν τα πράγματα πιο σωστά. Και αν δεν εξαντλήσεις κάθε δυνατό τρόπο που μπορεί να σκεφτεί το φτωχό σου μυαλό δεν έχεις δικαίωμα ούτε να γκρινιάζεις ούτε να απογοητεύεσαι. Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο η τέχνη που ονειρεύεσαι. Αυτή είναι η σκληρή, πικρή, αλήθεια. Και ο μόνος τρόπος για να αποδείξεις στον κόσμο πως υπάρχει και κάτι άλλο είναι να καταφέρεις να το κάνεις μόνος σου. Ούτε κι εσύ δεν ξέρεις το πού μπορείς να φτάσεις και, μεταξύ μας, δεν υπάρχουν άνθρωποι που θα σε βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Κανείς δεν θα σου πει πώς να γίνεις καλύτερος και όλοι ξέρουν να σε κάνουν χειρότερο. Όσο κι αν αγαπάς την επικοινωνία πρέπει να κλείσεις τα αυτιά και τα μάτια σου, αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Δεν είσαι υποχρεωμένος να παρακολουθείς τον βιασμό της τέχνης παντού και να γίνεσαι αυτόπτης μάρτυρας σε ένα απάνθρωπο έγκλημα. Πρέπει να δημιουργήσεις τις συνθήκες στις οποίες μπορείς να χτίσεις αυτά που ονειρεύεσαι. Κι ας σου λένε ότι δεν μπορεί να συμβεί. Τόσα ξέρουν κι αυτοί τόσα λένε. Κλείσε τα μάτια και τα αυτιά σου και να ελπίζεις πως όταν χρειαστεί να τα ξανανοίξεις δεν θα σε έχει παρασύρει η μοναξιά στον δρόμο της μη επικοινωνίας. Γιατί τότε θα είναι το πιο σημαντικό σημείο από όλα. Όταν πια καταφέρεις να δημιουργήσεις όσα επιθυμείς το πώς θα τα μοιραστείς με τους άλλους. Εκεί θα φανεί το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Αν μετά από όλα αυτά εσύ καταφέρεις όχι μόνο να βρεις το διαφορετικό αλλά και να το μοιραστείς. Και σου έχω εμπιστοσύνη. Δεν θα σου πω γιατί σου έχω εμπιστοσύνη. Το μόνο που χρειάζεται να ξέρεις είναι ότι σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.

Σε εμπιστεύομαι.