2/28/10
"Ο κόσμος των Ονείρων μου"
Πριν κάποιους μήνες με καλέσαν σε ένα γκρουπ στο facebook που λέγεται «Ο κόσμος των ονείρων μου». Έγραψα το παρακάτω κείμενο. Ένα κείμενο που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και που δεν το έγραψα ποτέ μέσα στο γκρουπ. Είναι από εκείνα τα κείμενα που τα αρχίζω και που δεν τα τελειώνω είτε επειδή τα ξεχνάω, είτε επειδή επιλέγω να τα αφήσω σε μια γωνία, είτε επειδή προκύπτουν ένα σωρό άλλες ιδέες στην πορεία, είτε επειδή θεωρώ ότι δεν με εκφράζουν, είτε επειδή τα αντιμετωπίζω σαν να μην έχουν να πουν κάτι καινούριο ή σαν να μην αξίζουν ιδιαίτερα, είτε επειδή το αποτέλεσμα δεν βγήκε ακριβώς όπως το ήθελα, είτε επειδή βαρέθηκα να ξαναασχοληθώ, είτε επειδή με εκνευρίζουν ή με στενοχωρούν ή με κάνουν να νιώθω ότι επαναλαμβάνομαι, τέλος πάντων, είτε επειδή... οτιδήποτε άλλο!!!
Πριν κάποιες μέρες, προσπαθώντας να οργανώσω λίγο τα αρχεία μου στον υπολογιστή και τα χαρτιά μου έξω από τον υπολογιστή, συνάντησα ξανά το παρακάτω κείμενο και επειδή με απασχόλησε ξανά το συγκεκριμένο θέμα σκέφτηκα να γράψω εδώ στο blog μου το κείμενο που έγραψα τότε και μετά να γράψω το κείμενο που έγραψα τώρα και τα δύο κείμενα σε σχέση με το ίδιο θέμα, σε σχέση με τον κόσμο των ονείρων μου...
Ο κόσμος των ονείρων (1).
Πού είναι ο κόσμος των ονείρων μου;
Ποιος είναι ο κόσμος των ονείρων μου;
Πώς είναι ο κόσμος των ονείρων μου;
Κάποτε είχα συγκεκριμένη εικόνα. Μπορούσα με ακρίβεια να περιγράψω πώς είναι. Μπορούσα να μιλήσω για τις μικρές του λεπτομέρειες. Με ήχους, με λέξεις, με κινήσεις. Μπορούσα να δείξω και στον εαυτό μου και στους άλλους ΑΚΡΙΒΩΣ πώς είναι ο δικός μου κόσμος των δικών μου ονείρων.
Αλλά κάτι έγινε στην πορεία. Μάλλον, είναι οι άνθρωποι. Οι άλλοι άνθρωποι. Ή οι συνθήκες. Ή η ίδια η ζωή. Ή, ίσως, μπορεί να είναι απλά ο πραγματικός κόσμος... που έγινε τόσο ισχυρός που απαίτησε από εμένα να σταματήσω να δημιουργώ άλλους κόσμους για να επιβιώσω. Δεν έχω ιδέα τι συνέβηκε!
Μα αυτό με έκανε να βρεθώ στο τώρα μου.
Και Πού είμαι τώρα;
Είμαι σε ένα σημείο που δεν μπορώ να πάω ούτε μπροστά ούτε πίσω. Είμαι ακινητοποιημένη, διαλυμένη.
Όλοι έχουμε τα όνειρά μας. Όλοι, όμως, έχουμε και τα όριά μας. Και τα όνειρα (συνήθως) δεν έχουν όρια... Και τα όρια (συνήθως) δεν έχουν όνειρα... Τα όρια των ανθρώπων σημαίνουν το τέλος των ονείρων. Και τα δικά μου όρια ξεπεράστηκαν πριν καιρό.
Δεν συμπαθώ την αυτολύπηση. Δεν ταιριάζω με την μιζέρια. Και δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς όνειρα. Μου λείπει ο κόσμος των ονείρων μου. Εκεί ένιωθα ασφάλεια και σιγουριά. Εκεί όλα ήταν καθαρά. Τώρα το τοπίο είναι θολό και δεν μπορώ να διακρίνω ούτε ένα μονοπάτι για να ακολουθήσω. Και ξέρω πως ο μόνος τρόπος για να καθαρίσει το τοπίο είναι να απαντήσω στην ερώτηση
«Ποιος είναι ο κόσμος των ονείρων μου;».
Να ορίσω, χωρίς να περιορίσω, τα όνειρά μου...
Ο κόσμος των ονείρων (2)
Πού είναι ο κόσμος των ονείρων μου;
Ποιος είναι ο κόσμος των ονείρων μου;
Πώς είναι ο κόσμος των ονείρων μου;
Κάποτε είχα συγκεκριμένη εικόνα. Αργότερα σταμάτησα να έχω συγκεκριμένη εικόνα. Και τώρα; Τώρα αρχίζει να σχηματίζεται μια καινούρια εικόνα ενός καινούριου κόσμου με καινούρια όνειρα...
Βλέπετε...
Για να φτιάξουμε έναν κόσμο ονείρων χρειαζόμαστε τα εξής υλικά:
Α) Έναν κόσμο. Που θα τον χρησιμοποιήσουμε σαν βάση.
Β) Μπόλικα όνειρα. Που θα τα χρησιμοποιήσουμε σαν γέμιση.
Ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι. Είναι μόνο δύο υλικά. Ναι, συμφωνώ, είναι μόνο δύο υλικά...
Αλλά έχετε ιδέα πόσο δύσκολο είναι να βρεις αυτά τα πολύτιμα υλικά, πόσο σπάνια είναι;
Μπορείς να γυρίσεις όλο τον κόσμο και να μην βρεις ποτέ τον κόσμο σου.
Μπορείς να ονειρεύεσαι συνέχεια και να μην βρεις ποτέ τα όνειρα σου.
Μπορεί να μην βρεις ποτέ ούτε τον κόσμο σου ούτε τα όνειρά σου.
Μπορεί να βρεις μόνο το ένα από τα δύο υλικά και να μην καταφέρεις να βρεις και τα δύο.
Μπορεί να έχεις τον κόσμο και να μην έχεις τα όνειρα ή να έχεις τα όνειρα και να μην έχεις τον κόσμο.
Έχει σημασία να έχεις ΚΑΙ τον κόσμο ΚΑΙ τα όνειρα για να καταφέρεις να φτιάξεις έναν κόσμο ονείρων...
Το σίγουρο είναι πως χωρίς κόσμο και χωρίς όνειρα δεν μπορείς να φτιάξεις έναν κόσμο ονείρων!
Αλλά ακόμα και αν βρεις έναν κόσμο και μπόλικα όνειρα, ακόμα και τότε, δεν είναι σίγουρο το αν θα καταφέρεις να φτιάξεις έναν κόσμο ονείρων!
Γιατί, όπως πάντα, το μυστικό βρίσκεται στην μαγική συνταγή... Χωρίς να έχεις τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσεις τα υλικά σου το πιθανότερο θα κάνεις μια τρύπα στο νερό. Δηλαδή μια τρύπα στον κόσμο σου! Και αν ο κόσμος σου έχει μία ή περισσότερες τρύπες, πίστεψε με, τα όνειρά σου θα γλίστρισουν από εκεί και σύντομα θα βρεθείς με έναν άδειο κόσμο χωρίς όνειρα. Και ένας άδειος κόσμος είναι ένας κόσμος χωρίς ουσία. Όχι, έχει σημασία, να προσέξεις, να φροντίσεις τον κόσμο σου έτσι ώστε να προστατεύει τα όνειρά σου, να είναι ένας σταθερός κόσμος χωρίς μαύρες ή άσπρες τρύπες. Οι μαύρες τρύπες θα ρουφήξουν τα όνειρά σου και οι άσπρες θα τα αφήσουν να φύγουν. Θέλεις έναν γερό κόσμο. Και γερά όνειρα. Μην αρκεστείς σε ονειράκια. Τα υποκοριστικά μικραίνουν τα μεγάλα όνειρα.
Έστω, όμως, ότι καταφέρνεις να βρεις έναν κόσμο και μπόλικα όνειρα, πού θα βρεις την μυστική συνταγή;
Αν έχεις φτάσει, φίλε μου, στο σημείο που έχεις τον κόσμο και τα όνειρά σου, είσαι ήδη σε πολύ καλό δρόμο. Σημαίνει πως, μέσα στην παράνοια του πραγματικού κόσμου, εσύ κατάφερες να βρεις τον δικό σου κόσμο (ανεξάρτητα από το αν θα καταφέρεις τελικά να τον δημιουργήσεις). Κατά συνέπεια, σημαίνει πως είσαι άνθρωπος με δύναμη και θάρρος. Ιδιότητες που σίγουρα θα σε βοηθήσουν και στην συνέχεια. Αν έχεις καταφέρει να βρεις μπόλικα όνειρα στην τόσο πεζή, σκληρή, αδιάφορη, ζωή του πραγματικού κόσμου σημαίνει πως έχεις φαντασία και αγάπη. Πολύ σημαντικά στοιχεία, επίσης. Σημαίνει, λοιπόν, πως, αμέσως αμέσως, μαζί με τον κόσμο σου και τα όνειρά σου θα έχεις δύναμη, θάρρος, φαντασία και αγάπη... Πολύτιμες ικανότητες...
Δεν μπορώ να είμαι σίγουρη αλλά έχω το προαίσθημα ότι αν φτάσεις σε αυτό το σημείο όπου στο ένα χέρι σου θα κρατάς τον κόσμο σου και στο άλλο τα όνειρά σου, σε αυτό το σημείο όπου θα είσαι έτοιμος πια για να δημιουργήσεις έναν κόσμο ονείρων, τον δικό σου κόσμο, και έχοντας πια όλες τις παραπάνω ιδιότητες σε συνδιασμό με τα ιδιαίτερα χαραχτηριστικά της προσωπικότητάς σου που δεν μπορώ να γνωρίζω ή να προβλέψω (και τα οποία θα αποτελούν το απρόβλεπτο στοιχείο όπου κάνει τον ένα κόσμο ονείρων να διαφέρει από τον άλλο κόσμο ονείρων, που διαφοροποιεί τον δικό μου κόσμο από τον δικό σου), έχω το προαίσθημα ότι... δεν μπορεί... κάτι θα γίνει... και θα βρεις τον τρόπο να τα ενώσεις. Θα βρεθεί η μαγική συνταγή. Ίσως βρεθεί μέσα σου. Ίσως βρεθεί από κάποιον άλλον που θα συναντήσεις και θα σε βοηθήσει σε αυτό το δύσκολο έργο που λέγεται δημιουργία ενός κόσμου ονείρων... Ίσως... δεν ξέρω... ίσως... το οτιδήποτε... Πάντως, κάτι θα γίνει και θα βρεις τρόπο να περάσεις από την θεωρία στην πράξη.
Και αν ο κόσμος σου δεν βγει αρκετά γερός και αν τα όνειρά σου τελικά γλιστρίσουν δεν θα φταις εσύ. ΔΕΝ θα φταις εσύ, φίλε μου. Θα φταίει το ότι σου έλειπε ένα στοιχείο από την μαγική συνταγή. Ένα σημαντικό στοιχείο. Όχι μόνο που δίνει μια παραπάνω γεύση νοήματος αλλά που βοηθάει στην σταθερότητα του κόσμου σου έτσι ώστε να μην γλιστράνε τα όνειρά σου.
Το μόνο που έχω να σου πω σε αυτήν την περίπτωση είναι: Να ξαναπροσπαθήσεις, φίλε μου, να ξαναπροσπαθήσεις...
Αλλά δεν σε φοβάμαι.(Έχεις δύναμη).
Θα ξαναπροσπαθήσεις. (Έχεις θάρρος).
Να ξαναξαναπροσπαθήσεις. (Για την φαντασία).
Αξίζει να ξαναξαναξαναπροσπαθήσεις. (Για την αγάπη).
Γιατί εδώ δεν διαπραγματευόμαστε κάτι που αφορά κάποιον άλλον. Μιλάμε για κάτι που αφορά, κυρίως, εσένα. Μιλάμε για τον δικό σου κόσμο και τα δικά σου όνειρα και την δική σου μυστική συνταγή που θα πρέπει να την ανακαλύψεις στην πράξη.
Αξίζει να ξαναξαναξαναξαναπροσπαθήσεις. (Για εσένα).
Για να φτιάξουμε έναν κόσμο ονείρων χρειαζόμαστε τα εξής υλικά:
Α) Έναν κόσμο. Που θα τον χρησιμοποιήσουμε σαν βάση.
Β) Μπόλικα όνειρα. Που θα τα χρησιμοποιήσουμε σαν γέμιση.
Και
Γ) Έναν άνθρωπο. Τον άνθρωπο που θα τα ενώσει (με τον δικό του μοναδικό τρόπο).
Για να φτιάξεις τον δικό σου κόσμο χρειάζεσαι:
Α) Τον κόσμο σου.
Β) Τα όνειρά σου.
Γ) Εσένα.
Και από εκεί και πέρα άπειρες δοκιμές και πειραματισμούς μέχρι να ανακαλύψεις την δική σου μυστική, μαγική, συνταγή για να φτάσεις το ποθητό αποτέλεσμα και να γίνεις ικανοποιημένος με τον δικό σου κόσμο ονείρων...
Όσο για εμένα... και τον δικό μου κόσμο... και τα δικά μου όνειρα... και τον δικό μου κόσμο ονείρων... να ξέρεις, φίλε μου, πώς βρίσκομαι σε καλό δρόμο, σε πολύ καλό δρόμο, βρίσκομαι στον δρόμο της ξαναξαναξαναξαναξαναξαναξαναπροσπάθειας...
Ονειρεύομαι έναν καινούριο ονειρεμένο κόσμο ονείρων...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment