Πρέπει να το παραδεχτώ

Πρέπει να το παραδεχτώ, οφείλω να το ομολογήσω,
Είναι πιο δύσκολο να προχωράς μπροστά από το να μένεις πίσω.

Πιο εύκολα ερωτεύεσαι αυτόν που δεν αξίζει,
Απ’ το να σταματάς τον έρωτα που έχει πεθάνει ήδη.

Πιο εύκολα επιμένεις να αγαπάς αυτόν που σε μειώνει,
Απ’ το να ψάχνεις την αλήθεια που, κάπως, σε γειώνει.

Πρέπει να το παραδεχτώ, οφείλω να το ομολογήσω,
Είναι πιο δύσκολο να προχωράς μπροστά από το να μένεις πίσω.

Πιο εύκολα παραμένεις σε κάθε ασφάλειά σου,
Από το να απαιτείς να διατηρείς την αξιοπρέπειά σου.

Πιο εύκολα επιλέγεις κάθε ανασφάλειά σου,
Από το να απαιτείς να διεκδικείς τα δικαιώματά σου.

Πρέπει να το παραδεχτώ, οφείλω να το ομολογήσω,
Είναι πιο δύσκολο να προχωράς μπροστά από το να μένεις πίσω.

Πιο εύκολο να βρίσκεσαι κάπου που δεν σου αρέσει
Από το να κυνηγάς στο άγνωστο κάθε τι που σ’ αρέσει.

Πιο εύκολο να κάθεσαι εκεί που έχεις πέσει,
Από το να προσπαθείς να φύγεις από όπου σε έχουν δέσει.

Πιο εύκολο να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου,
Από το να βλέπεις στους καθρέφτες το άχρωμο πρόσωπό σου.

Πιο εύκολο να δέχεσαι τα πράγματα όπως είναι,
Από το να προσπαθείς να αλλάξεις ό, τι είσαι και ό,τι είμαι.

Πρέπει να το παραδεχτώ, οφείλω να το ομολογήσω,
Είναι πιο δύσκολο να προχωράς μπροστά από το να μένεις πίσω.

Πιο εύκολο το να ξεχνάς από το να θυμάσαι.
Πιο εύκολο να μην πονάς από το να λυπάσαι.
Πιο εύκολο το να σωπαίνεις από το να συζητάς.
Πιο εύκολο το να μικραίνεις από το να αγαπάς.
Πιο εύκολο να στέκεσαι από το να κινείσαι.
Πιο εύκολο να γίνεσαι ο κάποιος που δεν είσαι.

Είναι πιο εύκολο, πιο εύκολο, πιο εύκολο, να μένεις σε ένα ζεστό σημείο.
Από το να περπατάς, χωρίς παρέα, μόνος σου, γυμνός, μέσα στο κρύο.

Είναι πιο εύκολο... να ζεις χωρίς να ζεις, να επιθυμείς χωρίς να επιθυμείς, να λες χωρίς να λες, να θες χωρίς να θες, να σκέφτεσαι χωρίς να σκέφτεσαι, να εκφράζεσαι χωρίς να εκφράζεσαι, να κάνεις χωρίς να κάνεις, να δείχνεις χωρίς να δείχνεις, να ξυπνάς χωρίς να ξυπνάς, να αγαπάς χωρίς να αγαπάς, να διαβάζεις χωρίς να διαβάζεις, να αλλάζεις χωρίς να αλλάζεις, να ενθουσιάζεσαι χωρίς να ενθουσιάζεσαι, να ερωτεύεσαι χωρίς να ερωτεύεσαι, να μαθαίνεις χωρίς να μαθαίνεις, να πεθαίνεις χωρίς να πεθαίνεις...

να νιώθεις χωρίς να νιώθεις, να είσαι χωρίς να είσαι, και να αναπνές,
και να αναπνές, και να αναπνές, και να αναπνές, χωρίς αναπνοές...

Πρέπει να το παραδεχτώ, οφείλω να το ομολογήσω,
Είναι πιο δύσκολο να προχωράς μπροστά από το να μένεις πίσω.

Μα εγώ το δύσκολο επιλέγω και όχι απαραίτητα γιατί είναι το σωστό.
Μα εγώ το δύσκολο επιλέγω, γιατί εγώ είμαι απλά εγώ.

Μα εγώ το δύσκολο επιλέγω, μπροστά θα περπατήσω,
Μα εγώ το δύσκολο επιλέγω, θα αναπνεύσω και θα ζήσω,
Θα αφήσω κάθε αναπνοή μου να γίνει μια επιλογή μου,
Θα αφήσω κάθε επιλογή μου να με οδηγήσει στην ζωή μου.

Πρέπει να το παραδεχτώ, οφείλω να το ομολογήσω,
Είναι πιο άξιο να προχωράς μπροστά από το να μένεις πίσω.