365 Ημέρες. 68.

 

365 Ημέρες

 

68

 

28.05.2023 Κυριακή

 

 

Μου αρέσει πολύ,

κατά καιρούς,

να ανοίγω την ντουλάπα μου

και στο ράφι-συρτάρι μου

να κοιτάζω τα κοσμηματάκια μου!

 

Το καθένα έχει την δική του ιστορία.

 

Κάποιες ιστορίες, καμιά φορά, δεν τις θυμάμαι και λυπάμαι για αυτό, που δεν σημείωσα, έστω πρόχειρα, ποιος μου έδωσε, τί και πότε...

Άλλες τις θυμάμαι και με πιάνει ένα έντονο αίσθημα συγκίνησης.

 

Ένα δαχτυλίδι από μια φίλη στο σχολείο.

Ένα κολιέ από μια σχέση εφηβική.

Ένα βραχιόλι από μια μακρινή συγγενή.

Χειροποίητες ομορφιές από όμορφους Ανθρώπους στο «τώρα» μου.

Ή ακόμα και κάτι που διάλεξα μόνη μου από μικρά μαγαζάκια που πουλούσαν μικρούς θησαυρούς.

(Πολλά από αυτά τα μαγικά μαγαζάκια, δυστυχώς, έχουν πια κλείσει...).

 

Μία ιστορία για κάθετί.

 

Σκουλαρικάκια σε διάφορα χρώματα!

Ξυλινάκια σε διάφορα σχήματα!

 

Κοσμηματοθήκες... Κουτάκια...

 

Όλα εδώ...

 

Καθρέφτες-Καθρεφτάκια...

 

Ποια είναι η πιο όμορφη από όλες;

 

Μα φυσικά...

η απάντηση είναι μία...

μόνο μία...

η ίδια η ζωή!

 

Είναι η πιο όμορφη από όλες...

 

Γεμάτη στιγμές-ιστορίες-συγκινήσεις.

 

Και...

Είναι όλα ακατάστατα.

Είναι όλα ανακατεμένα.

 

Και πάντα όταν τα βλέπω,

ταυτόχρονα,

χαλαρώνω,

μα και (νομίζω πως...) τα οργανώνω.

Τελικά, δεν τα καταφέρνω ποτέ.

Μένω στο να τα κοιτάζω

και δεν τα τακτοποιώ.

Και έτσι παραμένουν χαοτικά σαν κι εμένα.

 

Πολύ θα ήθελα να γράψω ένα μικρό ή μεγάλο βιβλίο για τα κοσμηματάκια μου...

 

Κάθε κρεμαστό μία ιστορία...

 

Για παράδειγμα,

πιάνω τώρα ένα στην τύχη

κι είναι δύο μάσκες... Μία γελαστή, μία θλιμμένη... Το σύμβολο του Θεάτρου...

 

Πιάνω άλλο...

κι είναι ένα από τα δύο νησιά μου...

 

Πιάνω κι άλλα...

Καρδιές και λουλούδια!

Λουλούδια και καρδιές!

Αυτά όλα διαλεγμένα από εμένα!

Σε έντονα χρώματα!

Πράσινο λουλούδι!

Μπλε καρδιά!

Πορτοκαλί λουλούδι!

Τιρκουάζ καρδιά!

 

Και μετά τρίγωνα και κύκλοι!

Μωβ και κόκκινα!

 

Και τραπουλόχαρτα!

 

Κίτρινα παντελονάκια!

Σιελ καπελάκια!

Σφυρίχτρες ασημιές!

Αετοί χρυσοί!

 

Πεταλούδες!

Νεράιδες!

Ξωτικά!

 

Κλειδιά!

Δἐντρα ζωής!

Το άπειρο!

 

Δώρα...

 

από την αδερφή μου την μικρή... από τον αδερφό μου τον μεσαίο... από την αδερφή μου τη μεγάλη... από τον αδερφό μου τον μεγάλο... από τα αδέρφια μου... από τον μπαμπά μου...

 

Όλη η οικογένεια εδώ...

 

Δώρα...

 

από φίλους, από συντρόφους, από γνωστούς, από μαθητές και μαθήτριες, από συμμαθητές και σύμμαθήτριες... από, όλου του κόσμου, τα αδέρφια μου... από Ανθρώπους...

 

Όλη η ζωή εδώ...

 

Ίσως,

κάποια στιγμή,

να γράψω αναλυτικά για αυτά...

 

Ίσως, όχι...

 

Για την ώρα...

 

Τα κοιτάζω...

Τα χαζεύω...

Τα φοράω...

Με μαγεύω...

 

Και ηρεμώ...

 

-

 

Φίλε μου,

να τις Φροντίζεις τις ιστορίες-κοσμηματοθήκες της ζωής σου...

 

Με Αγάπη...

που μπορείς να την κοιτάξεις, να την χαζέψεις, να την φορέσεις, να την μαγέψεις και να σε μαγέψει...

 

Μαριλού