Voucher Εξαγωγές 2025 (Παρασκευή 26.09.2025)

 

(Παρασκευή 26.09.2025)

 

ΜΜΕ γράφουν οι σημειώσεις...

κι εγώ νομίζω έχει να κάνει με τις ενημερώσεις...

 

Τελικά, είναι ΜμΕ, μικρομεσαίες επιχειρήσεις...

Δεν απαντάω, δάσκαλε, ό,τι και να ρωτήσεις...

 

Για όλα όσα μας μιλάς, ιδέα εγώ δεν έχω...

γνώσεις για τα επιχειρηματικά, αλήθεια, δεν κατέχω!

 

"Είναι της ελληνικής οικονομίας η ραχοκοκαλιά"

(δηλαδή, κατάλαβες, είναι αυτοί που γίνονται σκαλιά...

για να πατήσουν πάνω στις πλάτες τους άλλοι...

Μ' αυτά που ακούω η οικονομία μού φαίνεται ένα χάλι!)

 

Εγώ τα λέω τώρα αυτά! Όχι ο εκπαιδευτής!

Τι ωραία που είναι η ζωή όταν ονειρευτείς...

 

Έναν κόσμο άλλο... διαφορετικό!

Πιο ισότιμο! Πιο δίκαιο! Πιο... ανθρωπιστικό;

 

Λένε, τώρα, στην τάξη, πώς τρέχουν τα μοντέλα!

Κι εγώ με αυτή τη λέξη; Σκέφτομαι πασαρέλα...

 

Μα μάλλον εννοούν τα άλλα, φυσικά...

φαντάζομαι, μιλήσαν για τα εμπορικά...

 

"Οι αγορές είναι συγκοινωνούντα δοχεία..."

Μοιάζει το μυαλό μου σαν να έχει μέσα ηχεία...

που παίχουν ασταμάτητα αστεία μουσική...

Και τώρα κάτι είπαν για τη ναυτεμπορική...

 

Μη με ρωτάτε τι... Μη με ρωτάτε τι!

Δεν έχω ιδέα πώς φτάσαμε και πήγαμε ως εκεί!

 

"Πώς θα έχετε επιτυχημένη εξαγωγική πορεία;"

"Ας περάσουμε στα χρηματοδοτικά εργαλεία..."

 

"Πρέπει να έχετε, επίσης, στρατηγική!"

Και στους συνεργάτες να είστε... φροντιστικοί...

 

Αυτή τη λέξη τη λέω εγώ... δεν είπαν για φροντίδα...

Μέσα μου, κάπως, αισθάνομαι ακόμα την ελπίδα...

πως, ίσως, κάτι καταλάβω, πως, ίσως, κάτι βρω...

πως, ίσως, κάπως να προλάβω κάτι να αισθανθώ...

 

Τώρα ακούμε για επενδύσεις...

για προοπτικές και για προκλήσεις...

 

Σε εμένα θέλω να επενδύσω...

και να ανατείλω, να μη δύσω...

 

και τη ζωή όμορφα να ντύσω...

και ό,τι Αγαπάω να μην αφήσω...

 

Κι ακούμε για ανταγωνισμούς...

Κι ακούμε και για τους δασμούς...

 

Κι ακούμε κριτήρια, κατηγορίες...

και επιχειρήσεων ιστορίες...

 

Και τώρα λένε "ενδεικτικά"...

κι εγώ ακούω "νυχτικά"...

 

Μάλλον τόσο έχω νυστάξει...

Ίσως κι όλη αυτή η τάξη...

 

Θα είμαι εντάξει... Θα είμαι εντάξει...

και ο ήλιος θα χαράξει...

 

"Από πού βγαίνει η "καινοτομία";"

Σκέφτομαι "κενό... τομή... ααααααααα"...

 

Και μιλάει για ορολογία...

Και μας λέει ετυμολογία...

 

Και μας λέει λατινικά!

Μου αρέσουνε αυτά!

 

Και καμία δεν έχει σχέση...

Η γελοία της σκέψης θέση...

 

Δεν υπάρχει το κενό...

Παρακολουθώ ενώ...

το κεφάλι μου κρατάω...

και τα πάντα απορροφάω...

 

Δεν υπάρχει η τομή...

Μα υπάρχουνε τα "μη"...

και υπάρχει και η τιμή...

πόσο κάνει κάθετί...

 

Και το "αααααααααα" υπάρχει όμως!

Κάθε "α" και ένας τόνος!

Η φωνή μας πώς ζυγίζει!

Και η υπομονή λυγίζει!

 

"Σας ακούω κουρασμένους..."

Πώς μας νιώθω απλά χαμένους!

 

"Θέλετε κάτι να ρωτήσετε;"

Τι να πρωτοεξηγήσετε...

 

Οθόνες μαύρες και ονόματα...

Και πάλι νιώθω τα βιώματα...

 

Κι οι κάμερες ας μην ανοίγουν...

Οι Άνθρωποι αυτά που θίγουν...

 

όταν είναι αληθινά...

Ναι, τα νιώθεις, ζωντανά...

 

Καλή ξεκούραση! Τα λέμε τη Δευτέρα!

-Να πω κάτι κι εγώ; Χαρείτε την ημέρα!