Voucher 2025 (02)

 

(02)

 

(να διαβάσετε πρώτα το ένα, όμως, ε;)

 

 

Κι αυτό το "σκόρπιο" που έβαλα δύο φορές στο ποιήμα,

ἰσως, δηλώνει ήδη πόσο όλα ήταν "χύμα"...

Γιατί αν κάτι την κατἀσταση αυτήν χαρακτηρίζει,

είναι το απόλυτο σκόρπιο χάος που κανείς δεν το ορίζει!

 

Το γράφω, λοιπόν, και τρίτη φορά να τριτώσει...

ώστε όποιος με διαβάζει καλά να το εμπεδώσει!

Αλλά ας πάμε μαζί την ιστορία να συνεχίσουμε,

λίγο ακόμα στο τι συνεβηκε κάπως να προχωρήσουμε...

 

Μια μέρα, λοιπόν, όπως πρωί, ξυπνάω,

και λέω τις "καλημέρες" μου και το email κοιτάω,

και φεύγει και το βλέμμα μου... με πάει σε κάποιο δέντρο...

"Γκλιν"! Να και ένα μήνυμα από εκπαιδευτικό κέντρο!

 

"Σήμερα να έχετε μεγάλη προσοχή!

Θα ανοίξει λένε των αιτήσεων η υποβολή!

Να είστε όλοι πάνω από μία οθόνη!

Και μην τολμήσετε στιγμή να μείνει εκείνη μόνη!"

 

Το πόσοι Άνθρωποι ήταν πάνω απ' το πληκτρολόγιο;

Ούτε να ήμασταν νότες πάνω σε αναλόγιο...

μα μπερδεμένα σύμβολα μέσα σε παρτιτούρες!

Γυρἰζαμε όλοι γύρω απ' τον υπολογιστή σαν σβούρες!

 

(συνεχίζεται...)